Kwiejce
52°46′55″N 15°57′08″E/52,781944 15,952222| wieś | |
 Droga przez Kwiejce | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
115[2] |
| Strefa numeracyjna |
67 |
| Kod pocztowy |
64-733[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PCT |
| SIMC |
0525837 |
Położenie na mapie gminy Drawsko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego  | |
| 52°46′55″N 15°57′08″E/52,781944 15,952222[1]
| |
| Strona internetowa | |
Kwiejce – wieś sołecka w Polsce w województwie wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Drawsko, przy drodze wojewódzkiej nr 133.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Wieś w środku Puszczy Noteckiej, 10 km na południowy wschód od Drezdenka, nad jeziorem Piast, przy lokalnej drodze z Chełstu do Piłki.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa miejscowości utworzona została od nazwy jeziora „Kwiejce” nad, którym ona leżała i które obecnie nazywa się jeziorem Piast. Nazwę tego jeziora zmieniono w XX wieku, po roku 1918, kiedy przeniesiono na nie nazwę z pobliskiego błota zwanego „Piasto”. Jezioro Kwiejce odnotowano w łacińskim dokumencie z 1424 jako „Queske”, 1527 „Queczcze” oraz w latach 1564-1565 jako „Kwieicza”. Wieś istnieje pod tą nazwą co najmniej od drugiej połowy XVI wieku i po raz pierwszy odnotowano ją jako osadę w 1592. W 1944 w okresie III Rzeszy miejscowość nazywała się „Alt Sorge”, a po zakończeniu II wojny światowej zmieniono ja na „Stare Kwiejce”[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. W XVI wieku leżała w powiecie poznańskim, w starostwie wieleńskim w Koronie Królestwa Polskiego. Była t.zw. królewszczyzną czyli miejscowością należącą do królów polskich[4].
Wieś była miejscowością przygraniczną i kilkukrotnie odnotowano nazwę „Kwiejce” przy opisie granic między Polską, Nową Marchią, a później Brandenburgią. Pierwszy zachowany zapis pochodzi z 1424 z relacji zakonu krzyżackiego, mówiącego o tym, że koło jeziora Kwiejce biegła granica pomiędzy Wielkopolską, a Nową Marchią. Według kolejnej relacji z 1527 granica ta przebiegała pomiędzy puszczą należącą do wsi Chojno (koło Wronek), a dobrami wieleńskimi przecinając drogę z Chojna do jeziora Kwiejce, a więc jezioro to leżało wówczas w dobrach Wieleń. Z lat 1564-1665 zachował się krótki opis jeziora o nazwie Kwiejce. Miało one dwie tonie niewodowe i położone było na pograniczu z dobrami Sieraków i Wronki. Należało do wsi Pęckowo w dobrach Wieleń[4].
Wieś Kwiejce powstała nad jeziorem Kwiejce pod koniec XVI wieku. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1592 roku[4].
Do czasu rozbiorów leżała w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Wskutek II rozbioru Polski w 1793, miejscowość przeszła pod władanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim. W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Kwiejce”[5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]W Kwiejcach znajduje się ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy, pensjonat, gospodarstwo agroturystyczne, pole namiotowe i mała gastronomia.
We wsi zachował się neogotycki kościół z 1909 roku, odremontowany w 2009 roku przy wykorzystaniu środków z Unii Europejskiej i stara zabudowa wiejska (szachulcowe chałupy i stodoły) z I połowy XIX w.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 66137
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 647 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d Chmielewski 1988 ↓, s. 563-564.
- ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 22. ISBN 83-87424-77-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stefan Chmielewski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. II (I-Ł) z.1, hasło: „Kwiejce”. Wrocław: Ossolineum, 1988, s. 563-564.
- P. Anders, W. Kusiak, Puszcza Notecka przewodnik krajoznawczy, G&P Oficyna Wydawnicza, Poznań 2005.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kwiejce, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
