Kazimierz Kuźmiński

Kazimierz Kuźmiński

kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia	12 grudnia 1907 Zamość
Data i miejsce śmierci	4 stycznia 1989 Ostrów Wielkopolski
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	60 Pułk Piechoty Wielkopolskiej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, kampania wrześniowa
Późniejsza praca	księgowy
Odznaczenia

Kazimierz Kuźmiński (ur. 12 grudnia 1907 w Zamościu, zm. 4 stycznia 1989 w Ostrowie Wielkopolskim) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 12 grudnia 1907 r. w Zamościu w rodzinie urzędniczej. Dzieciństwo spędził w Wieluniu, gdzie w roku 1926 zdał maturę. W latach 1926–1929 uczęszczał do szkoły oficerskiej a następnie był oficerem zawodowym w 60 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Ostrowie Wlkp. Pełnił kolejno funkcje: dowódcy plutonu, dowódcy kompanii, adiutanta pułku, dowódcy szkoły podoficerskiej.

W kampanii wrześniowej 1939 roku był dowódcą 7 kompanii strzeleckiej 60 Pułku Piechoty Wielkopolskiej. Walczył w bitwie nad Bzurą. 18 września 1939 roku dostał się do niemieckiej niewoli. W niewoli przebywał do wiosny 1945 roku. 23 września 1945 roku spisał relację z kampanii wrześniowej. Pełnił wówczas służbę w V baonie II Zgrupowania Oficerskiego w miejscowości Curau koło Lubeki. Po powrocie do kraju pracował jako księgowy. Zmarł 4 stycznia 1989 roku w Ostrowie Wlkp. Pochowany został w Wieluniu.

Był odznaczony Orderem Virtuti Militari oraz Krzyżem Walecznych.

Bibliografia

• Edmund Makowski – „Wspomnienia z wrześniowych dni”, Wydawnictwo Poznańskie – 1975 r.
• Jerzy Korczak – „Cóżeś ty za pani … O walkach armii „Poznań” 1 – 12 września 1939 r.”, Wydawnictwo Poznańskie – 1979 r.
• Jerzy Korczak – „Cóżeś ty za pani … O walkach armii „Poznań” 12 – 19 września 1939 r.”, Wydawnictwo Poznańskie – 1983 r.