Kultura sumnagińska

Kultura sumnagińska – nazwa niniejszej jednostki kulturowej związana jest z nazwą eponimicznego stanowiska Sumnagin. Zespół zjawisk kulturowych utożsamianych z omawianą kulturą obejmował swym zasięgiem obszary północno-wschodniej Syberii m.in. stanowisko Biełkaczi. Rozwój owej jednostki kulturowej wyznaczają daty od ok. 9 do ok. 6 tys. lat temu. Inwentarz kamienny w owej kulturze reprezentowany jest przez zbrojniki, do których wytworzenia posługiwano się techniką mikrowiórową z udziałem kościanych naciskaczy. Inwentarz kościany reprezentowany jest przez ostrza z rozszczepioną podstawą. Gospodarka kultury sumnagińskiej opierała się na polowaniach na jelenie, sarny, niedźwiedzie brunatne, a także ptaki. Strategie pozyskiwania pożywienia uzupełniane były przez rybołówstwo i zbieractwo.

Zobacz też

Bibliografia

Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Świata, t. I Świat przed „rewolucją” neolityczną, Fogra, Kraków 2004.
Janusz K. Kozłowski, Archeologia Prahistoryczna, t. I Starsza Epoka Kamienia, Nakładem Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1972.
Piotr Kaczanowski, Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Polski , t.1 Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), Fogra, Kraków 1998.
Janusz K. Kozłowski (opracowanie naukowe), Encyklopedia historyczna świata, t. I Prehistoria, Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, Kraków 1999.
Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski, Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu, mezolitu i neolitu (wyd. III), PWN, Warszawa 1990.
J. Desmond Clark, Prahistoria Afryki, PWN, Warszawa 1978.