Kinkajmy
54°13′11″N 20°52′56″E/54,219722 20,882222| osada | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
11-200[2] |
| Tablice rejestracyjne |
NBA |
| SIMC |
0470585 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego  | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Bartoszyce  | |
| 54°13′11″N 20°52′56″E/54,219722 20,882222[1]
| |
Kinkajmy (niem. Kinkeim) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wieś położona nad jeziorem Kinkajmy (Jezioro Kinkajmskie). We wsi znajduje się gimnazjum im. Mikołaja Kopernika.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś lokowana w roku 1444 na 24 włókach, jako majątek szlachecki. Szkoła powstała w XVIII w. W pierwszej połowie XIX majątek był dzierżawiony przez rodzinę Kowalskich. W roku 1889 obejmował 425 ha. W 1935 roku w szkole zatrudnionych było trzech nauczycieli i uczyło się 135 dzieci. W 1939 roku we wsi mieszkało 161 osób.
W roku 1983 był tu PGR. We wsi znajdowało się 18 domów i mieszkało 295 osób. W tym czasie w Kinkajmach funkcjonowała szkoła podstawowa, była świetlica, klub, kino z 50 miejscami, punkt biblioteczny, sklep wielobranżowy. Ulice miały oświetlenie elektryczne a wodociągi 1400 m długości.
Od 1 września 1999 roku funkcjonuje gimnazjum im. Mikołaja Kopernika. Przez pierwsze dwa lata mieściło się w tym samym budynku co szkoła podstawowa. W pierwszym roku rozpoczęło naukę 66 uczniów. Kadra pedagogiczna w tym czasie liczyła 11 nauczycieli.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 53359
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 479 [zarchiwizowane 2022-10-26].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1