Przejdź do zawartości

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bytomiu

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zobacz też: Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bytomiu-Szombierkach.
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bytomiu
Ilustracja
Widok na elewację północną, z lewej wejście do kościoła (2007)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bytom

Adres

ul. Kazimierza Pułaskiego 9

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bytomiu

Wezwanie

Najświętsze Serce Pana Jezusa

Wspomnienie liturgiczne

Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

Położenie na mapie Bytomia
Mapa konturowa Bytomia, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bytomiu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bytomiu”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bytomiu”
Ziemia50°20′50″N 18°54′16″E/50,347222 18,904444
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa – rzymskokatolicki kościół parafialny w Bytomiu, przy ul. Kazimierza Pułaskiego 9 (historyczny Kleinfeld[1]).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Budynek został ukończony w roku 1925 i początkowo mieścił siedzibę towarzystwa sportowego Sportsverein Vorwärts[2][3]. Z powodu kłopotów finansowych budynek został wystawiony na sprzedaż[4]. W 1928 roku obiekt nabył mistrz murarski Franz Emanuel Neumann w imieniu parafii Świętej Trójcy w Bytomiu, która postanowiła zamienić salę widowiskowo-treningową na kościół, na co 28 grudnia 1926 roku wydał zezwolenie kardynał Adolf Bertram[2][4].

Neumann przeprowadził prace adaptacyjne. W narożniku przy wejściu do kościoła dobudowano wieżę z figurą Jezusa Chrystusa, prace prowadzono pod kierownictwem architekta Groppera, ponadto w oknach zamontowano 10 witraży[2][4]. Obiekt został konsekrowany 5 maja 1928 roku[2] przez ks. prałata Augustyna Świerka z parafii Świętej Trójcy w Bytomiu; parafia została erygowana 31 stycznia 1928 roku, a budynek przekazany zakonowi jezuitów[4].

Po II wojnie świątynia została przejęta przez polskich jezuitów[4]. Remontów kościoła dokonano w 1945 i 1978 roku[2]. W 1949 roku kościół został powiększony kosztem 2 izb mieszkalnych oraz przebudowano front prezbiterium[4]. Zatrudniono wówczas artystę Mieczysława Różyckiego ze Lwowa oraz malarzy Idczaka i Wyrożewskiego[4]. W latach 1962–1963 ponownie prowadzono prace adaptacyjne pod kierownictwem artysty Ostrzołka[4]. W 1969 roku część piwnicy pod świątynią została zaadaptowana na ośrodek akademicki z kaplicą oraz salą zebrań[4]. Kolejne prace adaptacyjne prowadzono według projektu prof. Macieja Bieniasza[4].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Kościół jest w zespole zabudowy zwartej, salowy, jednonawowy[2]. Jego prezbiterium jest wydzielone w układzie wnętrz[2]. Budynek murowany i otynkowany[2], wnętrze zostało nakryte stropem żelbetowym płytowo-żebrowym[2]. Wewnątrz znajduje się jedna empora wraz z organami[2]. Kościół został zbudowany w stylu funkcjonalizmu, wewnętrzna dekoracja po części nawiązuje do neoklasycyzmu[2].

Ołtarz główny z figurą Jezusa Chrystusa oraz figurami św. Ignacego Loyoli[4] i św. Franciszka Ksawerego[4], w ołtarzach bocznych figury Maryi i świętego Józefa[2].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
  • Wnętrze (2021)
    Wnętrze (2021)
  • Ołtarz główny oraz ołtarze boczne (2021)
    Ołtarz główny oraz ołtarze boczne (2021)
  • Prezbiterium (2021)
    Prezbiterium (2021)
  • Empora organowa (2021)
    Empora organowa (2021)
  • Figura św. Józefa z Dzieciątkiem w ołtarzu bocznym (2021)
    Figura św. Józefa z Dzieciątkiem w ołtarzu bocznym (2021)
  • Figura Maryi w ołtarzu bocznym (2021)
    Figura Maryi w ołtarzu bocznym (2021)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Barbara Siemianowska, Knajfeld kontra Kleinfeld, czyli o kontrowersyjnej dla mieszkańców Bytomia nazwie [online], bytom.naszemiasto.pl, 16 lipca 2013 [dostęp 2023-08-23] (pol.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Halina Łabęcka, Zbigniew Marya Łabęcki: Kościoły i kaplice Bytomia. Bytom: Antiqua, 1992, s. 76, seria: Bytom Wczoraj i Dziś.
  3. ↑ Edward Wieczorek, Bytom i okolice: przewodnik turystyczny, Bytom: Urząd Miejski, 2013, ISBN 978-83-62234-68-4 [dostęp 2024-02-03].
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l Bytom, Najświętszego Serca Pana Jezusa. s. kuria.gliwice.pl. [dostęp 2021-03-05].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_Najświętszego_Serca_Pana_Jezusa_w_Bytomiu&oldid=74866442”