Lindy Remigino
| |||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
3 czerwca 1931 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 lipca 2018 | ||||||||||||
| Wzrost |
173 cm | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Lindy John Remigino (ur. 3 czerwca 1931 w Nowym Jorku, zm. 11 lipca 2018 w Newington[1][2]) – amerykański lekkoatleta, sprinter, dwukrotny mistrz olimpijski.
Niespodziewanie zakwalifikował się do reprezentacji Stanów Zjednoczonych na igrzyska olimpijskie w 1952 w Helsinkach. W finale biegu na 100 metrów stoczył bardzo zaciętą walkę z Jamajczykiem Herbem McKenleyem minimalnie wygrywając i zdobywając złoty medal. Cała szóstka finalistów tego biegu uzyskała czasy między 10,4 s a 10,5 s. Drugi złoty medal wywalczył w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Dean Smith, Harrison Dillard, Remigino i Andy Stanfield)[1].
Po zakończeniu kariery zawodniczej Remigino pracował jako trener w szkole średniej w Hartford w Connecticut[1].
Rekord życiowy na 100 m – 10,4 s. (1952).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Lindy Remigino [online], olympedia.org [dostęp 2021-06-27] (ang.).
- ↑ Frank Litsky: Lindy Remigino, Olympic Champion Runner, Is Dead at 87. nytimes.com, 2018-07-12. [dostęp 2018-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-13)]. (ang.).
