Lean government
Lean government – zastosowanie koncepcji lean management (szczupłego zarządzania) w sektorze publicznym.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Lean government jest jednym z podejść zaliczanych do tzw. nowego zarządzania publicznego (New Public Management), którego celem jest poprawa efektywności działania sektora publicznego dzięki wdrażaniu rozwiązań stosowanych w sektorze prywatnym[1].
W lean government stosowane są te zasady i narzędzia szczupłego zarządzania, które można wykorzystać w środowisku nieprodukcyjnym, z uwzględnieniem warunków specyfiki funkcjonowania administracji publicznej[2]. Są to m.in. określanie wartości dla klienta, tworzenie ciągłego przepływu, eliminowanie ośmiu rodzajów marnotrawstwa, mapowanie strumieni wartości, Six Sigma, kaizen, KPI i zarządzanie wynikami, zarządzanie wizualne i 5S, standaryzacja i praca standaryzowana, tworzenie interdyscyplinarnych zespołów, a także szerokie angażowanie pracowników i interesariuszy w działania ciągłego doskonalenia[3][4].
W celu obniżenia kosztów, zwiększenia przejrzystości działania i rozszerzenia współpracy z otoczeniem to podejście wykorzystuje także nowoczesne technologie informatyczne, Internet i media społecznościowe (e-government)[5].
Wdrożenie koncepcji lean w instytucjach sektora publicznego pozwala na świadczenie wyższej jakości usług po niższym koszcie[6]. Pozwala ona m.in. podnieść wydajność pracy, ograniczyć biurokrację i marnotrawstwo, zmniejszyć liczbę popełnianych błędów, zwiększyć elastyczność działania, skrócić czas wytworzenia i dostarczenia usług, zwiększyć zarówno satysfakcję klientów (obywateli i przedsiębiorców), jak i samych pracowników administracji publicznej, a także bardziej racjonalne wykorzystywać zasoby[7][8].
Obszary zastosowania
[edytuj | edytuj kod]Lean government może być wdrożony w większości organizacji sektora publicznego[9]. Do najczęstszych obszarów jego wykorzystania należą:
- administracja rządowa[10]
- samorząd terytorialny[11]
- siły zbrojne[12]
- ochrona zdrowia[13][14]
- szkolnictwo wyższe[15]
Lean government powinien być stosowany w celu uzyskania lepszych, wyższej jakości i szybszych efektów z takich samych nakładów, a nie jako narzędzie restrukturyzacji lub redukcji personelu[9].
Bariery
[edytuj | edytuj kod]Wdrożenie i utrzymanie szczupłego zarządzania w sektorze publicznym jest trudniejsze niż w sektorze prywatnym[16][17]. Do najważniejszych barier i problemów napotykanych we wdrożeniu lean government należą:
- niewystarczający poziom wiedzy dotyczącej lean oraz umiejętności przywódczych, menedżerskich u polityków i osób zajmujących kierownicze stanowiska w sektorze publicznym[2]
- kadencyjność i częste zmiany personalne, czego wynikiem jest brak zachowania ciągłości prowadzonych działań doskonalących[2]
- brak umiejętności przyjęcia kluczowej w lean management perspektywy klienta (obywatela, przedsiębiorcy) w definiowaniu wartości, co związane jest m.in. z brakiem konkurencji w świadczeniu usług publicznych[16]
- niesprzyjająca lean kultura organizacyjna (biurokracja, niechęć do wprowadzania zmian, brak nacisku na jakość i osiągane wyniki, brak poczucia własności procesów)[2][18]
- koncentrowanie się na wdrażaniu narzędzi szczupłego zarządzania bez zrozumienia zasad tej koncepcji[19]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zoe Radnor, Robert Johnston. Lean in UK Government: internal efficiency or customer service?. „Production Planning & Control”. Volume 24, Issue 10-11, s. 905, 2013.
- ↑ a b c d Adrian Grycuk: Lean Government, czyli koncepcja szczupłego zarządzania w administracji publicznej. [w:] Analizy BAS [on-line]. Biuro Analiz Sejmowych, 4 lutego 2011. s. 1. [dostęp 2015-06-10].
- ↑ Zoe Radnor: Review of Business Process Improvement Methodologies in Public Services. Advanced Institute of Management Research, May 2010, s. 28.
- ↑ Adrian Grycuk: Lean Government, czyli koncepcja szczupłego zarządzania w administracji publicznej. [w:] Analizy BAS [on-line]. Biuro Analiz Sejmowych, 4 lutego 2011. s. 2–6. [dostęp 2015-06-10].
- ↑ Marijn Janssen, Elsa Estevez. Lean government and platform-based governance - doing more with less. „Government Information Quarterly”. 30, s. 53–55, January 2013.
- ↑ Ade Asefeso: Lean Government. AA Global Sourcing Ltd, 2014, s. 18. ISBN 978-1503380240.
- ↑ Zoe Radnor: Review of Business Process Improvement Methodologies in Public Services. Advanced Institute of Management Research, May 2010, s. 55, 57.
- ↑ Natalie J. Sayer, Bruce Williams: Lean dla bystrzaków. Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2015, s. 302`. ISBN 978-83-246-9315-3.
- ↑ a b Zoe Radnor, Paul Walley: Lean on me... publicfinance.co.uk, 28 July 2006. [dostęp 2015-06-12].
- ↑ Zoe Radnor: Review of Business Process Improvement Methodologies in Public Services. Advanced Institute of Management Research, May 2010, s. 58.
- ↑ Graham Richard: Performance is the best politics. How to create high-performance government using Lean Six Sigma. HPG Press, 2008. ISBN 978-0-9791163-0-8.
- ↑ Ginger Chamberlain. Lean Six Sigma and the Department of Defense. „The Journal of the American Society of Military Comptrollers”. Vol. 54 Issue 3 (Summer 2009). s. 37.
- ↑ Zoe Radnor: Review of Business Process Improvement Methodologies in Public Services. Advanced Institute of Management Research, May 2010, s. 60–61.
- ↑ Luciano Brandao de Souza. Trends and approaches in lean healthcare. „Leadership in Health Services”. Vol. 22 Issue 2, 2009.
- ↑ William K. Balzer: Lean Higher Education. Increasing the Value and Performance of University Processes. New York: CRC Press, 2010. ISBN 978-1-4398-1465-9.
- ↑ a b Nina Bhatia, John Drew: Applying lean production to the public sector. [w:] McKinsey Quarterly [on-line]. June 2006. [dostęp 2015-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-09)].
- ↑ Ade Asefeso: Lean Government. AA Global Sourcing Ltd, 2014, s. 76. ISBN 978-1503380240.
- ↑ Zoe Radnor et al: Evaluation of the Lean Approach to Business Management and Its Use in the Public Sector. Scottish Executive Social Research, 2006. s. 99. [dostęp 2015-06-15].
- ↑ Zoe Radnor, Stephen P. Osborne. Lean. A failed theory for public services?. „Public Management Review”. Vol. 15 No 2, s. 266, 2013.