Przejdź do zawartości

Karol Węglarzy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Węglarzy
Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1941
Kończyce Wielkie

Zawód, zajęcie

polityk, zootechnik, nauczyciel akademicki

Tytuł naukowy

profesor nauk rolniczych

Alma Mater

Akademia Rolnicza w Krakowie

Stanowisko

poseł na Sejm PRL VIII kadencji (1980–1985), radny sejmiku śląskiego (2006–2014)

Partia

PZPR, PO

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Karol Węglarzy (ur. 13 listopada 1941 w Kończycach Wielkich) – polski polityk, zootechnik, nauczyciel akademicki, profesor nauk rolniczych, samorządowiec, poseł na Sejm PRL VIII kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Henryka i Zofii. Ukończył w 1966 studia z zakresu techniki rolniczej na Akademii Rolniczej w Krakowie. Uzyskał doktorat, a w 2006 stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych. W 2011 otrzymał tytuł profesora nauk rolniczych.

W okresie PRL był przewodniczącym Rolniczego Kombinatu Spółdzielczego w Goleszowie. Później zatrudniony również na kierowniczych stanowiskach w spółkach handlowych. Jako pracownik naukowy pracował w Instytucie Zootechniki – Państwowym Instytucie Badawczym. Objął stanowisko profesora nadzwyczajnego na Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej. Jest autorem artykułów i publikacji naukowych z zakresu chowu i zdrowotności zwierząt, ochrony środowiska rolniczego oraz ekologii produkcji rolniczej.

W 1967 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, był członkiem komitetu gminnego PZPR w Goleszowie, a także członkiem, w tym członkiem egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Bielsku-Białej. W latach 1980–1985 sprawował mandat posła na Sejm PRL VIII kadencji.

W 2001 wstąpił do Platformy Obywatelskiej, z ramienia której w 2006 i 2010 uzyskiwał mandat radnego sejmiku śląskiego. W 2014 nie ubiegał się o reelekcję. W 2015 bez powodzenia kandydował do Senatu w okręgu wyborczym nr 79[1]

Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1980) oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005)[2]. Posiada zaświadczenie z IPN nadające mu status pokrzywdzonego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]