Przejdź do zawartości

Kod znak-moduł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kod znak-moduł to sposób zapisu liczb całkowitych oznaczany jako ZM (bądź SM – ang. sign-magnitude). Wszystkie bity poza najstarszym mają takie samo znaczenie jak w naturalnym kodzie binarnym. Wyróżniony bit w tym zapisie jest bitem znaku. Jeżeli ma on wartość 0, to dana liczba jest nieujemna, jeżeli 1, to liczba jest niedodatnia. W związku z tym występują dwie reprezentacje zera: 0 (00000000ZM) i −0 (10000000ZM). Jednocześnie wpływa to na zakres liczb, jaki można przedstawić używając kodowania ZM na n bitach:

Dla 8 bitów (bajta) są to liczby od −127 do 127.

Liczby zapisane w kodzie ZM na 4 bitach:

znak-moduł dziesiętnie
0000 0
0001 1
0010 2
0011 3
0100 4
0101 5
0110 6
0111 7
1000 −0
1001 −1
1010 −2
1011 −3
1100 −4
1101 −5
1110 −6
1111 −7

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]