Karł Dawydow
Imię i nazwisko |
Karł Juljewicz Dawydow |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 marca 1838 |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci |
26 lutego 1889 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Instrument | |
Davidov Stradivarius z 1712 |
Karł Juljewicz Dawydow (ros. Карл Юльевич Давыдов, ur. 3 marca?/15 marca 1838 w Kuldydze, zm. 14 lutego?/26 lutego 1889 w Moskwie)[1][2] – rosyjski wiolonczelista i kompozytor, nazywany przez Piotra Czajkowskiego „carem wiolonczelistów”[3]. Młodszy brat matematyka i inżyniera Augusta Dawydowa.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem żydowskiego lekarza i skrzypka amatora[2] . Od 1850 studiował grę na wiolonczeli pod kierunkiem H. Schmidta w Moskwie i H. Schubertha w Petersburgu[1][4]. Studiował matematykę na Uniwersytecie Moskiewskim, który ukończył w czerwcu 1858[2] . Następnie wyjechał do Lipska, by studiować kompozycję u Moritza Hauptmanna[1][2] . 15 grudnia 1858 został zaproszony do wykonania własnego II Koncertu wiolonczelowego h-moll z Orkiestrą Gewandhaus. Od 1859 był pierwszym wiolonczelistą tej orkiestry oraz prowadził klasę wiolonczeli w lipskim konserwatorium[1][2][4].
Do Rosji wrócił w 1862, otrzymał tytuł cesarskiego wiolonczelisty[1]. Rok później został mianowany profesorem w Konserwatorium Petersburskim. W tym czasie został pierwszym wiolonczelistą Teatru Maryjskiego i członkiem kwartetu Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego, kierowanego po 1868 przez Leopolda Auera. W latach 1876–1887 pełnił funkcję dyrektora Konserwatorium Petersburskiego[1][2] .
Dawydow został uznany za jednego z najwybitniejszych wiolonczelistów swoich czasów[2] , był znakomity zarówno jako solista, jak i kameralista. Koncertował w Rosji i w większości krajów Europy (w Polsce w 1872 i 1887)[1][2] .
Osiedlił się w Moskwie[2] . Prywatnie był blisko związany z Piotrem Czajkowskim.
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]W 1875 rozpoczął pracę nad operą Połtawa z librettem Wiktora Burenina na podstawie wiersza Aleksandra Puszkina, ale w 1876, po mianowaniu na dyrektora konserwatorium, zrezygnował z dalszej pracy nad operą i w 1881 wysłał libretto Czajkowskiemu, który po modyfikacjach wykorzystał je w swojej operze Mazepa[2][3].
Pisał utwory orkiestrowe, w tym cztery koncerty wiolonczelowe, utwory kameralne oraz wokalne na głos z towarzyszeniem fortepianu[1][2] . Dokonał wielu transkrypcji i aranżacji na wiolonczelę utworów Fryderyka Chopina, Stanisława Moniuszki, Roberta Schumanna i innych[1][4]. Autor szkoły gry na wiolonczeli[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Neuer: Dawydow Karl. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 2: CD część biograficzna. Kraków: PWM, 1984, s. 362-363. ISBN 83-224-0223-6. (pol.).
- Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
- Gerald Abraham: Davïdov, Karl Yul'yevich. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. Z. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Karl Davidov w bazie AllMusic (ang.)
- Karł Dawydow – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- Dyskografia Karla Davydova w bazie MusicBrainz (ang.)
- Karl Davydov w bazie Discogs.com (ang.)
- ISNI: 0000000115607284
- VIAF: 14999666
- LCCN: n85100929
- GND: 116038063
- LIBRIS: ljx16sh42r3cxht
- BnF: 14788752p
- SUDOC: 244093903
- NKC: mzk2004248641
- BNE: XX5053230
- NTA: 183525671
- BIBSYS: 5001538
- CiNii: DA11837177
- Open Library: OL6122768A, OL5467821A
- PLWABN: 9810619941105606
- NUKAT: n2011171862
- J9U: 987007285262605171
- LNB: 000039225
- NSK: 000661507
- KRNLK: KAC200601255
- LIH: LNB:QEp;=Bc
- RISM: people/3882