Limont
Limont – polski herb szlachecki, pochodzenia włoskiego, używany na terenach Litwy.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Opis herbu z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:
W polu czerwonym miecz srebrny z rękojeścią złotą, ostrze pomiędzy trzema kulami srebrnymi, dwie nad jedną. Klejnot: Nad hełmem w koronie miecz ostrzem ku górze, między dwoma piórami strusimi. Labry: czerwone podbite srebrem (Limont I) lub złotem (Limont II).
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Herb używany przez rodzinę litewską, znaną od XVI wieku. Według Niesieckiego, za którym informację powtarza Juliusz Karol Ostrowski, rodzina przybyła na Litwę z Florencji[1].
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Według Tadeusza Gajla, do herbu tego uprawnionych było pięć nazwisk herbownych:
Lemiński, Limanowicz, Limiński, Limont (Limunt), Liniewski.
Należy odnotować, że część tych nazwisk wylegitymowała się z herbem Limont w czasach zaborów. Dotyczy to m.in. nazwiska Limanowicz[2]. Biorąc pod uwagę liczne nadużycia i przekłamania przy podobnych legitymacjach przed zaborczymi heroldiami, przynależność do herbu Limont nazwisk innych od Limont (Limunt) nie jest pewna.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 184.
- ↑ Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 9. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1912, s. 51.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Herb Limont z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.