Kościół Chrystusa Króla w Szczecinie (Skolwin)
nr rej. A-346 z dnia 21.04.2008[1] | |||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||
widok ogólny | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Szczecina | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |||||||||||||||
53°31′15″N 14°35′49″E/53,520833 14,596944 |
Kościół Chrystusa Króla w Szczecinie – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w szczecińskim Skolwinie. Należy do dekanatu Szczecin-Żelechowo archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1286 roku biskup kamieński Hermann von Gleichen zezwolił proboszczowi kościoła Mariackiego w Szczecinie na objęcie duchowej opieki nad wzniesioną świątynią w Skolwinie. W 1484 roku świątynia razem z wsią stała się własnością kościoła Mariackiego w Szczecinie. W drugiej połowie XV stulecia kościół został gruntownie przebudowany. Podczas wojny trzydziestoletniej świątynia doznała poważnych uszkodzeń. Obecna forma budowli pochodzi z czasów odbudowy w 1689 roku. W drugiej połowie XVII stulecia świątynia została zdegradowana do roli kościoła filialnego parafii Szczecin-Glinki. Kościół uniknął zniszczeń podczas II wojny światowej i został poświęcony w dniu 11 sierpnia 1946 roku jako świątynia katolicka, jednocześnie otrzymał wezwanie Chrystusa Króla.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Budowla została wzniesiona na planie prostokąta, nie posiada wyodrębnionego prezbiterium, od zachodu znajduje się wieża. Kościół jest orientowany, jego ściany zostały zbudowane z cegły gotyckiej. Świątynia została postawiona na kamiennym fundamencie, składającym się z wielkich głazów narzutowych. Budowla jest otoczona fazowanym cokołem oraz zakończona półkolistym gzymsem wykonanym z cegły z belką wykonana z drewna.
Wyposażenie
[edytuj | edytuj kod]Do wyposażenia świątyni należą: odtworzona nadstawa ołtarza ambonowego w stylu barokowym z 1692 roku, elementy czaszy ambony, empora organowa w stylu barokowym oraz prospekt organowy w stylu neorenesansowym (instrument zachował się do dzisiaj) a także dwa świeczniki i żyrandole w stylu barokowym z 1692 roku[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2013-10-25] .
- ↑ Skolwin (Stettin Odermünde). Architektura sakralna Pomorza Zachodniego. [dostęp 2013-10-24].