Klesów
51°19′03″N 26°53′41″E/51,317500 26,894722 Biblioteka w Klesowie | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Wysokość |
157 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2018) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
380 3655 | ||||
| Kod pocztowy |
34550 | ||||
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
| 51°19′03″N 26°53′41″E/51,317500 26,894722
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Klesów (ukr. Клесів) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w rejonie sarneńskim obwodu rówieńskiego.
Znajduje tu się stacja kolejowa Klesów, położona na linii Kijów – Korosteń – Sarny – Kowel.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Do września 1939 miasto należało do Polski. Za II RP miejscowość była siedzibą wiejskiej gminy Klesów. Ukraińcy stanowili większość ludności[2].
Podczas II wojny światowej mieszkańców Klesowa narodowości żydowskiej spotkała zagłada. 26 sierpnia 1942 ukraińska policja i niemiecka żandarmeria spędziły Żydów na plac, gdzie trzymano ich cały dzień. Wieczorem załadowano ich do pociągu, w którym już byli Żydzi z Rokitna i zawieziono do Sarn. Tam cały transport (580 osób) rozstrzelano. Na miejscu zabito kilka chorych osób oraz około piętnastu, które usiłowały ukrywać się[3].
W 1943 roku podczas rzezi wołyńskiej Klesów był miejscem schronienia polskich uchodźców. W osadzie istniała drużyna polskiej samoobrony pod dowództwem Józefa Krakowiaka, ponadto był posterunek niemiecki. Na przełomie listopada i grudnia 1943 roku część Polaków z Klesowa ewakuowali na Zasłucze partyzanci z oddziału AK Władysława Kochańskiego. Po wycofaniu się Niemców 31 grudnia 1943 osadę zajął oddział AK Czesława Wróblewskiego i nazajutrz odparł atak UPA. W wyniku różnych napadów nacjonalistów ukraińskich zginęło 21 polskich mieszkańców Klesowa[2].
W 1989 liczyło 5107 mieszkańców[4]. W 2013 liczyło 4639 mieszkańców[5].
W miejscowości znajduje się kościół katolicki pw. św. Antoniego, którego proboszczem w latach 1941–1944 był ks. Antoni Chomicki.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.62
- ↑ a b Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 775-776, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885.
- ↑ Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s.422
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Klesów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 83.
