Przejdź do zawartości

Katedra Notre-Dame des Doms w Awinionie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katedra Notre-Dame des Doms
w Awinionie
Cathédrale Notre-Dame des Doms
archikatedra
Ilustracja
Widok na katedrę od strony zachodniej
Państwo

 Francja

Miejscowość

Awinion

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

Awinionu

Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Katedra Notre-Dame des Domsw Awinionie”
Ziemia43°57′03″N 4°48′48″E/43,950833 4,813333
Strona internetowa

Katedra Notre-Dame w Awinionie (fr. Cathédrale Notre-Dame des Doms) – romański kościół, od IV wieku siedziba diecezji, od 1475 archidiecezji Awinionu. Znajduje się obok pałacu papieskiego i dawnego pałacu biskupiego, wraz z którymi tworzy cenny, średniowieczny zespół architektoniczny skupiony wokół placu zamkowego. Miejsce pochówku papieża Benedykta XII.

Obecna katedra powstała po 1150 roku w stylu romanizmu prowansalskiego. W 1209 roku miał tu miejsce sobór narodowy. W XIV wieku znaczenie świątyni wzrosło ze względu na przeniesienie w 1305 do Awinionu siedziby papieża. Świątynia była miejscem ważnych wydarzeń – dokonano tu kanonizacji m.in. Bernarda z Comminges, Ludwika z Tuluzy i Tomasza z Akwinu. Ponadto w obecności króla Karola VI Ludwikowi Andegaweńskiemu nadano tytuł regenta. W 1334 roku papież Jan XXII ustanowił święto Trójcy Przenajświętszej.

Katedra została rozbudowana w XIV wieku, wówczas otrzymała wieżę, która zawaliła się w 1405, zaś w 1425 odbudowano ją. Wcześniej, w roku 1336, Giacomo Stefaneschi, kardynał Saint-Georges, zaprosił do Awionionu Simone Martiniego, czołowego malarza włoskiego Trecenta, przedstawiciela szkoły sieneńskiej. Zlecił on artyście namalowanie fresków w kruchcie świątyni, które wykonał w 1343. Świątynię rozbudowano po 1425, a w XVII wieku została częściowo przebudowana w duchu baroku. W 1859 wieku wieżę zachodnią zwieńczono monumentalną, pozłacaną figurą Najświętszej Marii Panny.

Katedra jest świątynią jednonawową z kaplicami bocznymi, krótkim, poligonalnie zamkniętym prezbiterium i masywem zachodnim z wieżą poprzedzonym kruchtą. Wnętrze nakryte jest sklepieniem kolebkowym z gurtami oddzielającymi poszczególne przęsła. Na wysokości przedostatniego przęsła znajduje się kopuła. Kaplice oddzielone są za pomocą barokowych arkad, ponad którymi znajduje się strefa balkonów z ozdobnymi balustradami. Na zewnątrz świątynia ozdobiona jest antycznymi spoliami – fragmentami kolumn korynckich pochodzących z czasów rzymskich. Na wieży wisi 36 dzwonów, wśród których największy waży 9 ton.

Wewnątrz znajdują się m.in. dwa nagrobki papieży Benedykta XII i Jana XXII, gotyckie, w typie tumbowym, z rzeźbionymi postaciami papieży na płycie wierzchniej i ścianach bocznych z ostrołukowymi arkadami mieszczącymi figury członków dworu papieskiego. Ponadto znajduje się kamienna mensa ołtarzowa datowana na VI wiek. W prezbiterium stoją mensa ołtarzowa i tron biskupi z XII wieku. W zbiorach muzeum w pałacu papieskim zachowała się kamienna płyta z malowidłami Simone Martiniego przedstawiającymi Maryję z aniołami.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • André Reyne, The metropolitan Cathedral of Notre Dame des Doms, Avignon 2006.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]