Lietuvos geležinkeliai

Lietuvos geležinkeliai
Państwo	Litwa
Siedziba	Wilno
Adres	Mindaugo g. 12-14; LT-03603 Vilnius
Data założenia	pierwsza linia 1860; jako Kolej Litewska 1919, 1991
Forma prawna	spółka akcyjna
Zatrudnienie	10 505 osób (2011)
brak współrzędnych
	Strona internetowa

Lietuvos geležinkeliai (LG) ((pol.) Koleje Litewskie) – litewski narodowy przewoźnik kolejowy.

Przedsiębiorstwo zarządza siecią kolejową o rozstawie 1520 mm (1745,8 km), jak i 1435 mm (21,8 km); łącznie 1767,2 km^[1], w tym 1377,2 km linii jednotorowych, 388,3 km linii dwutorowych i 2,1 km linii trójtorowych, 122 km to linie zelektryfikowane. Lietuvos Geležinkeliai dysponuje 68^[2] czynnymi stacjami, na których wykonuje się operacje handlowe.

Struktura organizacyjna

Geležinkelių infrastruktūros direkcija (Dyrekcja Infrastruktury Kolejowej)
- UAB Geležinkelio tiesimo centras (Centrum Budownictwa Kolejowego), Landwarów, pow. Troki
- UAB Gelmagis, Šilėnai, Szawle – spółka napraw infrastruktury
- UAB Gelsita, Poniewież – spółka napraw infrastruktury
Keleivių vežimo direkcija (Dyrekcja Przewozów Pasażerskich)
Krovinių vežimo direkcija (Dyrekcja Przewozów Towarowych)
- UAB Vilniaus lokomotyvu remonto depas (Wileński Zakład Naprawy Lokomotyw), Wilno
UAB Gelsauga, Wilno – spółka ochrony kolei

Koleje Litewskie utrzymują też w swojej strukturze Muzeum Kolejnictwa w Wilnie (Geležinkelių muziejus).

Siedziba

Kompleks budynków powstał w latach 1860–1914 dla zarządu Kolei Poleskiej (Полесская железная дорога); arch. Tadeusz Rostworowski.

Tabor^[3]

Spółka posiada tabor składający się z:

Lokomotyw: ŁTZ M62, BMZ/ŁTZ TEM2, Siemens Eurorunner, TEP70
Spalinowych zespołów trakcyjnych: Pesa 730M, Pesa 620M, Pesa 630M
Elektrycznych zespołów trakcyjnych: ER9, Škoda CityElefant
Wagonów: 23 - wagonów osobowych, 7176 - wagonów towarowych

Zobacz też

Vilnius (stacja kolejowa)

Przypisy

↑ Publiczna infrastruktura kolejowa Sprawozdanie o stanie sieci na lata 2014–2015 (s. 7). Dyrekcja Infrastruktury Kolejowej Kolei Litewskich, 2013-04-12. [dostęp 2013-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-14)]. (ang.).
↑ Inne źródło randburg.com. [dostęp 2013-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-29)]. podaje na 2001 rok liczbę stacji towarowych 97, a pasażerskich 157.
↑ Rodiklių duomenų bazė - Oficialiosios statistikos portalas [online], osp.stat.gov.lt [dostęp 2023-09-28] .

Linki zewnętrzne

strona Lietuvos Geležinkeliai (ang. • lit. • ros.)
historia Kolei Litewskich. litrail.lt. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-24)]. (ang. • lit. • ros.)
Muzeum Kolejnictwa w Wilnie. litrail.lt. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-14)]. (ang. • lit. • ros.)
charakterystyka Kolei Litewskich. randburg.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-29)]. (ang. • niem.)

[1] Publiczna infrastruktura kolejowa Sprawozdanie o stanie sieci na lata 2014–2015 (s. 7). Dyrekcja Infrastruktury Kolejowej Kolei Litewskich, 2013-04-12. [dostęp 2013-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-14)]. (ang.).

[2] Inne źródło randburg.com. [dostęp 2013-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-29)]. podaje na 2001 rok liczbę stacji towarowych 97, a pasażerskich 157.

[3] Rodiklių duomenų bazė - Oficialiosios statistikos portalas [online], osp.stat.gov.lt [dostęp 2023-09-28] .

[1]

[2]

[3]

Państwa	Albania Andora Austria Belgia Białoruś Bośnia i Hercegowina Bułgaria Chorwacja Cypr Czarnogóra Czechy Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Hiszpania Holandia Irlandia Islandia Kazachstan Liechtenstein Litwa Luksemburg Łotwa Macedonia Północna Malta Mołdawia Monako Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rosja Rumunia San Marino Serbia Słowacja Słowenia Szwajcaria Szwecja Turcja Ukraina Watykan Węgry Wielka Brytania Włochy
Terytoria zależne	Gibraltar Guernsey Jersey Svalbard Wyspa Man Wyspy Owcze
Podmioty o ograniczonym uznaniu międzynarodowym	Naddniestrze Kosowo
Pozostałe	Unia Europejska