Krzysztof Zenowicz (wojewoda brzeskolitewski)

Krzysztof Zenowicz

Zenowicz (Deszpot)
Rodzina	Zenowiczowie herbu Deszpot
Data śmierci	1614
Ojciec	Jerzy Mikołajewicz Zenowicz
Matka	Anna Słucka
Żona	Fedora Wołłowicz
Dzieci	Zofia Zenowiczówna, Mikołaj Bogusław Zenowicz

Krzysztof Juriewicz Zienowicz (Krzysztof Zenowicz, Криштоф Юрьевич Зенович, herbu Zenowicz, zm. 1614 r.) – kasztelan brzeskolitewski (1585–1588), wojewoda brzeskolitewski (1588-1614), ewangelik reformowany, fundator zboru kalwińskiego w Smorgoniach (l. 1552–53); bibliofil, założyciel fabryki papieru w Smorgoniach.

Działalność polityczna

W okresie trzeciego bezkrólewia należał do fakcji kanclerza Ostafiego Wołłowicza, skupiającej zwolenników poprawnych stosunków z Koroną i kandydatury Zygmunta Wazy. W 1588 r. Zenowicz uczestniczył w negocjacjach w Będzinie i w Bytomiu w sprawie rezygnacji arcyksięcia Maksymiliana z korony polskiej, był sygnatariuszem traktatu bytomsko-będzińskiego 1589 roku, a w 1609 r. podejmował Zygmunta III w Smorgoniach.

W 1599 r. podpisał akt zawartej w Wilnie konfederacji szlachty prawosławnej i protestanckiej o wzajemnej współpracy przeciwko unii brzeskiej, postępom kontrreformacji i ekspansji katolicyzmu.

W 1613 roku został wyznaczony do Trybunału Skarbowego Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Krzysztof Zenowicz jest także autorem traktatu o sporach politycznych i gospodarczych pomiędzy wojewodą wileńskim Mikołajem Krzysztofem Radziwiłłem a wileńskim kasztelanem Hieronimem Chodkiewiczem: "Tragedia albo początek upadku znacznego w W. Ks. Litewskim" (wyd. "Athenaeum", 1846, z. 3, s. 9-10).

W sporze tym, zakończonym małżeństwem Zofii z Olelkowiczów-Słuckich i Janusza Radziwiłła, Zenowicz był mediatorem ze strony Radziwiłłów.

Rodzina

Był ożeniony z Fedorą z Wołłowiczów 1 voto Tyszkiewicz która go przeżyła. Miał z nią dwójkę dzieci:

• Zofię Konstancję, żonę najpierw Stanisława Kiszki, a po jego przejściu na katolicyzm, anulowaniu małżeństwa i zostaniu biskupem żmudzkim, żonę Aleksandra Słuszki, z razem z którym przeszła na katolicyzm około 1620 roku.
• Mikołaja Bogusława, kasztelana połockiego

Pomimo dramatycznych wezwań w testamencie, po jego śmierci cała jego rodzina porzuciła kalwinizm: wdowa przeszła na unityzm, a dzieci na katolicyzm około 1620 roku. Wtedy też zbór w Smorgoniach przeszedł w posiadanie katolików.