Kommorienci

Kommorienci (łac. commorior, mori, mortuus – umierać równocześnie z inną osobą^[1]) – osoby, które mając status spadkobiercy (np. ojciec i syn) umierają w warunkach uniemożliwiających ustalenie, która z nich zmarła wcześniej^[2]. Kommorienci będący wzajemnymi spadkobiercami nie dziedziczą po sobie, ponieważ nie jest możliwe ustalenie, że dożyli chwili otwarcia spadku po pozostałych kommorientach.

Zgodnie z art. 32 polskiego kodeksu cywilnego^[3] jeżeli kilka osób utraciło życie podczas grożącego im wspólnie niebezpieczeństwa, domniemywa się, że zmarły jednocześnie.

Przypisy

↑ M. Kuryłowicz, Słownik terminów, zwrotów i sentencji prawniczych łacińskich oraz pochodzenia łacińskiego, Kraków 2002, s. 22.
↑ A. Oleszko, Komentarz do art. 95(a), w: A. Oleszko, Prawo o notariacie. Komentarz. Część II, T. I, Art. 79-91, Warszawa 2012.
↑ Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. — Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360).

Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.

[1] M. Kuryłowicz, Słownik terminów, zwrotów i sentencji prawniczych łacińskich oraz pochodzenia łacińskiego, Kraków 2002, s. 22.

[2] A. Oleszko, Komentarz do art. 95(a), w: A. Oleszko, Prawo o notariacie. Komentarz. Część II, T. I, Art. 79-91, Warszawa 2012.

[3] Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. — Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360).

[1]

[2]

[3]