Przejdź do zawartości

Liaobei

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liaobei
Ilustracja
Liaobei na mapie Chin z 1947 r.
Nazwa chińska
Pismo uproszczone

辽北

Pismo tradycyjne

遼北

Hanyu pinyin

Liáoběi

Wade-Giles

Liao-pei

Liaobei – dawna chińska prowincja, istniejąca w latach 1945-1949 na obszarze Mandżurii.

Została utworzona po likwidacji marionetkowego państwa Mandżukuo w 1945 roku[1]. Jej stolicą było miasto Liaoyuan[2]. Powierzchnia prowincji wynosiła ok. 120 tys. km², zaś liczba ludności ponad 4,6 mln[3].

W 1949 roku prowincja została zlikwidowana; jej terytorium podzielono między prowincje Liaoxi[4], Jilin[5] i region autonomiczny Mongolia Wewnętrzna[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The New international year book. Dodd, Mead and Co., 1953, s. 321.
  2. China handbook. Macmillan, 1956, s. 13.
  3. Harrison Forman: Changing China. Crown publishers, 1948, s. 320.
  4. 辽宁省志: 中国共产党地方组织志. 辽宁民族出版社, 2005, s. 273.
  5. Gwillim Law: Administrative subdivisions of countries: a comprehensive world reference, 1900 through 1998. McFarland, 1999, s. 85.
  6. Theodore Shabad: China's changing map: a political and economic geography of the Chinese People's Republic. F. A. Praeger, 1956, s. 237.