Linia potrzeb nietrakcyjnych

Linia potrzeb nietrakcyjnych (LPN) – linia elektryczna średniego napięcia biegnąca wzdłuż szlaku kolejowego i służąca do zaopatrywania w energię elektryczną obiektów innych niż pojazdy trakcyjne^[1].

Linie potrzeb nietrakcyjnych najczęściej zasilana jest z podstacji trakcyjnych, a jej napięcie znamionowe to 15 kV, 20 kV lub 6 kV^[2]. Linie potrzeb nietrakcyjnych służą do zasilania urządzeń elektroenergetyki nietrakcyjnej. W szczególności urządzeń sterowania ruchem kolejowym (semaforów, rozjazdów, urządzeń przejazdowych), budynków kolejowych (stacji kolejowych, przystanków kolejowych)^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Linia Potrzeb Nietrakcyjnych w Kolejnictwie, [w:] PawełP. Mazurek PawełP., JakubJ. Bieniek JakubJ., Elektrotechnologie w projektach studentów Wydziału Elektrotechniki i Informatyki Vol.6, Lublin: Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, 2020, s. 152-157, ISBN 978-83-7947-453-0 .
↑ Zasilanie sieci - transportszynowy.pl. [dostęp 2023-01-21].

[:0-1] Linia Potrzeb Nietrakcyjnych w Kolejnictwie, [w:] PawełP. Mazurek PawełP., JakubJ. Bieniek JakubJ., Elektrotechnologie w projektach studentów Wydziału Elektrotechniki i Informatyki Vol.6, Lublin: Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, 2020, s. 152-157, ISBN 978-83-7947-453-0 .

[2] Zasilanie sieci - transportszynowy.pl. [dostęp 2023-01-21].

[1]

[2]