Przejdź do zawartości

Leptodon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leptodon[1]
Sundevall, 1836[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – leptodon szarogłowy (L. cayanensis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

orłosępy

Plemię

Pernini

Rodzaj

Leptodon

Typ nomenklatoryczny

Falco cayennensis J.F. Gmelin, 1788 (= Falco cayanensis Latham, 1790)

Synonimy
Gatunki
  • L. cayanensis
  • L. forbesi

Leptodonrodzaj ptaków z podrodziny orłosępów (Gypaetinae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[9].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 43–54 cm, rozpiętość skrzydeł 90–110 cm; masa ciała samic 416–643 g, samców 415–580 g[9].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Leptodon: gr. λεπτος leptos „drobny, smukły”; οδων odōn, οδοντος odontos „ząb”[10].
  • Cymindis (Cymindes, Cymindus): gr. κυμινδις kumindis lub κυβινδις kubindis „niezidentyfikowany ptak”, prawdopodobnie mityczny, ale być może ptak w rodzaju sowy lub ptaka drapieżnego[10]. Gatunek typowy: Falco cayennensis J.F. Gmelin, 1788 (= Falco cayanensis Latham, 1790).
  • Odontriorchis (Odonthriorchis): gr. οδους odous, οδοντος odontos „ząb”; τριορχης triorkhēs „myszołów”, od τρεις treis, τρια tria „trzy”; ορχις orkhis „jądro”[10]. Gatunek typowy: Falco cayanensis Latham, 1790.
  • Micraetus: gr. μικρος mikros „mały”; αετος aetos „orzeł”[10]. Gatunek typowy: Micraetus holmbergianus Bertoni, 1901 (= Falco cayanensis Latham, 1790).

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[11].

  1. a b Niepoprawna późniejsza pisownia Cymindis Dumont, 1816.
  2. Niepoprawna późniejsza pisownia Odontriorchis Kaup, 1844.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leptodon, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. C.J. Sundevall. Ornithologiskt System. „Kungliga Svenska Vetenskapsakademiens Handlingar”. 1835, s. 114, 1835. (łac.). 
  3. Ch. Dumont: Supplément. W: F. Cuvier: Dictionnaire des sciences naturelles. T. 1. Strasbourg & Paris: F. G. Levrault & Le Normant, 1806, s. 89. (fr.).
  4. J. Fleming: The philosophy of zoology, or, A general view of the structure, functions, and classification of animals. Cz. 2. Edinburgh: Hurst, Robinson & Co., 1822, s. 234. (ang.).
  5. S.S. Haldeman. Remarks on Changes of Nomenclature in Natural History. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 1, s. 191, 1842. (ang.). 
  6. J.J. Kaup: Classification der Säugethiere und Vögel. Darmstadt: C.W. Leske, 1844, s. 124. (niem.).
  7. Ch.-L. Bonaparte. Tableau des Oiseaux de proie. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 2e Série. 6, s. 534, 1854. (fr.). 
  8. A. de W. Bertoni: Aves nuevas del Paraguay. Continuación á Azara. Asunción: H. Kraus, 1901, s. 156. (hiszp.).
  9. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Hawks, Eagles, and Kites (Accipitridae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.accipi1.01. [dostęp 2020-05-29]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  10. a b c d Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  11. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Pernini Blyth, 1851 (wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-29].