Przejdź do zawartości

Kość sześcienna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kość sześcienna

Kość sześcienna (łac. os cuboideum) – w anatomii człowieka jedna z siedmiu kości stępu. Położona jest na bocznym brzegu stopy, do przodu od kości piętowej[1][2]. Kształtem przypomina nierównomierny sześcian o bocznej powierzchni krótszej od przyśrodkowej[2].

Łączy się z czwartą i piątą kością śródstopia za pośrednictwem dwóch powierzchni stawowych położonych na jej powierzchni przedniej, z kością klinowatą boczną – powierzchnią stawową położoną na powierzchni przyśrodkowej, z piętową – siodełkowato zakrzywioną powierzchnią tylną (pokrytą chrząstką), często też z kością łódkowatą – małą powierzchnią stawową w tylnej części powierzchni przyśrodkowej[2]. Powierzchnie boczna, górna i dolna nie zawierają powierzchni stawowych, dwie pierwsze z nich są chropowate. Na powierzchni dolnej znajduje się podłużna guzowatość kości sześciennej (tuberositas ossi cuboidei), a przed nią bruzda ścięgna mięśnia strzałkowego długiego (sulcus tendinis musculi peronei longi). Do tej powierzchni przyczepia się część włókien mięśnia przywodziciela palucha, pasmo ścięgna mięśnia piszczelowego tylnego, a także więzadło piętowo-sześcienne podeszwowe[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 609, ISBN 83-200-1923-0.
  2. a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 572, ISBN 978-83-200-4323-5.