Kazimierz Tokarz

Kazimierz Tokarz
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1920 ; Jarosław
Data i miejsce śmierci	24 lipca 2001 ; Jarosław
Zawód, zajęcie	nauczyciel
Narodowość	polska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2016-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kazimierz Tokarz (ur. 12 listopada 1920 w Jarosławiu, zm. 24 lipca 2001 tamże) – polski nauczyciel, wojskowy i działacz kombatancki, więzień obozu Auschwitz.

Życiorys

Urodził się 12 listopada 1920 w Jarosławiu. W 1939 ukończył naukę w II Państwowym Gimnazjum im. Augusta Witkowskiego w Jarosławiu. W pierwszych dniach września 1939 pełnił funkcję komendanta odcinka obrony przeciwlotniczej w Wojennym Pogotowiu Harcerskim. Po 17 października^{[potrzebny przypis]} walczył jako żołnierz w pociągu zmierzającym na pomoc Lwowowi oblężonymi przez Niemców. Dostał się do niewoli sowieckiej, a następnie do niemieckiej. Po powrocie do Jarosławia związał się z organizacją konspiracyjną „Orzeł Biały”.

Aresztowany 7 maja 1940 przez Gestapo, był więziony w Jarosławiu, później w Tarnowie, po czym 14 czerwca 1940 przewieziony został do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie otrzymał numer obozowy 282. Przeniesiony stamtąd przebywał w obozach koncentracyjnych w Neuengamme, Mauthausen-Gusen. Wyzwolony przez Amerykanów w 1945, powrócił do Polski, gdzie był prześladowany przez Urząd Bezpieczeństwa.

W 1946 był jednym z organizatorów Polskiego Związku Byłych Więźniów Politycznych, Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych. W latach 50. XX wieku ukończył studia ekonomiczne w Krakowie. Pracował w różnych przedsiębiorstwach w Jarosławiu, Rzeszowie i Przeworsku. W latach 50. do lat 70. XIX wieku uczył w Jarosławskim Liceum Ekonomicznym i Technikum Przemysłu Spożywczego.

Pełnił na emeryturze różne funkcje społeczne w Polskim Związku Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskim Więzień i Obozów Koncentracyjnych. Radny Miejskiej Rady Narodowej w Jarosławiu w latach 1953–1990.

Zmarł 24 lipca 2001 w Jarosławiu. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Jarosławiu^[1]. Był żonaty z Zofią, miał trzech synów: Andrzeja, Krzysztofa i Wojciecha.

Odznaczenia

Odznaczony Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Oświęcimskim, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Złotą Odznaką „Za zasługi dla miasta” Jarosławia (13 listopada 2000).

Przypisy

↑ Kazimierz Tokarz. jaroslaw.grobonet.com. [dostęp 2022-08-01].

Bibliografia

Kazimierz Tokarz, Nie tracić nadziei, Rzeszów 2000.

[1] Kazimierz Tokarz. jaroslaw.grobonet.com. [dostęp 2022-08-01].

[1]