Kepler-413

Kepler-413
Gwiazdozbiór	Łabędź
Rektascensja	19h 14m 02,549s
Deklinacja	51° 09′ 44,9″
Odległość	2300 ly; 705 pc
Wielkość obserwowana	22,0m
	Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy	układ podwójny – gwiazdy ciągu głównego (pomarańczowy i czerwony karzeł)
Typ widmowy	K4
Masa	0,820 ± 0,015 / 0,542 ± 0,008 M☉
Promień	0,776 ± 0,009 / 0,48 ± 0,03 R☉
Gęstość	1755 / 4770 kg/m³
Metaliczność [Fe/H]	-0,2 / ?
Wielkość absolutna	25,0m
Temperatura	4700 / 3463 K
	Charakterystyka orbitalna
Okres orbitalny	10,116146 dni
Alternatywne oznaczenia
	2MASS: J19140254 5109448
	KOI-7522, KIC 12351927, Gaia DR2 2133352385261516928

Kepler-413 – układ binarny gwiazd położony w gwiazdozbiorze Łabędzia w odległości około 2300 lat świetlnych^[2]. Na układ składają się dwie gwiazdy ciągu głównego (Kepler-413 A i Kepler-413 B), które krążą wokół wspólnego środka masy w ciągu 10,11 dni^[4].

Charakterystyka

Układ podwójny Kepler-413 składa się z dwóch gwiazd ciągu głównego, sklasyfikowane jako pomarańczowy i czerwony karzeł^[2]. Gwiazdy te mają 0,82 i 0,54 masy Słońca i 0,77 i 0,48 promienia Słońca^[1] i okrążają się wzajemnie wokół wspólnego środka masy w okresie 10,11 dni^[4]. System ten jest zmienną zaćmieniową typu Algol^[5].

Układ planetarny

Układ planetarny gwiazdy podwójnej Kepler-413 składa się z jednej znanej nam planety Kepler-413 (AB) b. Jest to planeta okołopodwójna^[1]^[4], gdyż krąży ona wokół obu składników gwiazdy podwójnej. Jej okres orbitalny wynosi 66,3 dni, a jej masa jest 67-krotnie większa od masy Ziemi^[1]^[4].

Planeta	Masa [ M_🜨 ]	Promień [ R_🜨 ]	Okres [ d ]	Półoś wielka [ au ]	Mimośród	Inklinacja [ ° ]	Rok odkrycia
b	67 ²²₋₂₁	4,347 ± 0,099	66,262	0,3553	0,1181	89,929	2013

Ekosfera

Układ planetarny Kepler-413 składa się z dwóch gwiazd posiadających jedynie 82% i 54% masy Słońca. Jaśniejsza gwiazda posiada typ widmowy K, a jej ciemniejszy towarzysz posiada typ widmowy M. Przeprowadzono liczne symulacje numeryczne formowania się planet okołopodwójnych m.in. wokół systemu Kepler-413 w celu sprawdzenia, czy system ten może zawierać planety skaliste w swojej ekosferze. Właściwości fizyczne gwiazd tego układu skutkują tym, że system posiada bardzo wąską ekosferę, a planeta Kepler-413b znajduje się na jej wewnętrznej krawędzi, przez co duża ilość materii z wewnętrznej części dysku protoplanetarnego zostaje wyrzucona już w pierwszych chwilach przeprowadzanych symulacji. Planety skaliste mogą się więc formować w dalszych częściach układu, przez co w większości symulacji planety te powstawały zwykle poza ekosferą. W niektórych przypadkach jednak system był w stanie pomieścić planetę podobną do Ziemi wewnątrz ekosfery, ale jednak blisko jej zewnętrznej krawędzi. Te przypadki występują jednak kiedy system posiada mniej masywny tzw. embrion planetarny i mniej masywny dysk protoplanetarny w swojej wewnętrznej części^[6].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Open Exoplanet Catalogue – Kepler-413 b [online], Open Exoplanet Catalogue [dostęp 2020-07-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-16] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d MicheleM. Johnson MicheleM., Kepler Finds a Very Wobbly Planet [online], National Aeronautics and Space Administration, 4 lutego 2014 [dostęp 2020-07-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-16] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Kepler-413 (AB) b [online], www.exoplanetkyoto.org [dostęp 2020-07-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-16] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Veselin B.V.B. Kostov Veselin B.V.B. i inni, Kepler-413b: a slightly misaligned, Neptune-size transiting circumbinary planet, „The Astrophysical Journal”, 1, 784, 2014, s. 18, DOI: 10.1088/0004-637X/784/1/14, Bibcode: 2014ApJ...784...14K, arXiv:1401.7275 [dostęp 2020-07-11] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Kepler-413 -- Eclipsing binary of Algol type [online], SIMBAD Astronomical Database [dostęp 2020-07-11] (ang.).
↑ G.O.G.O. Barbosa G.O.G.O. i inni, Earth-size planet formation in the habitable zone of circumbinary stars, „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”, 1, 494, 2020, s. 1045–1057, DOI: 10.1093/mnras/staa757, Bibcode: 2020MNRAS.494.1045B, arXiv:2003.11682 [dostęp 2020-10-16] (ang.).

Linki zewnętrzne

Kepler-413b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
Kepler-413 w bazie SIMBAD (ang.)

[chain-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Open Exoplanet Catalogue – Kepler-413 b [online], Open Exoplanet Catalogue [dostęp 2020-07-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-16] (ang.).

[NASA-2] MicheleM. Johnson MicheleM., Kepler Finds a Very Wobbly Planet [online], National Aeronautics and Space Administration, 4 lutego 2014 [dostęp 2020-07-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-16] (ang.).

[AB-3] Kepler-413 (AB) b [online], www.exoplanetkyoto.org [dostęp 2020-07-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-16] (ang.).

[413b-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Veselin B.V.B. Kostov Veselin B.V.B. i inni, Kepler-413b: a slightly misaligned, Neptune-size transiting circumbinary planet, „The Astrophysical Journal”, 1, 784, 2014, s. 18, DOI: 10.1088/0004-637X/784/1/14, Bibcode: 2014ApJ...784...14K, arXiv:1401.7275 [dostęp 2020-07-11] (ang.).

[simbad-5] Kepler-413 -- Eclipsing binary of Algol type [online], SIMBAD Astronomical Database [dostęp 2020-07-11] (ang.).

[HZ-6] G.O.G.O. Barbosa G.O.G.O. i inni, Earth-size planet formation in the habitable zone of circumbinary stars, „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”, 1, 494, 2020, s. 1045–1057, DOI: 10.1093/mnras/staa757, Bibcode: 2020MNRAS.494.1045B, arXiv:2003.11682 [dostęp 2020-10-16] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]