Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie

Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie
	katedra
Państwo	Ukraina
Miejscowość	Charków
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	Wniebowzięcia NMP
Historia
Data zakończenia budowy	1887–1892
	Położenie na mapie obwodu charkowskiego Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie
	Położenie na mapie Ukrainy Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie
	49°59′47″N 36°14′06″E/49,996389 36,235000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie (ukr. Собор Внебовззяття (Успіння) Пресвятої Діви Марії у Харкові) – rzymskokatolicka świątynia wybudowana w stylu neogotyckim w latach 1887–1892 przy obecnej ul. Gogola 4.

Od 1923 r. przy kościele obok parafii rzymskokatolickiej działa też wspólnota ormiańskokatolicka, dla której wydzielono kaplicę po lewej stronie świątyni, do dziś nazywaną kaplicą ormiańską. W charakterze ormiańskiego proboszcza przybył do miasta ks. Jehanian Karapet, który w 1927 r. przyjął obywatelstwo radzieckie. 14 lutego 1938 r. został on aresztowany przez NKWD i 21 października 1938 roku rozstrzelany w Charkowie.^[1]

W latach trzydziestych XX wieku kościół zamknięto i przebudowano na cele świeckie – mieściło się tu m.in. kino dla dygnitarzy partyjnych. W 1992 świątynia została zwrócona wiernym. Pierwszy proboszczem został ks. Jerzy Ziemiński ze zgromadzenia księży marianów^[2]. Posługę przy parafii podjęły też siostry franciszkanki służebniczki Krzyża i siostry szarytki. Od 2002 jest katedrą nowo powstałej diecezji charkowsko-zaporoskiej. Pierwszy ordynariuszem został biskup Stanisław Padewski z zakonu kapucynów^[3].

W 2002 r. parafia katedralna otrzymała Medal św. Brata Alberta za działalność charytatywną na rzecz osób niepełnosprawnych i niewidomych^[4].

Galeria

Posąg Matki Bożej
Nawa boczna
Ołtarz
Posąg św. Pawła
Mozaika w wizerunkiem Matki Bożej
Część Drogi Krzyżowej
Witraż
Fresk „Jezus jest dobrym pasterzem”
Popiersie Konstantego Gorskiego (autor: Aleksander Porożniuk), odsłonięte 14 czerwca 2009 r.