Przejdź do zawartości

Li Andersson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Li Andersson
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Li Sigrid Andersson

Data i miejsce urodzenia

13 maja 1987
Turku

Zawód, zajęcie

polityczka

Alma Mater

Åbo Akademi

Partia

Sojusz Lewicy

Li Sigrid Andersson (ur. 13 maja 1987 w Turku[1]) – fińska polityczka należąca do szwedzkojęzycznej mniejszości w Finlandii[2], posłanka do Eduskunty, od 2016 do 2024 przewodnicząca Sojuszu Lewicy, w latach 2019–2020 i 2021–2023 minister edukacji, deputowana do Parlamentu Europejskiego X kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka nauk społecznych na uniwersytecie Åbo Akademi (2010). W latach 2006–2007 była sekretarzem generalnym organizacji studenckiej Finlands Svenska Skolungdomsförbund. Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Sojuszu Lewicy. W latach 2011–2015 pełniła funkcję przewodniczącej jego organizacji młodzieżowej. Weszła także w skład rady miejskiej w Turku[1].

W wyborach w 2015 uzyskała mandat deputowanej do fińskiego parlamentu[1]. W 2019 i 2023 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję[3][4].

W czerwcu 2016 została nową przewodniczącą Sojuszu Lewicy, zastępując Paava Arhinmäkiego[5]. W czerwcu 2019 objęła urząd ministra edukacji w koalicyjnym rządzie Anttiego Rinne[6]. Pozostała na tym stanowisku również w powołanym w grudniu tego samego roku gabinecie Sanny Marin[7].

Ustąpiła z funkcji ministra w grudniu 2020 w związku z urlopem macierzyńskim (z planami powrotu do rządu w 2021)[8]. Ponownie powołana na stanowisko ministra edukacji w czerwcu 2021[9], zajmowała je do czerwca 2023. W 2024 kandydowała na urząd prezydenta Finlandii, w pierwszej turze wyborów otrzymując 4,9% głosów[10]. W tym samym roku została następnie wybrana na posłankę do Europarlamentu X kadencji[11]. W październiku 2024 na funkcji przewodniczącej partii zastąpiła ją Minja Koskela[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Profil na stronie Eduskunty. [dostęp 2016-08-06]. (fiń.).
  2. Maria Gestrin-Hagner: Årets finlandssvensk Li Andersson skrattade högt då hon nåddes av beskedet. hbl.fi, 6 listopada 2017. [dostęp 2020-02-12]. (szw.).
  3. Eduskuntavaaleissa 2019 valitut kansanedustajat. eduskunta.fi, 15 kwietnia 2019. [dostęp 2021-10-09]. (fiń.).
  4. Parliamentary Elections 2023: Results: Whole country: Elected. vaalit.fi. [dostęp 2023-04-03]. (ang.).
  5. Li Andersson kruunattiin virallisesti puheenjohtajaksi. iltalehti.fi, 11 czerwca 2016. [dostęp 2016-08-06]. (fiń.).
  6. Government of Prime Minister Rinne appointed. valtioneuvosto.fi, 6 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (ang.).
  7. Government of Prime Minister Marin appointed. valtioneuvosto.fi, 10 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-10]. (ang.).
  8. Opetusministeriksi noussut Jussi Saramo oppivelvollisuuden pidentämisestä: Vuosituhannen suurin harppaus koulutuksen tasa-arvon eteen. yle.fi, 17 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-27]. (fiń.).
  9. Li Andersson appointed as Minister of Education and Henna Sarkkinen as Minister of Social Affairs and Health. valtioneuvosto.fi, 29 czerwca 2021. [dostęp 2021-07-13]. (ang.).
  10. Sara Sairanen: Stubb ja Haavisto etenevät toiselle kierrokselle – tässä koko vaalitulos. is.fi, 29 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-29]. (fiń.).
  11. Joona Aaltonen, Alli Hallonblad, Hanna Mahlamäki: Vaalit olivat nuorten naisten juhla – Tässä ovat Suomen 15 uutta meppiä. hs.fi, 9 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-09]. (fiń.).
  12. Left Alliance chooses Minja Koskela as new leader. yle.fi, 19 października 2024. [dostęp 2024-10-25]. (ang.).