Katarzyna z Nawarry

Katarzyna z Nawarry
	Królowa Nawarry
Okres	od 1483; do 1518
Poprzednik	Franciszek Febus
Następca	Henryk II
	Dane biograficzne
Dynastia	Foix
Data urodzenia	1468
Data śmierci	1518
Ojciec	Gaston de Foix
Matka	Magdalena de Valois
Mąż	Jan III d'Albret
Dzieci	Ana; Madealena; Catalina; Juana; Quiteria; Andres Febo; Henryk II; Buenaventura; Martin; Francisco; Carlos; Isabel

Ten artykuł od 2018-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Katarzyna z Nawarry, Katarzyna de Foix (ur. 1468, zm. 1518) – królowa Nawarry w latach 1483-1518, księżna Gandii, Montblanc i Peñafiel, hrabina Foix, Bigorre i Ribagorza, wicehrabina Béarn^[1].

Rodzina

Była młodszą córką Gastona de Foix, księcia Viany, i Magdaleny de Valois (córki króla Francji - Karola VII Walezjusza i Marii Andegaweńskiej). Była wnuczką Gastona IV, hrabiego de Foix, i Eleonory I, królowej Nawarry. W 1484 poślubiła Jana III d'Albret, księcia de Gause. Miała wtedy 16 lat. Para doczekała się 13 dzieci:

Ana d'Albret z Nawarry (1492-1532),
Madealena d'Albret z Nawarry (1494-1504),
Catalina d'Albret z Nawarry (1495-1532), przełożona zakonu Trójcy, w Caen,
Juana d'Albret z Nawarry (1496-po 1496),
Quiteria d'Albret z Nawarry (1499-1536), przełożona zakonu, w Montivilliers,
syn urodzony martwy (1500),
Andres Febo d'Albret z Nawarry (1501-1503),
Henryk II z Nawarry (1503-1555),
Buenaventura d'Albret z Nawarry (1505-1510/1511),
Martin d'Albret z Nawarry (ok. 1506-po 1512),
Francisco d'Albret z Nawarry (1508-po 1512),
Carlos d'Albret z Nawarry (1510-1528),
Isabel d'Albret z Nawarry (1513/1514-po 1555).

Rządy

Przedwczesna śmierć jej brata - Franciszka Febusa, spowodowała, że Katarzyna została królową Nawarry, a regencję sprawowała jej matka. Jej wuj - Jan de Foix powołał się jednak na prawo salickie, które nigdy nie obowiązywało w Nawarze i zagarnął tron dla siebie. Wybuchła wojna domowa, która rozjątrzyła na nowo stare konflikty wewnętrzne. W 1504 zmarła matka Katarzyny (przetrzymywana przez Ferdynanda II Katolickiego, króla Aragonii, w Medina del Campo), to sprowokowało nowa wojnę między Nawarrą a hrabstwem Lerín (1506-1508).

Polityczny sojusz między rodzinami de Valois i de Foix doprowadziły do negocjacji w sprawie małżeństwa między Henrykiem, księciem Viany, najstarszym synem Katarzyny i jej następcą, z córką króla Francji. Negocjacje te doprowadziły do tego, że Ferdynand II Katolicki wysłał księcia Alby, żeby podbił Pampelunę, w 1512. 25 lipca 1512 Fadrique Álvarez de Toledo, książę Alby, rozpoczął oblężenie Pampeluny, a rodzina królewska uciekła do Francji. 23 marca 1513 Nawarskie Kortezy zebrały się w Pampelunie i ogłosiły Ferdynanda królem Nawarry. Od tej pory tzw. Alta Navarra stała się integralna częścią Hiszpanii.

Podejmowane przez Katarzynę i Jana III próby odzyskania utraconych ziem nie powiodły się. W latach 1513–1518, Katarzyna była królową tzw. Baja Navarra (Dolnej Nawarry, na północ od Pirenejów).

Przypisy

↑ AnneA. Echols AnneA., An annotated index of medieval women, New York: M. Wiener Pub., 1992, ISBN 0-910129-27-4, OCLC 21876020 [dostęp 2022-11-08] .

[1] AnneA. Echols AnneA., An annotated index of medieval women, New York: M. Wiener Pub., 1992, ISBN 0-910129-27-4, OCLC 21876020 [dostęp 2022-11-08] .

[1]

Dynastia Jimenez	Inigo Arista (824–851) Garcia Iniguez (851–880) Fortun Jednooki (880–905) Sancho I (905–926) Garcia I (926–970) Sancho II (970–994) Garcia II Tchórz (994–1000) Sancho III Wielki (1000–1035) Garcia III (1035–1054) Sancho IV (1054–1076) Sancho V (1076–1094) Piotr I (1094–1104) Alfons I Waleczny (1104–1134) Garcia IV Odnowiciel (1134–1150) Sancho VI Mądry (1150–1194) Sancho VII Mocny (1194–1234)
Dynastia z Szampanii	Tybald I Trubadur (1234–1253) Tybald II Młody (1253–1270) Henryk I Gruby (1270–1274) Joanna I (1274–1305)
Kapetyngowie	Filip I Piękny (1284–1305) Ludwik I Kłótliwy (1305–1316) Jan I Pogrobowiec (1316) Filip II Długi (1316–1322) Karol I Piękny (1322–1328) Joanna II Mała (1328–1349)
Dynastia Evreux	Filip III (1328–1343) Karol II Zły (1349–1387) Karol III Szlachetny (1387–1425) Blanka I (1425–1441)
Dynastia Trastámara	Jan II (1425–1479) Eleonora I (1479)
Dynastia Foix	Franciszek Febus (1479–1483) Katarzyna I (1483–1518)
Dynastia Albret	Jan III (1484–1516) Henryk II (1516–1555) Joanna III (1555–1572)
Burbonowie	Antoni I (1555–1562) Henryk III (1572–1610) Ludwik II (1610–1620)

Współksiążęta episkopalni (1278–1556)	Pere d’Urg (1278–1293) Guillem de Montcada (1295–1308) Ramon Trebailla (1309–1326) Arnau de Llordà (Llordat) (1341–1347) Niccoló Capocci (1348–1351) Hug Desbac (Hugó Desbach) (1351–1361) Guillem Arnau i Patau (1362–1364) Pere de Luna (1365–1370) Berenguer d’Erill i de Pallars (1371–1387) Galcerà de Vilanova (1388–1396) Galcerà de Vilanova (1396–1415) Francesc de Tovia (1416–1436) Arnau Roger de Pallars (1437–1461) Jaume de Cardona i Gandia (1462–1466) Roderic de Borja i Escriva (1467–1472) Pere de Cardona (1472–1512) Pere de Cardona (1513–1515) Joan d’Espes (1515–1530) Pedro Jordán de Urries (1532–1533) Francisco de Urríes (1534–1551) Miquel Despuig (1553–1556)
Współksiążęta episkopalni (1556–1771)	Juan Pérez García de Oliván (1556–1560) Pere de Castellet (1561–1571) Joan Dimes Lloris (1572–1576) Miquel Jeroni Morell (1577–1579) Hug Ambrós de Montcada (1580–1586) Andreu Capella (1587–1609) Bernat de Salba i Salba (1610–1620) Luís Díes de Aux de Armendáriz (1621–1627) Antonio Pérez (1627–1633) Pau Duran (1634–1651) Joan Manuel de Espinosa (1655–1663) Melcior Palau i Bosca (1664–1670) Pere de Copons i de Teixidor (1671–1681) Joan Baptista Desbac i Mortorell (1682–1688) Oleguer de Montserrat i Rufet (1689–1694) Julià Cano i Thebar (1695–1714) Simeó de Guinda y Apéztegui (1714–1737) Jordi Curado y Torreblanca (1738–1747) Sebastià José de Victoria de Emparán de Loyola (1747–1756) Francesc Josep Catalán de Ocón (1757–1762) Francesc Fernández de Xátiva y Contreras (1763–1771)
Współksiążęta episkopalni (od 1772)	Joaquín de Santiyán y Valdivielso (1772–1779) Joan de García y Montenegro (1780–1783) Josep de Boltas (1785–1795) Francesc Antoni de la Dueña y Cisneros (1712–1812) Bernat Francés y Caballero (1817–1824) Isidor Bonifaci López y Pulido (1824–1827) Simó Rojas de Guardiola y Hortoneda (1828–1851) Josep Caixal i Estradé (1853–1879) Salvador Casañas i Pagès (1879–1901) Ramon Riu i Cabanes (1901) Joan Josep Laguarda i Fenollera (1902–1906) Joan Baptista Benlloch i Vivó (1907–1919) Justí Guitart i Vilardebó (1920–1940) Ramón Iglesias i Navarri (1943–1969) Joan Martí i Alanís (1971–2003) Joan Enric Vives Sicília (od 2003)

Hrabiowie Foix	Roger Bernard III (1278–1302) Gaston I (1302–1315) Gaston II (1315–1343) Gaston III (1343–1391) Mateusz (1391–1396) Mateusz (1396–1398) Izabela (1398–1413) Archibald (1398–1413) Jan I (1413–1436) Gaston IV (1436–1472)
Królowie Nawarry	Franciszek Febus (1472–1483) Katarzyna z Nawarry (1483–1512) Katarzyna z Nawarry (1512–1517) Jan III (1512–1516) Henryk II (1516–1555) Joanna III (1555–1572) Antoni Burbon (1555–1562) Henryk IV Burbon (1562–1610)
Królowie, cesarze i republikańscy przywódcy Francji	Ludwik XIII (1610–1643) Ludwik XIV (1643–1715) Ludwik XV (1715–1774) Ludwik XVI (1774–1792) Napoleon Bonaparte (1806–1812) Ludwik XVIII (1814–1815) Napoleon Bonaparte (1815) Ludwik XVIII (1815–1824) Karol X Burbon (1824–1830) Ludwik Filip I (1830–1848) Napoleon III (1848–1852) Napoleon III (1854–1870) Louis Jules Trochu (1870–1871) Adolphe Thiers (1871–1873) Patrice de Mac Mahon (1873–1879) Jules Grévy (1879–1887) Marie François Sadi Carnot (1887–1894) Jean Casimir-Perier (1894–1895) Félix François Faure (1895–1899) Émile François Loubet (1899–1906) Clément Armand Fallières (1906–1913) Raymond Poincaré (1913–1920) Paul Deschanel (1920) Alexandre Millerand (1920–1924) Gaston Doumergue (1924–1931) Paul Doumer (1931–1932) Albert Lebrun (1932–1940) Henri Philippe Pétain (1940–1944) Charles de Gaulle (1944–1946) Félix Gouin (1946) Georges Bidault (1946–1947) Vincent Auriol (1947–1954) René Coty (1954–1959) Charles de Gaulle (1959–1969) Georges Pompidou (1969–1974) Valéry Giscard d’Estaing (1974–1981) François Mitterrand (1981–1995) Jacques Chirac (1995–2007) Nicolas Sarkozy (2007–2012) François Hollande (2012–2017) Emmanuel Macron (od 2017)