Kodeks 083
| Data powstania |
VI/VII wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
083 |
| Zawartość |
Ewangelie |
| Język |
grecki |
| Rozmiary |
28 × 26 cm |
| Typ tekstu |
tekst aleksandryjski |
| Kategoria |
II |
| Miejsce przechowywania |
Kodeks 083 (Gregory-Aland no. 083), ε 31 (von Soden)[1] – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na VI albo VII wiek. Rękopis przechowywany jest w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 10) w Petersburgu[2]. Kodeks znany jest z krótkiego zakończenia Ew. Marka. Zachowało się w sumie 11 kart kodeksu, z których jedna we fragmentarycznym stanie.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Do dnia dzisiejszego zachowało się jedynie 6 kart kodeksu (28 na 26 cm) z tekstem Ewangelii Jana (1,25-41; 2,9-4,14.34-49). Tekst pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 25 linijek w kolumnie[2], wielką uncjałą[3]. Nie stosuje przydechów ani akcentów, brak punktacji. Starotestamentowe cytaty oznaczone są przez podwójne odwrócone comma (>>). Tekst dzielony jest według Sekcji Ammoniusza z odniesieniami do Kanonów Euzebiusza[4].
Grecki tekst kodeksu jest zgodny z aleksandryjską tradycją tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II[2].
Zawiera tekst Marka 15,28, omijany przez wiele aleksandryjskich rękopisów[5].
W Jana 1,28 przekazuje wariant Βηθαβαρα zgodnie z rękopisami C2 K, Ψ, 0113, f1, f13 i Byz. Inne rękopisy mają βηθανια[6].
Tischendorf sporządził pierwszy opis kodeksu w 1860 roku[7]. Gregory w 1908 roku dał mu siglum 083[1]. Kodeks badali Agnes Smith Lewis, J. Rendel Harris, U.B. Schmid, D.C. Parker. Tischendorf datował go na VII wiek. INTF datuje go na VI lub VII wiek[8].
0112 i 0235
[edytuj | edytuj kod]Kodeks pochodzi z tego samego rękopisu co 0112 i 0235. 0112 to 4 karty z tekstem Marka 14,29-45; 15,27-16,8 oraz krótkim zakończeniem Marka. Znalezione zostały przez Rendel Harrisa na Synaju, który opublikował ich tekst w 1890 roku[9]. Gregory w 1908 roku dał mu siglum 0112[10]. Przechowywany jest w Klasztorze św. Katarzyny na Synaju (Sinai Harris 12).
0235 to jedynie fragmenty jednej karty z tekstem Marka 13,12-14.16-19.21-24.26-28. Przechowywany jest w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej (O. 149)[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J. C. Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 39.
- ↑ a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 120. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
- ↑ C.R. Gregory, "Textkritik des Neuen Testaments", Leipzig 1900, vol. 1, s. 67.
- ↑ Rendel Harris, Biblical fragments from Mount Sinai (1890), pp. XIII.
- ↑ NA26, s. 144.
- ↑ NA26, s. 249.
- ↑ K. von Tischendorf, Notitia editionis codicis Bibliorum Sinaitici (Leipzig 1860), p. 50.
- ↑ INTF, Kodeks 083 0112 0235 (GA), [w:] Liste Handschriften, Münster [dostęp 2011-10-03].
- ↑ Rendel Harris, Biblical fragments from Mount Sinai (1890), ss. 48-52.
- ↑ Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J. C. Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 40.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- K. von Tischendorf, Notitia editionis codicis Bibliorum Sinaitici (Leipzig: 1860), p. 50
- Agnes Smith Lewis, Studia Sinaitica, Nr. 1, London 1894, p. 103, 104. (Uncial 0112)
- U. B. Schmid, D. C. Parker, W. J. Elliott, The Gospel according to St. John: The majuscules (Brill 2007), pp. 69–80. [Uncial 083]
- J. Rendel Harris, Biblical fragments from Mount Sinai (C. J. Clay and Sons: London 1890), pp. XII-XIII, 48-52.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- INTF, Kodeks 083 0112 0235 (GA), [w:] Liste Handschriften, Münster [dostęp 2011-10-03].