Przejdź do zawartości

Kościelnica (Uniejów)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościelnica
Dzielnica Uniejowa
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

poddębicki

Miasto

Uniejów

W granicach Uniejowa

1 stycznia 1987[1]

SIMC

0949371

Populacja (1971)
• liczba ludności


304

Kod pocztowy

99-210[2]

Tablice rejestracyjne

EPD

Położenie na mapie Uniejowa
Mapa konturowa Uniejowa, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościelnica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościelnica”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościelnica”
Położenie na mapie powiatu poddębickiego
Mapa konturowa powiatu poddębickiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościelnica”
Położenie na mapie gminy Uniejów
Mapa konturowa gminy Uniejów, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościelnica”
Ziemia51°59′08″N 18°46′39″E/51,985556 18,777500

Kościelnica – część miasta Uniejów w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim[3][4], do końca 1986 samodzielna wieś. Leży nad Wartą w północno-zachodniej części miasta, wzdłuż ulicy Kościelnickiej, przy drodze na Ostrowsko[5].

Kościelnica jest morfogenetycznie typową ulicówką o przeszłości pełnienia funkcji administracyjnych na poziomie zarówno gminy jak i gromady.

Na południowy zachód od Kościelnicy, po drugiej stronie rzeki Warty, rozpościera się słabo zaludniona miejscowość Kościelnica, dawna kolonia Kościelnicy o nazwie Łęg Kościelski[6].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Dawniej samodzielna wieś. Prywatna wieś duchowna, własność kapituły kolegiaty uniejowskiej, w końcu XVI wieku położona była w powiecie szadkowskim województwa sieradzkiego[7].

Od 1867 siedziba gminy Kościelnica w powiecie tureckim. Pod koniec XIX wieku Kościelnica liczyła 382 mieszkańców[8]. W okresie międzywojennym należała początkowo do woj. łódzkiego. W 1921 roku liczba mieszkańców wsi Kościelnica wynosiła 350, natomiast jej kolonia Kościelski Łęg była zamieszkana przez 25 ludzi[6]. 1 września 1933 utworzono gromadę Kościelnica w granicach gminy Kościelnica, składającą się ze wsi Kościelnica i kolonii Aleksandrów[9]. 1 października 1937 zniesiono gminę Kościelnica, a Kościelnica weszła w skład nowej gminy Orzeszków[10]. 1 kwietnia 1938 Kościelnicę wraz z całym powiatem tureckim przeniesiono do województwa poznańskiego[11]. Podczas II wojny światowej włączona do III Rzeszy.

Po wojnie Kościelnica powróciła do powiatu tureckiego w woj. poznańskim jako jedna z 24 gromad gminy Orzeszków[12]. W związku z reorganizacją administracji wiejskiej jesienią 1954, Kościelnica weszła w skład nowej gromady Orzeszków[13], którą 1 stycznia 1956 włączono do nowo utworzonego powiatu poddębickiego w woj. łódzkim[14]. Gromadę Orzeszków zniesiono 31 grudnia 1959, a Kościelnicę włączono do nowo utworzonej gromady Kościelnica[15], której Kościelnica stała się siedzibą i nią pozostała do końca 1972 roku, czyli kolejnej reformy administracyjnej kraju[16]. W 1971 roku ludność wsi wynosiła 304[17].

Od 1 stycznia 1973 w nowo utworzonej gminie Uniejów w powiecie poddębickim[18]. W latach 1975–1986 miejscowość należała administracyjnie do województwa konińskiego.

1 stycznia 1987 Kościelnicę (280,27 ha) włączono do Uniejowa[1]. Poza obszarem miasta pozostała tylko jej słabo zamieszkana kolonia o nazwie Kościelnica (dawniej Łęg Kościelski).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b M.P. z 1986 r. nr 32, poz. 238.
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 137 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  4. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. Kościelnica w serwisie Geoportal
  6. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
  7. Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 68.
  8. Kościelnica (Uniejów), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 454.
  9. Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 18, poz. 228.
  10. Dz.U. z 1937 r. nr 48, poz. 374
  11. Dz.U. z 1937 r. nr 46, poz. 350
  12. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
  13. Uchwała Nr 39/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu tureckiego; w ramach Zarządzenia Nr Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 26 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 4 grudnia 1954 r., Nr. 20, Poz. 100).
  14. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 286
  15. Uchwała Nr 57/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 3 września 1959 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie łódzkim; w ramach Obwieszczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 25 listopada 1959 r. w sprawie uchwały 57/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 3 września 1959 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie łódzki(Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 21 grudnia 1957 r., Nr. 8, Poz. 31)
  16. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  17. Statystyczna charakterystyka miejscowości w gromadach: Pow. Poddębice, woj. łódzkie.
  18. Uchwała Nr XIX/100/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 9 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie łódzkim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 20 grudnia 1972, Nr. 14, Poz. 185).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]