Kwalifikacja pełna

Kwalifikacja pełna (ang. full qualification) – jeden z dwóch typów kwalifikacji zarejestrowanej, nadawany wyłącznie w ramach systemów oświaty i szkolnictwa wyższego po osiągnięciu efektów uczenia się odpowiadających wymaganiom dla kwalifikacji nadawanych po określonych etapach kształcenia w ramach edukacji formalnej. Kwalifikacje pełne można zdobyć także w trybie eksternistycznym.

W systemach oświaty i szkolnictwa wyższego możliwe jest również nadawanie kwalifikacji cząstkowych, potwierdzających znacznie mniejsze jednostki efektów uczenia się (np. świadectwo potwierdzające kwalifikację w zawodzie czy kwalifikacje uzyskiwane w ramach studiów podyplomowych).

W zintegrowanym systemie kwalifikacji kwalifikacjami pełnymi są:

• świadectwo ukończenia szkoły podstawowej,
• świadectwo ukończenia gimnazjum,
• dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe,
• świadectwo dojrzałości (matura),
• dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego licencjata (licencjat),
• dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego inżyniera (inżynier),
• dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu równorzędnego tytułowi licencjata bądź inżyniera (np. inżynier pożarnictwa, licencjat położnictwa),
• dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego magistra (magister),
• dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego magistra inżyniera (magister inżynier),
• dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego równorzędnego tytułowi magistra lub magistra inżyniera (np. tytuł lekarza),
• dyplomy potwierdzające uzyskanie stopnia naukowego doktora w określonej dziedzinie.

Bibliografia

• Słownik podstawowych terminów dotyczących krajowego systemu kwalifikacji pod red. Stanisława Sławińskiego, Warszawa 2013 r., s. 32.
• Instytut Badań Edukacyjnych, Raport referencyjny. Odniesienie Polskiej Ramy Kwalifikacji na rzecz uczenia się przez całe życie do Europejskiej Ramy Kwalifikacji, Warszawa 2013 r., s. 21.