Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lubieniu Kujawskim
52°24′18″N 19°10′01″E/52,405000 19,166944 nr rej. A/477 z dnia 11.05.1994[1]
| |||||||||
| kościół parafialny | |||||||||
.jpg) Kościół parafialny w Lubieniu Kujawskim | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Lubienia Kujawskiego  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu włocławskiego  | |||||||||
Położenie na mapie gminy Lubień Kujawski  | |||||||||
| 52°24′18″N 19°10′01″E/52,405000 19,166944
| |||||||||
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lubieniu Kujawskim – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w mieście Lubień Kujawski, w powiecie włocławskim, w województwie kujawsko-pomorskim, przy Placu Wolności. Należy do dekanatu chodeckiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Kościół w stylu neoromańskim został wybudowany w latach 1884–1886 według projektu architekta Artura Goebela z Warszawy, poświęcony w 1909 pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Rocha. Wcześniej w Lubieniu były tylko świątynie drewniane. Kilkanaście lat trwało wykończenie wnętrza[2].
Tablice
[edytuj | edytuj kod]We wnętrzu i na ścianach zewnętrznych znajdują się tablice pamiątkowe ku czci:
- Tadeusza Kościuszki w setną rocznicę zgonu powieszona 15 października 1917 przez pierwszego burmistrza miasta Lubienia (na zewnątrz, przy wejściu),
- Tadeusza Sypniewskiego (ur. 21 listopada 1881, zm. 1942), proboszcza lubieńskiego (1937-1940), zamordowanego przez niemców w ich obozie koncentracyjnym w Dachau,
- dwunastu proboszczów lubieńskich pełniących obowiązki w parafii w latach 1909-2009,
- Henryka Treberta, zawiadowcy stacji Kaliska Kujawskie, zmarłego 4 maja 1899[3].
Są tu też epitafia dawnych właścicieli dóbr lubieńskich[4]:
- Józefy z Gliszczyńskich Rutkowskiej (dziedziczki Kamiennej, zm. 27 lutego 1900),
- Marii z Rutkowskich Ciechomskiej (1861-1925) i Witolda Ciechomskiego, majora 2. Pułku Ułanów Grochowskich, kawalera Orderu Virtuti Militari i Krzyża Walecznych (1888-1921),
- Henryka Ciechomskiego, właściciela Kostulina, sędziego gminnego (1855-1936),
- Mariana Rutkowskiego, dziedzica Kamiennej (1817-1897),
- Witolda Radziszewskiego, zmarłego 2 sierpnia 1907[3].
Na zewnątrz, w pobliżu głównego wejścia stoi pomnik (stela) ku czci ofiar zbrodni katyńskiej, katastrofy smoleńskiej i przemocy w okresie PRL odsłonięty w 2011[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2010-07-17].
- ↑ Lubień Kujawski. Niedziela. Tygodnik katolicki. [dostęp 2016-04-05]. (pol.).
- ↑ a b c napisy na tablicach in situ
- ↑ Ciekawostki krajoznawcze-Lubień Kujawski. Nasze kujawsko-pomorskie. [dostęp 2016-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-16)]. (pol.).