Przejdź do zawartości

Leon Studziński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Studziński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1832
Ułazów

Data i miejsce śmierci

7 listopada 1914
Kraków

starosta c. k. powiatu sanockiego
Okres

od 1872
do 1896

Poprzednik

Tytus Lewandowski

Następca

Ferdynand Pawlikowski

Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons

Leon Studziński[1] herbu Prus (ur. 28 czerwca 1832 w Ułazowie, zm. 7 listopada 1914 w Krakowie) – polski urzędnik samorządowy w zaborze austriackim.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 czerwca 1832 w Ułazowie[2]. Legitymował się herbem szlacheckim Prus[3]. Był synem Andrzeja[4]. W 1851 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Przemyślu[2]. Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego[3].

W okresie zaboru austriackiego wstąpił do służby państwowej Cesarstwa Austrii. Początkowo był zatrudniony w C. K. Namiestnictwie we Lwowie, gdzie początkowo od około 1855 był kandydatem konceptowym (niem. Concepts-Candidat; wówczas zamieszkiwał w zabudowaniach klasztoru bernardynów)[5], następnie od około 1856 pracował jako praktykant konceptowy (niem. Concepts-Practicant)[6], następnie od około 1860 jako prowizoryczny koncypista (Statthalterei-Concipist)[7], od około 1863 jako komisarz powiatowy (Kreiskommisasar)[8]. Od około 1864 był czwartym komisarzem (Kreiskommisasar) w powiecie krakowskim (Krakauer Kreis)[9], około 1865 w tym charakterze przydzielony do urzędu powiatowego w Krakowie-Mogile (niem. K. k. Bezirksamt Mogiła zu Krakau)[10][3].

Od około 1866 sprawował urząd starosty c. k. powiatu skałackiego (określanego w j. niem. jako K. k. Bezirksamt in Skałat – natomiast urząd jako Bezirks-Vorsteher)[11][12], następnie K. k. Bezirks-Hauptmannschaft in Skałat – natomiast urząd jako Bezirks-Hauptmann[13], później – od wprowadzenia języka polskiego w ramach autonomii galicyjskiej – do 1872[14][15][3]. Około 1870/1871 był równocześnie prezydującym C. K. Powiatową Komisją Szacunkową w Skałacie[16].

Następnie od 1872 do 1896 przez okres ćwierćwiecza sprawował urząd c. i k. starosty powiatu sanockiego[17][2][18][3][19]. W tym czasie był przewodniczącym C. K. Rady Szkolnej Okręgowej w Sanoku[20], prezydującym C. K. Powiatową Komisją Szacunkową[21]. W dniu 19 września 1880 w pobliskim Zagórzu rozmawiał z podróżującym po Galicji cesarzem Austrii Franciszkiem Józefem I[22]. Udzielił wsparcia przy stworzeniu Szpitala Powiatowego w Sanoku pod koniec lat 70. Po ustanowieniu Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Królowej Zofii w Sanoku Studziński udostępnił swoje biuro celem zapisów do klasy pierwszego, historycznego rocznika[23]. 31 maja 1879 został wybrany członkiem rady zawiadowczej stowarzyszenia urzędników w Sanoku[24]. Był członkiem C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie[25]. W 1888 z urzędu wsparł ideę założenia sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[26] i był jego członkiem w pierwszej połowie lat 90.[27][28]. W 1889 został członkiem wydziału założonego wówczas w Sanoku oddziału Towarzystwa Prawniczego[29], a 19 stycznia 1895 został wybrany członkiem wydziału tegoż[30]. Był także członkiem zwyczajnym Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego[31][32][33]. W czerwcu 1896 został wybrany przewodniczącym wydziału Towarzystwa Pomocy Naukowej w Sanoku[34], zasiadał we władzach tego stowarzyszenia do końca tego roku[35]. Był członkiem i przewodniczącym sanockiego biura powiatowego Stowarzyszenia Czerwonego Krzyża mężczyzn i dam w Galicji[36].

Otrzymał tytuł c. k. radcy Namiestnictwa. Uchwałą Rady Miasta Sanoka z 24 sierpnia 1874 nadano mu tytuł honorowego obywatelstwa Sanoka „w uznaniu prawości obywatelskiej, licznych dowodów przychylności dla dobra miasta i położonych koło oświaty ludowej zasług”[37][38]. Był także honorowym obywatelem Rymanowa[18][3], Bukowska[3].

Z dniem 1 września 1896 przeszedł w stan spoczynku[39][40][3]. Następnie przeniósł się wraz z rodziną na stałe do Krakowa[41][3]. Zamieszkiwał w domu przy ulicy Mikołaja Kopernika 10[3].

Grobowiec rodzinny na cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Po jego ustąpieniu z posady starosty sanockiego, na posiedzeniu Rady Miasta Sanoka 10 września 1896 Artur Goldhammer w imieniu Magistratu przedstawił wniosek o powstanie dobroczynnej fundacji imienia Leona Studzińskiego, mającą wspierać ubogich i niezdolnych do pracy obywateli Sanoka; w związku z tym władze przekazały 1000 koron, które Studziński miał dysponować w zamierzonym celu, zaś rada przyjęła wniosek[42][43][3][44]. Kwota z ustanowionej wieczystej fundacji była rozdzielana ubogim w dniu imienin patrona[3].

Zmarł 7 listopada 1914 w Krakowie[3][45]. 9 listopada 1914[3] został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera X, rząd wschodni)[46][45].

Jego żoną była Jadwiga z domu Gałecka herbu Junosza (córka Ludwika)[47][4][48] (ur. 1846, zm. 12 grudnia 1910 w Krakowie[49])[50][51][3]. Ich dziećmi byli: Wanda Henryka (ur. ok. 1868, od 1890 zamężna z Wojciechem Teofilem Sas Pawlikowskim, późniejszym radcą sądu krajowego, synem adwokata Dionizego Pawlikowskiego[52][3]), Stanisław (zm. 1871 w wieku przeszło 1 roku[53]), Zygmunt Ludwik (1873-1954[47], prawnik, kontroler poczt w Krakowie[54][55][3][56]), Władysław (1879-1963, urzędnik)[4][51][48][3], Tadeusz Leon (ur. 1881)[57][58], Stanisława Stefania (1883-1885)[59][60]. 29 grudnia 1921 we Lwowie zmarła wdowa po Leonie Studzińskim, Jadwiga z domu d'Abancourt, właścicielka pensjonatu w Rabce[61][62].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W języku niemieckim określany jako „Leo Ritterr von Studziński” (do Szematyzmu 1869), później jako „Leo Studziński” (do Szematyzmu 1872).
  2. ↑ a b c Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Przemyślu za rok szkolny 1894. Przemyśl: 1894, s. 122.
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Kronika. Zmarli. „Nowa Reforma”. Nr 503, s. 3, 8 listopada 1914. 
  4. ↑ a b c Księga chrztów 1870–1882. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 126 (poz. 118).
  5. ↑ Handbuch des Lemberger Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1856. Lwów: 1856, s. 10.
  6. ↑ Handbuch des Lemberger Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1857. Lwów: 1857, s. 10.
    •Handbuch des Statthalterei-gebietes in Galizien für das Jahr 1858. Lwów: 1858, s. 7.
    •Handbuch des Statthalterei-gebietes in Galizien für das Jahr 1859. Lwów: 1859, s. 11.
    •Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1860. Lwów: 1860, s. 11.
  7. ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1861. Lwów: 1861, s. 5.
    •Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1862. Lwów: 1862, s. 15.
    •Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1863. Lwów: 1863, s. 15.
  8. ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1864. Lwów: 1864, s. 15.
  9. ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1865. Lwów: 1865, s. 76.
  10. ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1866. Lwów: 1866, s. 77.
  11. ↑ Handbuch der politischen Behörden in Galizien für das Jahr 1867. Lwów: 1867, s. 86, 92.
  12. ↑ Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1868. Lwów: 1868, s. 139, 149.
  13. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1869. Lwów: 1869, s. 62.
  14. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870. Lwów: 1870, s. 65, 88.
  15. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1871. Lwów: 1871, s. 55.
  16. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1871. Lwów: 1871, s. 217.
  17. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1872. Lwów: 1872, s. 53.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1873. Lwów: 1873, s. 54.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1874. Lwów: 1874, s. 55.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1875. Lwów: 1875, s. 54.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1876. Lwów: 1876, s. 54.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877. Lwów: 1877, s. 33.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 31.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 30.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 30.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 31.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 30.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1883. Lwów: 1883, s. 31.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów: 1884, s. 32.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1885. Lwów: 1885, s. 32.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1886. Lwów: 1886, s. 32.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1887. Lwów: 1887, s. 32.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów: 1888, s. 32.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: 1889, s. 43.
  18. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1890. Lwów: 1890, s. 32.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 32.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 32.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 32.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 32.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 32.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 32.
  19. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 351.
  20. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1872. Lwów: 1872, s. 82.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1873. Lwów: 1873, s. 8.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1874. Lwów: 1874, s. 84.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1875. Lwów: 1875, s. 83.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1876. Lwów: 1876, s. 83.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877. Lwów: 1877, s. 53.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 381.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 374.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 378.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 384.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1883. Lwów: 1883, s. 386.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów: 1884, s. 365.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1885. Lwów: 1885, s. 365.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1886. Lwów: 1886, s. 365.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1887. Lwów: 1887, s. 365.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów: 1888, s. 365.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: 1889, s. 410.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1890. Lwów: 1890, s. 410.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 410.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 410.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 410.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 410.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 410.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 410.
  21. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1872. Lwów: 1872, s. 204.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1873. Lwów: 1873, s. 202.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1874. Lwów: 1874, s. 226.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1875. Lwów: 1875, s. 224.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1876. Lwów: 1876, s. 229.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877. Lwów: 1877, s. 188.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 177.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 173.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 178.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 177.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1883. Lwów: 1883, s. 182.
  22. ↑ Aleksander Nowolecki: Pamiątka podróży cesarza Franciszka Józefa I po Galicyi i dwudziesto-dniowego pobytu jego w tym kraju. Kraków: Wydawnictwo Czytelni Ludowej H. Nowoleckiego, 1881, s. 213, 227.
  23. ↑ Zarys historii Państwowego Gimnazjum w Sanoku. W: Józef Hukiewicz: Sprawozdanie jubileuszowe z działalności Państwowego Gimnazjum w Sanoku w latach 1888 – 1938 wydane z okazji Wielkiego Zjazdu Wychowawców i Wychowanków Zakładu w 50 rocznicę pierwszego egzaminu dojrzałości. Lwów: Drukarnia Urzędnicza we Lwowie, 1938, s. 24.
  24. ↑ Ruch stowarzyszeń. „Urzędnik”. Nr 15, s. 102, 10 października 1879. 
  25. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1876. Lwów: 1876, s. 586.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877. Lwów: 1877, s. 562.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 550.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 546.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 650.
  26. ↑ Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 196. ISBN 83-909787-0-9.
  27. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 141-144. ISBN 978-83-939031-1-5.
  28. ↑ Anna Sebastiańska: Członkowie TG „Sokół” w Sanoku 1889–1946. sokolsanok.pl, 2009-11-29. [dostęp 2016-03-15].
  29. ↑ Kronika. Towarzystwo Prawnicze. „Gazeta Przemyska”. Nr 65, s. 3, 15 września 1889. 
  30. ↑ Kronika. Walne zgromadzenie „Towarzystwa Prawniczego”. „Gazeta Sanocka”. Nr 3, s. 4, 3 lutego 1895. 
  31. ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z ósmego roku jej istnienia tj. 1893 złożone przez zarząd na walnem zgromadzeniu dnia 17 marca 1894. s. 11.
  32. ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z dziewiątego roku jej istnienia tj. 1894 złożone przez zarząd na walnem zgromadzeniu dnia 4 maja 1895. s. 9.
  33. ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z dziesiątego roku jej istnienia tj. 1895 złożone przez zarząd na walnem zgromadzeniu dnia 14 marca 1896. s. 10.
  34. ↑ Kronika. Towarz. „Pomocy Naukowej” w Sanoku. „Gazeta Sanocka”. Nr 64, s. 3-4, 21 czerwca 1896. 
  35. ↑ Towarzystwo „Pomocy naukowej w Sanoku”. „Gazeta Sanocka”. Nr 94, s. 3, 19 stycznia 1897. 
  36. ↑ Piętnaste sprawozdanie roczne z czynności Krajowego Stowarz. Czerwonego Krzyża mężczyzn i dam w Galicyi za rok 1894. Lwów: 1895, s. 75.
  37. ↑ Księga uchwał Rady miejskiej od lutego 1874 do stycznia 1876. T.V. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 71. [dostęp 2022-02-05].
  38. ↑ Edward Zając: Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2002, s. 20-21. ISBN 83-909787-8-4.
  39. ↑ Kronika. Wiadomości osobiste. „Gazeta Sanocka”. Nr 67, s. 3, 12 lipca 1896. 
  40. ↑ Kronika. „Kurjer Lwowski”. Nr 264, s. 4, 22 września 1896. 
  41. ↑ Kronika. Wiadomości osobiste. „Gazeta Sanocka”. Nr 77, s. 3, 20 września 1896. 
  42. ↑ Protokoły posiedzeń Rady Miejskiej w Sanoku od 9.01.1896 - 16.12.1897 roku. szukajwarchiwach.gov.pl. s. 58-59. [dostęp 2021-12-10].
  43. ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”. Nr 77, s. 3, 20 września 1896. 
  44. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 383.
  45. ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Leon Studziński. rakowice.eu. [dostęp 2016-12-31].
  46. ↑ Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 141. ISBN 83-08-01428-3.
  47. ↑ a b Księga chrztów 1870–1882. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 53 (poz. 128).
  48. ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Drukarnia Wydawnicza, 1939, s. 296.
  49. ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Jadwiga Studzińska. rakowice.eu. [dostęp 2017-04-04].
  50. ↑ Zmarli. „Nowa Reforma”. Nr 567, s. 2, 13 grudnia 1910. 
  51. ↑ a b Podziękowanie. „Nowa Reforma”. Nr 580, s. 3, 20 grudnia 1910. 
  52. ↑ Księga małżeństw 1888–1905 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 35 (poz. 48).
  53. ↑ Księga zmarłych 1855–1878 Sanok. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 251 (poz. 124).
  54. ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 456 (poz. 48).
  55. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1887/1888 (zespół 7, sygn. 6). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 251.
  56. ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Zygmunt Studziński. rakowice.eu. [dostęp 2017-04-04].
  57. ↑ Księga chrztów 1870–1882. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 150 (poz. 89).
  58. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1894/1895 (zespół 7, sygn. 18). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 170.
  59. ↑ Księga chrztów 1882–1892. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 38 (poz. 195).
  60. ↑ Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 104 (poz. 103).
  61. ↑ Wiadomości bieżące. „Słowo Polskie”. Nr 2, s. 6, 2 stycznia 1922. 
  62. ↑ Zmarli. „Nowa Reforma”. Nr 10, s. 2, 13 stycznia 1922. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leon_Studziński&oldid=71958113”