Kościół Najświętszej Maryi Panny Bolesnej w Czeladzi

Kościół Najświętszej Maryi Panny Bolesnej

nr rej. A/1479/92 z 4.08.1992 (osiedle robotnicze Piaski z zabudową)
kościół parafialny
Widok z południa (2012)
Państwo	Polska
Miejscowość	Czeladź (Piaski) ul. Tadeusza Kościuszki
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Najświętszej Maryi Panny Bolesnej
Wezwanie	Najświętszej Maryi Panny Bolesnej
Wspomnienie liturgiczne	niedziela po 15 września
Historia Data rozpoczęcia budowy 1922 Data zakończenia budowy 1924 Data poświęcenia 1957
Dane świątyni Styl neoromański Architekt ks. Abgral Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 5 Ołtarz • liczba ołtarzy 5 Liczba naw 3 transept
Położenie na mapie Czeladzi Kościół Najświętszej Maryi Panny Bolesnej
Położenie na mapie Polski Kościół Najświętszej Maryi Panny Bolesnej
Położenie na mapie województwa śląskiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Bolesnej
Położenie na mapie powiatu będzińskiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Bolesnej
50°18′10,9″N 19°05′30,8″E

Kościół Najświętszej Maryi Panny Bolesnej – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu czeladzkiego diecezji sosnowieckiej. Znajduje się w czeladzkiej dzielnicy Piaski.

Jest to okazała świątynia wzniesiona dzięki staraniom pierwszego proboszcza i ufundowana przez francuskie Towarzystwo Bezimienne Kopalń Węgla „Czeladź" oraz pracowników kopalni „Czeladź", w latach 1922-1924. Świątynia powstała dzięki Wiktorowi Vianneyowi, krewnemu Proboszcza z Ars, ówczesnemu dyrektorowi kopalni. Kościół został zaprojektowany przez architektów francuskich m.in. dziekana kapituły w Besançon - ks. Abgrala (dziekana kapituły w Beranson) i reprezentuje styl neoromański, nawiązujący do wczesnochrześcijańskich bazylik rzymskich.

Świątynia została pobłogosławiona w 1924 roku przez biskupa kieleckiego Augustyna Łosińskiego, natomiast uroczyście została poświęcona (konsekrowana) w dniu 1 września 1957 roku przez biskupa częstochowskiego Zdzisława Golińskiego.

Wnętrze świątyni

Dzięki staraniom biskupa częstochowskiego Stanisława Nowaka od 6 października 1986 roku świątynia nosi tytuł sanktuarium św. Jana Vianneya, gdzie czczone są relikwie i jest rozwijany kult Świętego Proboszcza z Ars.

We wnętrzu znajdują się m.in. witraże wykonane w krakowskim Zakładzie Witrażów i Mozaik S. G. Żeleńskiego, których autorami są: Alfred Żmuda (1924 rok), Zofia Leśniakówna (1934 rok) oraz Adam Bunsch (1965-1968 rok). Świątynia posiada organy wykonane przez firmę Rieger.