Kościół św. Andrzeja Boboli w Świeciu

Kościół św. Andrzeja Boboli
w Świeciu
	nr rej. A/857/1-3 z dnia 19.01.1995
	kościół parafialny
	; Fasada zachodnia
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Miejscowość	Świecie
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Andrzeja Boboli w Świeciu
Wezwanie	św. Andrzeja Boboli
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1891
Data zakończenia budowy	1897
Aktualne przeznaczenie	kościół parafialny
Poprzednie wyznanie	luteranizm
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież; • wysokość wież	; 1; 46 m
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 3
Liczba naw	1
Organy; • liczba głosów; • liczba manuałów	; 34; 2 P
	Położenie na mapie Świecia Kościół św. Andrzeja Boboli; w Świeciu
	Położenie na mapie Polski Kościół św. Andrzeja Boboli; w Świeciu
	Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Kościół św. Andrzeja Boboli; w Świeciu
	Położenie na mapie powiatu świeckiego Kościół św. Andrzeja Boboli; w Świeciu
	Położenie na mapie gminy Świecie Kościół św. Andrzeja Boboli; w Świeciu
	53°24′26,316″N 18°26′45,167″E/53,407310 18,445880
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Świętego Andrzeja Boboli w Świeciu – rzymskokatolicki kościół parafialny w Świeciu, w województwie kujawsko-pomorskim. Należy do dekanatu Świecie nad Wisłą. Mieści się przy ulicy Ogrodowej.

Historia

Świątynia została wybudowana w stylu neoromańskim w latach 1891-1897 jako kościół ewangelicko-augsburski. W 1945 została przejęta przez kościół rzymskokatolicki. W 1948 został wyremontowany dach. W latach 80. XX wieku kościół został przekazany na własność parafii św. Andrzeja Boboli przez wpis do księgi wieczystej. W latach 1985–1988 została wymieniona posadzka i rozpoczął się remont witraży. W latach 1993–1994 została zamontowana nowa aparatura nagłaśniająca, natomiast parafianie ufundowali nowe ornaty i kielich kongresowy. W 1997 parafianie obchodzili stuletnią rocznicę zakończenia budowy świątyni^[2].

Architektura i wyposażenie

Budowla posiada charakterystyczne cechy neoromańskie-półkoliste okna i wnęki oraz zamknięte półkoliście portale. Głównym jej elementem jest 46-metrowa wieża. Wyposażenie kościoła neogotyckie (m.in. witraże z XIX wieku). Najcenniejszym elementem wyposażenia jest uratowany z pożogi wojennej i przeniesiony z kościoła farnego obraz „Sąd Ostateczny”, który został namalowany na przełomie XVI i XVII stulecia^[3]. Znajdują się w nim również zabytkowe organy autorstwa znaczącego niemieckiego organmistrza czasów romantyzmu i późnego romantyzmu Wilhelma Sauera^[4].