Lichas
Herakles i Lichas, rzeźba Antonia Canovy | |
Występowanie |
---|
Lichas (gr. Λίχας) – postać w mitologii greckiej, sługa Heraklesa.
Towarzyszył swojemu panu w trakcie wyprawy przeciwko Ojchalii[1]. Po jej zakończeniu Herakles wysłał go do Dejaniry z prośbą o nową szatę, w której mógłby złożyć ofiarę Zeusowi[1][2]. Według niektórych wersji mitu Lichas miał przyprowadzić do Dejaniry niewolnicę Jole i wyjawić jej, że Herakles jest w niej zakochany[1][2]. Przez niego to Dejanira przekazała następnie Heraklesowi zatrutą szatę umaczaną w krwi centaura Nessosa[1][2][3]. Po jej założeniu oszalały z bólu heros chwycił Lichasa za nogę i nie słuchając jego tłumaczeń, cisnął go w fale Zatoki Eubejskiej[1][3]. Jego ciało przemieniło się w grupę skalistych wysepek nazwanych Lichadami[1][3]. W starożytności żeglarze obawiali się zawijać do tego lądu, wierząc, że w jego skałach żyje duch Lichasa[2].
Epizod mityczny o Heraklesie i Lichasie stał się tematem m.in. rzeźby Antonia Canovy[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 210. ISBN 978-83-04-04673-3.
- ↑ a b c d e Vojtech Zamarovský: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 270–271. ISBN 83-7183-239-7.
- ↑ a b c Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 2001, s. 184. ISBN 83-7132-526-6.