Kiki Bertens
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
10 grudnia 1991 |
Wzrost |
182 cm |
Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny |
2009 |
Zakończenie kariery |
2021 |
Trener | |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
10 WTA, 7 ITF |
Najwyżej w rankingu |
4 (13 maja 2019) |
Australian Open |
4R (2020) |
Roland Garros |
SF (2016) |
Wimbledon |
QF (2018) |
US Open |
3R (2018, 2019) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
10 WTA, 11 ITF |
Najwyżej w rankingu |
16 (16 kwietnia 2018) |
Australian Open |
QF (2015) |
Roland Garros |
QF (2016) |
Wimbledon |
3R (2018) |
US Open |
3R (2015, 2017) |
Strona internetowa |
Kiki Bertens (ur. 10 grudnia 1991 w Wateringen) – holenderska tenisistka.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Karierę sportową rozpoczęła w sierpniu 2006 roku, biorąc udział w turnieju ITF we Vlaardingen. Wystąpiła tam dzięki dzikiej karcie przyznanej przez organizatorów i osiągnęła drugą rundę, pokonując w pierwszej Irynę Buriaczok. W 2007 roku wygrała kwalifikacje w holenderskim Alkmaar, ale w pierwszej rundzie turnieju głównego przegrała z Olgą Brózdą. Rok później w Brukseli, w parze z Nicolette van Uitert, dotarła do półfinału gry podwójnej, a potem, w Eschende, do półfinału gry pojedynczej.
Przełomowym w karierze był rok 2009. W czerwcu, w Apeldoorn, dotarła do finału singla, pokonując między innymi w ćwierćfinale Claudine Schaul z Luksemburga. W finale przegrała z Francuzką Nathalie Piquion. W lipcu, w parze z Quirine Lemoine, wygrała swój pierwszy turniej deblowy w Bree, a do końca roku wygrała jeszcze cztery podobne turnieje. Również w singlu odniosła pierwsze zwycięstwa, wygrywając turnieje w Almere i w Antalyi. W sumie w karierze wygrała siedem turniejów singlowych i jedenaście deblowych rangi ITF.
W kwietniu 2012 roku po raz pierwszy sięgnęła po tytuł w grze singlowej. W rozgrywkach cyklu WTA w marokańskim Fezie pokonała w finale Hiszpankę Laurę Pous Tió 7:5, 6:0[1]. Sukces pozwolił jej na wejście do pierwszej setki światowego rankingu, na miejsce 92. W 2012 roku wygrała kwalifikacje do wielkoszlemowego turnieju French Open, w których pokonała Annikę Beck, Olgę Puczkową oraz Mădălinę Gojneę i po raz pierwszy w karierze awansowała do turnieju głównego tej rangi. W pierwszej rundzie trafiła na Amerykankę Christinę McHale, z którą przegrała w trzech setach i odpadła z dalszych rozgrywek.
Sezon 2013 rozpoczęła od ćwierćfinału w Auckland. W Paryżu w meczu półfinałowym przeciw Sarze Errani skreczowała przy stanie 0:5. Kolejne ćwierćfinały osiągnęła w Acapulco i Marrakeszu.
W sezonie 2014 osiągnęła w grze pojedynczej czwartą rundę French Open, w której uległa Andrei Petković 6:1, 2:6, 5:7.
W 2015 roku Holenderka zanotowała półfinał w ’s-Hertogenbosch. W styczniu razem z Johanną Larsson zwyciężyły w zawodach deblowych rozgrywanych w Hobart, w finale pokonując Witaliję Djaczenko i Monikę Niculescu 7:5, 6:3. Pół roku później w Båstad, ponownie w parze z Larsson, wygrały w meczu mistrzowskim 7:5, 6:4 z deblem Tatjana Maria–Olha Sawczuk.
W styczniu 2018 roku wygrała turniej deblowy w Brisbane. Wiosną na nawierzchni ziemnej triumfowała w Charleston i doszła do finału w Madrycie. W sierpniu zdobyła tytuł w karierze w Cincinnati. Następnie była najlepsza w Seulu. Wskutek kontuzji pleców Simony Halep po raz pierwszy zakwalifikowała się do kończącego sezon WTA Finals; dotarła w nim do półfinału, w którym przegrała w trzech setach z Eliną Switoliną.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]30 listopada 2019 poślubiła swojego fizjoterapeutę Remko de Rijke. 3 kwietnia 2022 urodziła syna, Matsa.
Historia występów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | Q2 | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 3R | 2R | 4R | A | 0 / 8 | 7 – 8 | ||||||||||
French Open | A | A | A | Q1 | 1R | 1R | 4R | 1R | SF | 2R | 3R | 2R | 4R | 1R | 0 / 10 | 15 – 10 | ||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | 2R | 1R | Q1 | 1R | 3R | 1R | QF | 3R | NH | 1R | 0 / 8 | 9 – 8 | ||||||||||
US Open | A | A | A | Q1 | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 3R | 3R | A | 0 / 8 | 6 – 8 | |||||||||||
Ranking na koniec roku | 973 | 569 | 230 | 184 | 63 | 87 | 69 | 101 | 22 | 31 | 9 | 9 | 9 | 0 / 34 | 37 – 34 |
Występy w grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | 1R | QF | 1R | 2R | 1R | A | A | A | 0 / 6 | 4 – 6 | |||||||||||
French Open | A | A | A | A | 1R | 1R | A | 1R | QF | 3R | 3R | A | A | A | 0 / 6 | 7 – 6 | |||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 2R | 1R | 3R | A | NH | 1R | 0 / 5 | 3 – 5 | |||||||||||
US Open | A | A | A | A | 1R | 2R | 1R | 3R | 2R | 3R | 2R | A | A | 0 / 7 | 7 – 7 | ||||||||||||
Ranking na koniec roku | 1008 | 519 | 312 | 195 | 296 | 326 | 251 | 38 | 37 | 19 | 43 | 178 | 116 | 0 / 24 | 21 – 24 |
Występy w grze mieszanej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | NH | 1R | 0 / 2 | 0 – 2 | |||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||
0 / 2 | 0 – 2 |
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
WTA Elite Trophy | |
2009 – 2020 |
|
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra pojedyncza 15 (10–5)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 28 kwietnia 2012 | Fez | Ceglana | Laura Pous Tió | 7:5, 6:0 |
Zwyciężczyni | 2. | 21 maja 2016 | Norymberga | Ceglana | Mariana Duque Mariño | 6:2, 6:2 |
Finalistka | 1. | 17 lipca 2016 | Gstaad | Ceglana | Viktorija Golubic | 6:4, 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 27 maja 2017 | Norymberga | Ceglana | Barbora Krejčíková | 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 4. | 23 lipca 2017 | Gstaad | Ceglana | Anett Kontaveit | 6:4, 3:6, 6:1 |
Zwyciężczyni | 5. | 8 kwietnia 2018 | Charleston | Ceglana | Julia Görges | 6:2, 6:1 |
Finalistka | 2. | 12 maja 2018 | Madryt | Ceglana | Petra Kvitová | 6:7(6), 6:4, 3:6 |
Zwyciężczyni | 6. | 18 sierpnia 2018 | Cincinnati | Twarda | Simona Halep | 3:6, 7:6(6), 6:2 |
Zwyciężczyni | 7. | 23 września 2018 | Seul | Twarda | Ajla Tomljanović | 7:6(2), 4:6, 6:2 |
Zwyciężczyni | 8. | 3 lutego 2019 | Petersburg | Twarda (hala) | Donna Vekić | 7:6(2), 6:4 |
Zwyciężczyni | 9. | 11 maja 2019 | Madryt | Ceglana | Simona Halep | 6:4, 6:4 |
Finalistka | 3. | 16 czerwca 2019 | Rosmalen | Trawiasta | Alison Riske | 6:0, 6:7(3), 5:7 |
Finalistka | 4. | 28 lipca 2019 | Palermo | Ceglana | Jil Teichmann | 6:7(2), 2:6 |
Finalistka | 5. | 27 października 2019 | Zhuhai | Twarda (hala) | Aryna Sabalenka | 4:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 10. | 16 lutego 2020 | Petersburg | Twarda (hala) | Jelena Rybakina | 6:1, 6:3 |
Gra podwójna 16 (10–6)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 17 stycznia 2015 | Hobart | Twarda | Johanna Larsson | Witalija Djaczenko Monica Niculescu |
7:5, 6:3 |
Zwyciężczyni | 2. | 19 lipca 2015 | Båstad | Ceglana | Johanna Larsson | Tatjana Maria Olha Sawczuk |
7:5, 6:4 |
Finalistka | 1. | 27 września 2015 | Seul | Twarda | Johanna Larsson | Lara Arruabarrena Andreja Klepač |
6:2, 3:6, 6–10 |
Finalistka | 2. | 27 lutego 2016 | Acapulco | Twarda | Johanna Larsson | Anabel Medina Garrigues Arantxa Parra Santonja |
0:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 21 maja 2016 | Norymberga | Ceglana | Johanna Larsson | Shūko Aoyama Renata Voráčová |
6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 4. | 16 października 2016 | Linz | Twarda (hala) | Johanna Larsson | Anna-Lena Grönefeld Květa Peschke |
4:6, 6:2, 10-7 |
Zwyciężczyni | 5. | 22 października 2016 | Luksemburg | Twarda (hala) | Johanna Larsson | Monica Niculescu Patricia Maria Țig |
4:6, 7:5, 11-9 |
Zwyciężczyni | 6. | 7 stycznia 2017 | Auckland | Twarda | Johanna Larsson | Demi Schuurs Renata Voráčová |
6:2, 6:2 |
Finalistka | 3. | 17 czerwca 2017 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Demi Schuurs | Dominika Cibulková Kirsten Flipkens |
6:4, 4:6, 6-10 |
Zwyciężczyni | 7. | 23 lipca 2017 | Gstaad | Ceglana | Johanna Larsson | Viktorija Golubic Nina Stojanović |
7:6(4), 4:6, 10-7 |
Zwyciężczyni | 8. | 24 września 2017 | Seul | Twarda | Johanna Larsson | Luksika Kumkhum Peangtarn Plipuech |
6:4, 6:1 |
Zwyciężczyni | 9. | 15 października 2017 | Linz | Twarda (hala) | Johanna Larsson | Nateła Dzałamidze Xenia Knoll |
3:6, 6:3, 10-4 |
Finalistka | 4. | 29 października 2017 | Singapur | Twarda (hala) | Johanna Larsson | Tímea Babos Andrea Hlaváčková |
6:4, 4:6, 5–10 |
Zwyciężczyni | 10. | 6 stycznia 2018 | Brisbane | Twarda | Demi Schuurs | Andreja Klepač María José Martínez Sánchez |
7:5, 6:2 |
Finalistka | 5. | 16 czerwca 2018 | Rosmalen | Trawiasta | Kirsten Flipkens | Elise Mertens Demi Schuurs |
3:3 krecz |
Finalistka | 6. | 12 stycznia 2020 | Brisbane | Twarda | Ashleigh Barty | Hsieh Su-wei Barbora Strýcová |
6:3, 6:7(7), 8–10 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
[edytuj | edytuj kod]W grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
2018 | Półfinał | Elina Switolina | 5:7, 7:6(5), 4:6 |
2019 | Faza grupowa (zawodniczka rezerwowa) |
Ashleigh Barty Belinda Bencic |
3:6, 6:3, 6:4 5:7, 0:1 krecz |
W grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
2017 | Finał | Johanna Larsson | Tímea Babos Andrea Hlaváčková |
6:4, 4:6, 5–10 |
Występy w Turnieju WTA Elite Trophy
[edytuj | edytuj kod]W grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
2016 | Faza grupowa | Elina Switolina Jelena Wiesnina |
6:2, 4:6, 2:6 4:6, 6:7(5) |
2019 | Finał | Aryna Sabalenka | 4:6, 2:6 |
Finały turniejów ITF
[edytuj | edytuj kod]turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 06/09/2009 | Almere | ITF | 10 000 | ziemna | Angelique Van Der Meet | 6:2, 6:4 |
2. | 04/10/2009 | Antalya | ITF | 10 000 | ziemna | Nanuli Pipija | 6:2, 6:2 |
3. | 27/06/2010 | Rotterdam | ITF | 10 000 | ziemna | Danielle Harmsen | 6:4, 6:2 |
4. | 14/08/2011 | Koksijde | ITF | 25 000 | ziemna | Elica Kostowa | 6:2, 6:1 |
5. | 11/03/2012 | Irapuato | ITF | 25 000 | twarda | Jarosława Szwiedowa | 6:4, 2:6, 6:1 |
6. | 25/03/2012 | Bath | ITF | 25 000 | twarda | Annika Beck | 6:4, 3:6, 6:3 |
7. | 09/08/2015 | Koksijde | ITF | 25 000 | ziemna | Myrtille Georges | 3:6, 6:2, 6:3 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kiki Caps Dream Week, Wins First WTA Title. wtatennis.com, 2012-04-28. [dostęp 2012-04-28]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2020-10-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-10-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2020-10-21] (ang.).