Przejdź do zawartości

Lachnellula suecica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lachnellula suecica
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

patyczniaki

Rząd

tocznikowce

Rodzina

Lachnaceae

Rodzaj

Lachnellula

Gatunek

Lachnellula suecica

Nazwa systematyczna
Lachnellula suecica (de Bary ex Fuckel) Nannf.
Fungi Exsicc. 41-42: 2089 (1953)

Lachnellula suecica (de Bary ex Fuckel) Nannf. – gatunek grzybów z klasy patyczniaków (Helotiales)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lachnellula, Lachnaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisali w 1875r. Anton de Bary i Leopold Fuckel nadając mu nazwę Pithya suecica. Obecną nazwę nadał mu w 1953 r. John Axel Nannfeldt[1].

Synonimy:

  • Peziza calycina var. flavococcinea (Alb. & Schwein.) Sauter 1846
  • Peziza pulchella var. flavococcinea Alb. & Schwein. 1805
  • Pithya suecica de Bary ex Fuckel 1875[2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Teleomorfa

Na podłożu tworzy w grupach przebijające korę apotecja na krótkich trzonkach. Młode apotecja są kuliste i rozszerzają się podczas wilgotnej pogody, tworząc miseczkowate owocniki pokryte białymi włoskami i osiągające średnicę 5–6 mm. Ich zewnętrzna powierzchnia (hymenium) jest wklęsła lub niemal płaska i ma barwę pomarańczowo-czerwoną[3].

Zewnętrzna warstwa owocnika typu „textura globulosa”, utworzona z pseudoparenchymatycznych, wielokątnych strzępek. Strzępki trzonka typu „textura intricata”, luźno splecione, cienkościenne. Hymenium składające się z worków i parafiz. Worki 60–70 × 6–7 µm, cylindryczne, i stopniowo zwężające się, z ośmioma askosporami. Otwory worka amyloidalne. Askospory ułożone w workach w jednym rzędzie, szkliste, kuliste z jedną gutulą, o średnicy 4–6 µm. Parafizy cylindryczne, 65–78 × 2–2,5 µm z przegrodami, z żółtymi lub pomarańczowożółtymi gutulami, lekko napęczniałe w górnej części, przewyższające worki. Włoski cylindryczne, z przegrodami, o drobnoziarnistej powierzchni[3].

Anamorfa

Na 2% agarze z ekstraktem słodowym grzyb tworzy białą, watowatą, dość szybko rosnącą grzybnię. Anamorfa w hodowli powstaje łatwo, jest skorupiasta, o barwie od żółtej do pomarańczowożółtej. Mikrokonidia 3–5 × 0,8–1,2 µm powstają masowo. Są szkliste, cienkościenne, podłużne, wyrastające na pionowo rozgałęzionych konidioforach o wymiarach 10–15 × 1 µm[3].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Podano występowanie Lachnellula suecica w Ameryce Północnej, Europie i Azji[4]. W Polsce M.A Chmiel w 2006 r. przytoczyła 11 stanowisk[5], w następnych latach podano dalsze[6].

Nadrzewny grzyb saprotroficzny występujący na martwych gałęziach i szyszkach kosodrzewiny (Pinus mugo)[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-03-26].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-03-26].
  3. a b c Chandrashekar Ganesh Dharne, Taxonomic investigations on the discomycetous genus Lachnellula Karst, 1964 [dostęp 2023-03-26] (ang.).
  4. Występowanie Lachnellula suecica na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-03-26].
  5. a b Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
  6. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-20].