Krotoszyce

Krotoszyce
	wieś
	; Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Krotoszycach
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	legnicki
Gmina	Krotoszyce
Liczba ludności (III 2011)	651
Strefa numeracyjna	76
Kod pocztowy	59-223
Tablice rejestracyjne	DLE
SIMC	0364720
	Położenie na mapie gminy Krotoszyce Krotoszyce
	Położenie na mapie Polski Krotoszyce
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Krotoszyce
	Położenie na mapie powiatu legnickiego Krotoszyce
	51°08′54″N 16°02′43″E/51,148333 16,045278
	Multimedia w Wikimedia Commons

Krotoszyce – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie legnickim, w gminie Krotoszyce.

Podział administracyjny

Integralne części wsi Krotoszyce^[4]^[5]^[6]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0364736	Święciany	przysiółek

W latach 1954–1972 wieś należała do gromady Krotoszyce i była siedzibą jej władz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Krotoszyce.

Demografia

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) Krotoszyce liczyły 651 mieszkańców^[2]. Są największą miejscowością gminy Krotoszyce.

Sport

W miejscowości działa klub piłkarski pod nazwą Gryf Olimpia Krotoszyce. Sekcja seniorów rozgrywa mecze w B klasie, grupa Legnica VII, natomiast sekcja trampkarzy występuje w lidze terenowej trampkarzy pod kontrolą OZPN Legnica.

Nazwa

W kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Crochositz^[7]^[8].

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[9]:

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krotoszycach z XV w., przebudowany w 1626 r., XIX/XX w.
cmentarz przykościelny
zespół pałacowy
- pałac z 1686 r., otoczony zabytkowym, sześciohektarowym parkiem, w którym rośnie między innymi okazały platan o obwodzie 685 cm (na wys. 0,6 m) i wysokości 29 m^[10]. W 1686 r. Florian Gottlob von Thielau nadał mu kształt neobarokowego pałacu, o czym świadczy data zachowana w kartuszu herbowym nad wejściem. Kolejne przebudowy w połowie XIX wieku, w 1894 r. i remont w roku 1964 nie zmieniły już jego kształtu. Od roku 1945 do 1949 obiekt znajdował się pod administracją wojsk radzieckich. Po ich odejściu przeszedł w ręce Państwowego Gospodarstwa Rolnego, a po jego upadku przejęła go Agencja Nieruchomości Rolnych, która sprzedała zabytek Przedsiębiorstwu Transportowo-Budowlanemu Sp. z o.o. ze Złotoryi. Po gruntownym remoncie całego zespołu pałacowo-parkowego, od 2010 roku Pałac Krotoszyce pełni funkcję kompleksu konferencyjno-hotelowego.
- dom mieszkalny przy pałacu, z 1890 r.
- park, z XIX w.

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 62186
↑ ^a ^b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 621 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ GUS. Rejestr TERYT
↑ KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).
↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis. dokumentyslaska.pl. [dostęp 2012-10-24].
↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis, Breslau 1889.
↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 93. [dostęp 2012-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 marca 2017)].
↑ Krzysztof Borkowski. Polskie drzewa. DALPO. s.180

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 62186

[GUS-2] GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.

[poczta-3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 621 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[R2013-4] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[teryt-5] GUS. Rejestr TERYT

[KSNG-6] KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).

[7] Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis. dokumentyslaska.pl. [dostęp 2012-10-24].

[8] H. Markgraf, J. W. Schulte, Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis, Breslau 1889.

[nid-9] Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 93. [dostęp 2012-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 marca 2017)].

[polskiedrzewa-10] Krzysztof Borkowski. Polskie drzewa. DALPO. s.180

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Wsie	Babin Bielowice Czerwony Kościół Dunino Janowice Duże Kościelec Kozice Krajów Krotoszyce Pawłowice Małe Prostynia Szymanowice Tyńczyk Legnicki Warmątowice Sienkiewiczowskie Wilczyce Winnica Złotniki
Integralne części wsi	Leśniki Święciany Smokowice
Opuszczone wsie	Białka Jaszków