Koczkodanek błotny
Allenopithecus nigroviridis | |||
(Pocock, 1907) | |||
Koczkodanek błotny w Lincoln Park Zoo, Chicago (Stany Zjednoczone) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
koczkodanek błotny | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
Koczkodanek błotny[4], koczkodan błotny[5] (Allenopithecus nigroviridis) – gatunek ssaka naczelnego z podrodziny koczkodanów (Cercopithecinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae), zamieszkujący bagienne lasy w pobliżu rzek. Prowadzą głównie nadrzewny tryb życia[6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1907 roku brytyjski zoolog Reginald Innes Pocock na łamach czasopisma Proceedings of the Zoological Society of London i nadając mu nazwę Cercopithecus nigroviridis[2]. Miejsce typowe to górny bieg rzeki Kongo w Demokratycznej Republice Konga[2][7][8]. Holotyp to skóra młodocianej samicy (sygnatura BMNH Mammals 1909.7.19.3) ze zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Londynie; samica przed śmiercią żyła w niewoli w ogrodach Londyńskiego Towarzystwa Zoologicznego od 29 listopada 1892 do 15 maja 1894 roku[2][9]. Jedyny przedstawiciel rodzaju koczkodanek[4] (Allenopithecus), który zdefiniował w 1923 roku niemiecki zoolog Herbert Lang[1].
Wyrostek zębodołowy na którym osadzone są trzonowce oraz modzele kulszowe, które łączą się w poprzek linii środkowej to dwie cechy fizyczne które są unikalne dla rodzaju Allenopithecus w obrębie plemienia Cercopithecini, ale są wspólne dla niektórych, jeśli nie wszystkich przedstawicieli plemienia Papionini[10]. Inną cechą wspólną dla większości gatunków z plemienia Papionini jest okresowy obrzęk płciowy występujący u samic, wspólny tylko z Miopithecus wśród Cercopithecini[10]. Jednak badania molekularne przeprowadzone w XXI wieku sugerują przynależność Allenopithecus do plemienia Cercopithecini, a nie Papionini[10]. Jest taksonem siostrzanym w stosunku do wszystkich przedstawicieli Cercopithecini[10].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[10].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Allenopithecus: Joel Asaph Allen, amerykański ornitolog i systematyk; gr. πιθηκος pithēkos „małpa”[1][11].
- nigroviridis: łac. niger „czarny”; viridis „zielony”, od virere „być zielonym”[12].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Koczkodanek błotny występuje w północno-zachodniej Demokratycznej Republice Konga i północno-wschodnim Kongu, w nizinnych lasach Kotliny Kongo po obu stronach dolnego i środkowego biegu rzeki Kongo (około 16°E do 26°–27°E); na południe od rzeki Kongo na wschód rozciągając się do systemu rzeki Lomami (około 3°N do 6°30’S); zamieszkuje także dwie wyspy na rzece Sangha[10]. Występowanie w północno-wschodniej Angoli wymaga potwierdzenia[10].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) samic 40–45 cm, samców 45–50 cm, długość ogona samic 36 cm, samców 51 cm; masa ciała samic 3,2–3,7 kg, samców 5,9–6,1 kg[13][14].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Zamieszkujący bagienne lasy w pobliżu rzek. Potrafią dobrze pływać, a w razie niebezpieczeństwa nurkują. Żyją w stadach liczących do 40 osobników[15]
Odżywiają się głównie owocami, jedzą też owady, a także liście[16].
Komunikują się ze sobą nawoływaniami, gestami i dotknięciami[15]. Naturalnymi wrogami dla nich są m.in.: wojownik wspaniały, duże węże, szympans karłowaty. Giną również z rąk ludzi zabijane dla mięsa[16].
Średnia ich życia to 20 lat[6].
Status zagrożenia
[edytuj | edytuj kod]W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (ang. least concern ‘najmniejszej troski’)[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c H. Lang. A new genus of African monkey, Allenopithecus. „American Museum Novitates”. 87, s. 1, 1923. (ang.).
- ↑ a b c d R.I. Pocock. A monographic revision of monkeys of the genus Cercopithecus. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1907, s. 739, 1907. (ang.).
- ↑ a b F. Maisels i inni, Allenopithecus nigroviridis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2021-2 [dostęp 2021-09-01] (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 44. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ K. Kowalski (red.), A. Krzanowski, H. Kubiak, B. Rzebik-Kowalska & L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 133, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ a b Allenopithecus nigroviridis, Allen's swamp monkey. (On-line), Animal Diversity Web, Uniwersytet Michigan, Museum of Zoology. [dostęp 2010-03-11]. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Allenopithecus nigroviridis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-09-01].
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Allenopithecus nigroviridis (Pocock, 1907). [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-21]. (ang.).
- ↑ 1909.7.19.3. [w:] Data Portal [on-line]. Natural Museum History. [dostęp 2023-09-21]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 230. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 8. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
- ↑ nigroviridis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2023-09-21] (ang.).
- ↑ D. Zinner, G.H. Fickenscher, Ch. Roos, M.V. Anandam, E.L. Bennett, T.R.B. Davenport, N.J. Davies, K.M. Detwiler, A. Engelhardt, A.A. Eudey, E.L. Gadsby, C.P. Groves, A. Healy, K.P. Karanth, S. Molur, T. Nadler, M.C. Richardson, E.P. Riley, A.B. Rylands, L.K. Sheeran, N. Ting, J. Wallis, S.S. Waters & D.J. Whittaker: Family Cercopithecidae (Old World Monkeys). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 668–669. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
- ↑ Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 150. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ a b Sally Morgan: Atlas gatunków zagrożonych. Warszawa: Arkady, 2008. ISBN 978-83-213-4540-6.
- ↑ a b Allen's Swamp Monkey. (On-line), Saint Louis Zoo. [dostęp 2010-03-11]. (ang.).