Przejdź do zawartości

Laser rubinowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budowa lasera rubinowego – (1) promień światła (2) flesz (3) pręt rubinowy (4) zwierciadło (5) rezonator optyczny (6) dzielnik wiązki
Budowa lasera rubinowego – (1) pręt rubinowy (2) flesz (3) zwierciadło (4) dzielnik wiązki (5) promień światła

Laser rubinowylaser na ciele stałym, którego ośrodkiem czynnym jest rubin (Al
2
O
3
z domieszką Cr
2
O
3
[1]). Ten skład chemiczny zapewnia występowanie trójpoziomowego układu stanów energetycznych. Długość emitowanej fali jest równa 694,3 nm. Laser ten pracuje w trybie impulsowym.

Laser rubinowy był pierwszym działającym laserem. Został skonstruowany przez Theodore'a Maimana w 1960 roku. W 1963, 7 listopada, zespół Zbigniewa Puzewicza w Wojskowej Akademii Technicznej uruchomił pierwszy w Polsce laser rubinowy[2].

Budowa

[edytuj | edytuj kod]

Laser rubinowy ma prostą konstrukcję, typową dla laserów, w których ośrodkiem czynnym jest ciało stałe. Materiałem aktywnym jest kryształ rubinu ukształtowany w formie walca. Powierzchnie czołowe walca są dokładnie oszlifowane i przepuszczają światło do luster lub też są pokryte warstwą odbijającą i same stanowią lustra. Laser ten jest pompowany optycznie lampą ksenonową przez boczne powierzchnie.

Zasada działania

[edytuj | edytuj kod]

Fotony emitowane w wyniku emisji spontanicznej, które nie poruszają się wzdłuż osi, uciekają przez ścianki boczne zanim są w stanie wywołać emisję wymuszoną. Ale te fotony, które poruszają się dokładnie w kierunku osi, są wielokrotnie odbijane od krańcowych zwierciadeł i są w stanie wielokrotnie wywołać emisję wymuszoną. W ten sposób liczba fotonów gwałtownie rośnie, a te które uciekają przez częściowo odbijającą powierzchnię czołową tworzą wiązkę o dużym natężeniu i ściśle określonej długości fali.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. C. Chambers, A.K. Holliday, Modern Inorganic Chemistry, Butterworths, 1975, s. 376 (ang.).
  2. Zbiam, Od lasera gazowego do polskich laserowych podświetlaczy celu [online], Wydawnictwo militarne ZBIAM [dostęp 2019-01-30].