Przejdź do zawartości

Konrad Fiałkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konrad Fiałkowski
Ilustracja
Konrad Fiałkowski (2014)
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1939
Lublin

Data i miejsce śmierci

23 listopada 2020
Wiedeń

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

profesor

Uczelnia

Politechnika Warszawska

Konrad Rafał Fiałkowski (ur. 29 grudnia 1939 w Lublinie, zm. 23 listopada 2020 w Wiedniu[1]) – polski naukowiec specjalizujący się w informatyce i cybernetyce oraz pisarz fantastyki naukowej, prof. zw. dr hab. nauk komputerowych.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Jana Zamoyskiego w Lublinie (wówczas noszące nazwę VI Liceum Ogólnokształcące TPD w Lublinie), a w roku 1957 został laureatem Olimpiady Fizycznej[2]. W 1962 ukończył studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. W 1964 otrzymał doktorat z zakresu maszyn matematycznych. Habilitował się w 1966. W czasie pracy w University of Pennsylvania (1968) prowadził badania nad algorytmami genetycznymi. W roku 1973 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1981 – profesora zwyczajnego.

W latach 1960–1962 był operatorem-programistą pierwszej polskiej maszyny cyfrowej w Zakładzie Aparatów Matematycznych PAN. Od 1962 pracował na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. W latach 1973–1975 profesor Politechniki Warszawskiej (dyrektor Centralnego Ośrodka Informatyki), w latach 1975–1981 dyrektor Instytutu INTE[3] w Warszawie. Od 1997 profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1996–2007 profesor w Rensselaer Polytechnic Institute w Troy.

Członek senior Institute of Electrical and Electronics Engineers (od 1968). Specjalista od spraw komputerowych w organizacji UNESCO. Autor ponad 80 publikacji naukowych oraz książek z zakresu informatyki, m.in. Maszyna ZAM-2 (1963, pierwsza w języku polskim książka o maszynie cyfrowej).

Główne kierunki badań: modelowanie ewolucyjne, architektura maszyn przetwarzających informacje, antropologia systemowa, prace nad hipotezą dotyczącą powstawania mózgu ludzkiego jako efektu ubocznego stresu cieplnego[4]. Twórca koncepcji maszyny cyfrowej ANOPS do zastosowań biomedycznych. Opracował projekt konceptora – maszyny bez liczb i arytmetyki przetwarzającej koncepty.

Twórczość literacka

[edytuj | edytuj kod]

Jako pisarz science fiction debiutował w 1956 na łamach tygodnika „Dookoła Świata”. Laureat drugiej nagrody w konkursie literackim czasopisma „Młody Technik” za opowiadanie Prawo wyboru (1962), które otrzymało również wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Fantastyki w Moskwie. Najczęściej publikował swoje opowiadania na łamach „Młodego Technika” oraz „Nurtu”.

Opowiadania Fiałkowskiego z lat 1956–1979 utrzymane były głównie w konwencji „cudownego wynalazku”. W późniejszej fazie twórczości następuje wyraźny przełom – nowsze utwory Fiałkowskiego poruszają tematykę poszukiwania prawdy i praw rządzących rzeczywistością, na przykład w podejmującej interpretację Nowego Testamentu powieści Adam, jeden z nas. Opowiadania Poprzez piąty wymiar, Szansa śmierci, Biohazard stały się podstawą widowisk i filmów telewizyjnych.

Utwory Fiałkowskiego były tłumaczone na język angielski, bułgarski, czeski, francuski, japoński, niemiecki, portugalski, rosyjski, rumuński, słowacki, szwedzki, węgierski, włoski.

Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Informatycznego.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Książki naukowe

[edytuj | edytuj kod]
  • K. Fiałkowski T. Bielicki, Homo przypadkiem sapiens, Wyd. PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15632-9[4]
  • Wprowadzenie do Informatyki 1978, Państwowe Wydawnictwa Naukowe, Warszawa (współautor J. Bańkowski). 3 wydania.
  • Programowanie w języku FORTRAN dla ODRA 1300, ICL 1900, CDC CYBER 70, 1978 Państwowe Wydawnictwa Naukowe, Warszawa (współautorzy J. Bańkowski i Z. Odrowąż-Sypniewski).
  • Programowanie w języku FORTRAN 1972, Państwowe Wydawnictwa Naukowe, Warszawa (współautor J. Bańkowski). 4 wydania.
  • Autokody i programowanie maszyn cyfrowych, 1963, Wydawnictwa Naukowo Techniczne, Warszawa. 3 wydania
  • Maszyna ZAM-2, 1963, Wydawnictwa Naukowo Techniczne, Warszawa.

Powieści

[edytuj | edytuj kod]
  • Homo divisus (1979)
  • Adam, jeden z nas (1986)

Opowiadania

[edytuj | edytuj kod]

Zbiory opowiadań

[edytuj | edytuj kod]
  • Wróble Galaktyki (1963)
    • Kosmodrom
    • Prawo wyboru
    • Strzał informacji
    • Poprzez piąty wymiar
    • Jej głos
    • Wróble Galaktyki
    • Cerebroskop
    • Zanim polecą do gwiazd
    • Nieśmiertelny z Wegi
    • Ja, milikilos
    • Lot ku Ziemi
    • Szansa śmierci
    • Strażnik
  • Poprzez piąty wymiar (1967)
    • Zerowe rozwiązanie
    • Witalizacja kosmogatora
    • Konstruktor
    • Ten, który trwa nad granicą dwu czasów...
    • Gatunek Homo Sapiens
    • Ploxis
    • Chlorella
    • Poprzez piąty wymiar
    • Elektronowy miś
    • Cerebroskop
    • Człowiek z aureolą
  • Włókno Claperiusa (1969)
    • Kosmodrom
    • Strażnik
    • Szansa śmierci
    • Nieśmiertelny z Wegi
    • Zanim polecę do gwiazd
    • Adam i Ewa
    • Biohazard
    • Włókno Claperiusa
    • Jego pierwsza twarz
    • Poranek autorski
  • Kosmodrom (1975), wydane w serii Fantastyka-Przygoda
    • Prawo wyboru
    • Cerebroskop
    • Strzał informacji
    • Chlorella
    • Szansa śmierci
    • Ja, milikilos
    • Jej głos
    • Adam i Ewa
    • Zanim polecą do gwiazd
    • Nieśmiertelny z Wegi
    • Lot ku Ziemi
    • Wróble galaktyki
    • Kosmodrom
    • Strażnik
  • Kosmodrom 2 (1976)
    • Poranek autorski
    • Witalizacja kosmogatora
    • Włókno Claperiusa
    • Konstruktor
    • Ten, który trwa nad granicą dwu czasów
    • Jego pierwsza twarz
    • Ploxis
    • Biohazard
    • Elektronowy miś
    • Poprzez piąty wymiar
    • Gatunek homo sapiens
    • Zerowe rozwiązanie
    • Człowiek z aureolą
  • Witalizacja kosmogatora (1978), wydane w serii Stało się jutro, tom. 15
    • Gdy oni nadlecą;
    • Poprzez piąty wymiar
    • Ten, który trwa nad granicą dwu czasów
    • Witalizacja kosmogatora
    • Konstruktor

Utwory zebrane

[edytuj | edytuj kod]
  • Homo divisus; Biohazard; Adam jeden z nas ... (1999, zawartość: Sami w Kosmosie? – z Konradem Fiałkowskim rozmawia Adam Hollanek; Wspaniałe piwo na wigilijny wieczór; Adam, jeden z nas; Homo divisus; Poranek autorski; Adam i Ewa; Biohazard; Jego pierwsza twarz – fragmenty nie dokończonej powieści; Kosmodrom; Ja, milikilos; Wróble Galaktyki; Poprzez piąty wymiar; Szansa śmierci; Model rzeczywistości pomyślanej – tekst wygłoszony na III Europejskim Kongresie Science Fiction)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wojtek Sedeńko, Nie żyje Konrad Fiałkowski [online], Wojtek Sedeńko – blog – wieści ze świata SF, 27 listopada 2020.
  2. VI Olimpiada Fizyczna (1956/1957). Wyniki zawodów [online].
  3. INTE (Instytut Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej). [w:] Strona internetowa [on-line]. iinte.edu.pl, 31 grudnia 2012. [dostęp 2014-11-20].; INTE przestał istnieć 1 lipca 2002 roku. Jego prawnym następcą jest Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego.
  4. a b Mariusz Karwowski. Człowiek z przypadku (recenzja książki: Konrad Fiałkowski, Tadeusz Bielicki – Homo przypadkiem Sapiens). „Forum Akademickie Lublin”, 2009. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]