Lansana Kouyaté
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Premier Gwinei | |
| Okres |
od 1 marca 2007 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Lansana Kouyaté (ur. 1950) – gwinejski polityk i dyplomata, premier Gwinei od 1 marca 2007 do 23 maja 2008.
Kariera dyplomatyczna
[edytuj | edytuj kod]Służba dyplomatyczna Gwinei
[edytuj | edytuj kod]Lansana Kouyaté urodził się w 1950 w Kobie w Gwinei. Studiował administrację na Uniwersytecie w Konakry, po czym wstąpił do administracji cywilnej. W 1976 został dyrektorem Departamentu Pracy, a po roku dyrektorem Departamentu Handlu, Cen i Statystyk. W 1982 pracował nad projektem rozwoju upraw ryżu[1].
Kouyaté wstąpił następnie w szeregi służb dyplomatycznych, wszedł w skład przedstawicielstwa dyplomatycznego Gwinei w Wybrzeżu Kości Słoniowej. W 1985 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, będąc odpowiedzialnym za stosunki z państwami afrykańskimi oraz OJA. W 1987 został ambasadorem Gwinei w Egipcie, Jordanii, Libanie, Sudanie, Syrii i Turcji[1].
ONZ
[edytuj | edytuj kod]W 1992 został Stałym Przedstawicielem Gwinei przy ONZ. Objął równocześnie stanowisko wiceprzewodniczącego Rady Gospodarczo-Społecznej NZ (ECOSOC). W 1993 został mianowany zastępcą Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego NZ w Somalii dla misji UNOSOM II (United Nations Operation in Somalia, 1993–1995). W lutym 1994 objął funkcję głównego przedstawiciela[1].
W czerwcu 1994 został asystentem Sekretarza Generalnego w Departamencie Spraw Zagranicznych NZ. Jedną z jego pierwszych misji była podróż do państw- członków ECOWAS w celu przedyskutowania sytuacji w Liberii w czasie trwającej tam wojny domowej (1989–1996). Aż do zakończenia konfliktu, kontynuował swoje zaangażowanie w dyskusję, prowadzącą do osiągnięcia poparcia krajów sąsiednich na rzecz pokojowej rezolucji ONZ kończącej wieloletni konflikt[1].
ECOWAS
[edytuj | edytuj kod]Kouyaté opuścił ONZ we wrześniu 1997, kiedy objął stanowisko sekretarza generalnego Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS). Zajmował je przez pięć lat, do lutego 2002. W tym czasie, w uznaniu za swoje zasługi, został odznaczony Komandorią Legii Honorowej, Afrykańską Gwiazdą Nigerii oraz togijskim Orderem Mono[1].
Premier
[edytuj | edytuj kod]26 lutego 2007 został mianowany premierem Gwinei. Jego nominacja była wynikiem wielkiej fali protestów i strajków, które rozpoczęły się w Gwinei z początkiem 2007 z powodu niezadowolenia polityką prezydenta i rządu. W wyniku porozumienia między prezydentem Lansaną Conté a związkami zawodowymi, podpisano porozumienie mające zakończyć strajki. Po niespełna miesiącu urzędowania prezydent odwołał ze stanowiska premiera Eugène’a Camarę i wyznaczył na jego następcę Kouyaté, jako kompromisowego i niezależnego kandydata z listy zaproponowanej przez związki zawodowe[2]. 1 marca 2007 został oficjalnie zaprzysiężony na stanowisko szefa rządu podczas uroczystości w Konakry[3]. 28 marca 2007 zaprzysiężony został cały gabinet, w skład którego weszło 19 ministrów i 3 sekretarzy stanu, w tym żadem z członków poprzedniego rządu[4].
20 maja 2008 prezydent Conté, dekretem ogłoszonym późnym wieczorem na antenie telewizji, zdymisjonował Kouyaté ze stanowiska premiera[5]. 23 maja 2008 jego następca, Ahmed Tidiane Souaré, został zaprzysiężony na stanowisku szefa rządu.
W 2010 był jednym z kandydatów w wyborach prezydenckich w czerwcu 2010[6]. W wyborach 27 czerwca 2010 zajął czwarte miejsce, zdobywając 7,04% głosów poparcia[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Lansana Kouyate, the administrator diplomat. panapress, 4 czerwca 2001. [dostęp 2010-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)]. (ang.).
- ↑ "Guinea PM named in strike deal", BBC News, 26 lutego 2007.
- ↑ "Kouyate takes his oath in Conakry", AFP (IOL), 2 marca 2007.
- ↑ "Guinea PM appoints new government", Al Jazeera, 29 marca 2007.
- ↑ "Guinea's Consensus Prime Minister Sacked", VOA News, 20 maja 2008.
- ↑ Présidentielle en Guinée : 24 candidats pour un fauteuil. Afrik.com, 25 maja 2010. [dostęp 2010-06-17]. (fr.).
- ↑ Resultats definitifs du premier tour de l'election presidentielle du 27 juin 2010. Commission Electorale Nationale Independante, 20 lipca 2010. [dostęp 2010-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-12)]. (fr.).