Przejdź do zawartości

Kościół św. Rocha w Parzęczewie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Rocha
Zabytek: nr rej. A/525 z dnia 8.08.1967[1]
kościół cmentarny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Miejscowość

Parzęczew

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Anny i św. Wojciecha

Wezwanie

św. Rocha

Położenie na mapie Parzęczewa
Mapa konturowa Parzęczewa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Rocha”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Rocha”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Rocha”
Położenie na mapie powiatu zgierskiego
Mapa konturowa powiatu zgierskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Rocha”
Położenie na mapie gminy Parzęczew
Mapa konturowa gminy Parzęczew, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Rocha”
Ziemia51°56′40,01″N 19°12′21,56″E/51,944447 19,205989

Kościół Świętego Rocharzymskokatolicki kościół cmentarny należący do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Anny i św. Wojciecha w Parzęczewie, znajdujący się na terenie cmentarza pod tym samym wezwaniem.

Świątynia powstała w końcu XVI wieku we wsi Ignacew Parzęczewski. W XVII wieku została przeniesiona na obecne miejsce. W latach 2000–2001 świątynia była restaurowana. Założono wtedy nowe odeskowanie ścian i gont na dachu.

Jest to budowla drewniana, składająca się z jednej nawy, posiadająca konstrukcję zrębową. Kościół jest orientowany, do jego budowy użyto drewna modrzewiowego. Prezbiterium świątyni jest mniejsze od nawy i zamknięte jest trójbocznie, z boku znajduje się zakrystia. Budowlę nakrywa dach dwuspadowy, pokryty gontem, posiadający czworokątną wieżyczkę na sygnaturkę, w części frontowej, która jest zwieńczona dachem wieżowym pokrytym blachą. Do wyposażenia świątyni należą: ołtarz główny w stylu barokowym z około 1660 roku, dwa ołtarze boczne w stylu rokokowym z XVIII wieku, dwa konfesjonały i cztery ławki w stylu barokowym z XVIII wieku oraz liczne rzeźby od XVII wieku. Wnętrze nakryte jest płaskimi stropami. Świątynia posiada także chór muzyczny.[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2016-02-02].
  2. Parzęczew, kościół drewniany. Kościoły drewniane w Polsce. [dostęp 2016-02-02]. (pol.).