Krzysztoforzyce
Wygląd
Na mapach: 50°06′53″N 20°08′11″E/50,114722 20,136389
wieś | |
Pola we wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo |
Krzyztoforzyce |
Liczba ludności (2022) |
906[2] |
Strefa numeracyjna |
12 |
Kod pocztowy |
32-010[3] |
Tablice rejestracyjne |
KRA |
SIMC |
0322324 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |
Położenie na mapie gminy Kocmyrzów-Luborzyca | |
50°06′53″N 20°08′11″E/50,114722 20,136389[1] |
Krzysztoforzyce – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca[4].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
Integralna część miejscowości: Kolonia[5].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[6].
Osoby związane z miejscowością
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Michałowski – mieszkał i zmarł 9 czerwca 1855 roku[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 63558
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 636 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Wieś Krzysztoforzyce w liczbach [online], Polska w liczbach, 2021 [dostęp 2023-09-04] (pol.).
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2023-11-27] .
- ↑ Kulturopedia, Piotr Michałowski - Galeria Marzeń Piotr Michałowski [online], Galeria Marzeń, 21 sierpnia 2020 [dostęp 2023-09-04] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztoforzyce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 798 .