Kościół św. Jakuba Apostoła w Skaryszewie

Kościół Świętego Jakuba Apostoła w Skaryszewie

nr rej. 452/A/57 z 28.02.1957, 385/A z 21.06.1967 oraz 148/A z 15.03.1982:
kościół parafialny
Widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Skaryszew
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Jakuba Apostoła w Skaryszewie
Wezwanie	św. Jakuba Apostoła
Historia Data rozpoczęcia budowy 1691 Data zakończenia budowy 1701 Data poświęcenia 1724
Dane świątyni Styl barok Liczba naw 1 Organy • liczba głosów • liczba manuałów 12 1
Położenie na mapie Skaryszewa Kościół Świętego Jakuba Apostoła w Skaryszewie
Położenie na mapie Polski Kościół Świętego Jakuba Apostoła w Skaryszewie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kościół Świętego Jakuba Apostoła w Skaryszewie
Położenie na mapie powiatu radomskiego Kościół Świętego Jakuba Apostoła w Skaryszewie
Położenie na mapie gminy Skaryszew Kościół Świętego Jakuba Apostoła w Skaryszewie
51°18′36,35″N 21°15′09,42″E

Kościół świętego Jakuba Apostoła w Skaryszewie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Radom–Wschód diecezji radomskiej.

Wnętrze świątyni

Świątynia została wzniesiona przez ówczesnego proboszcza, księdza Szymona Erazma Sierzyckiego. Kamień węgielny pod jej budowę został położony w dniu 27 maja 1691 roku. Kościół otrzymał wtedy jeszcze jedno wezwanie - świętego Erazma. Prace budowlane zostały zakończone w dniu 20 listopada 1701 roku. Budowla została szybko wybudowana, ale konsekrowana została dopiero w dniu 24 października 1724 roku. W ołtarzu głównym zostały wtedy relikwie świętych – Jadwigi Śląskiej, patronki Polski i Stanisława ze Szczepanowa, biskupa krakowskiego a także męczenników – Krzysztofa, Wiktora i Celsusa. Budowla została wzniesiona w stylu barokowym i przez długie lata jego architektura się nie zmieniła. Kościół posiada wiele cennych elementów wyposażenia (m.in. ołtarz główny, obrazy ołtarzowe). Świątynia przetrwała czasy pierwszej i drugiej wojny światowej. Jako dziękczynienie za ocalenie Skaryszewa i kościoła od całkowitego zburzenia, dobudowana została w latach 1949-1952 dzięki staraniom księdza proboszcza Stefana Walerego Świetlickiego nowa kaplica chrzcielna i zakrystia. Także następni proboszczowie troszczyli się o kościół. Dużą gospodarnością wykazał się także poprzedni proboszcz, ksiądz kanonik Bolesław Walendzik. Z jego inicjatywy zostały wykonane liczne prace w świątyni. W 1998 roku wnętrze kościoła zostało wymalowane, a kilka lat później został odrestaurowany ołtarz główny.