Przejdź do zawartości

Kaiken

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaiken

Kaiken (jap. 懐剣 kaiken) – mały nóż japoński z głownią jednosieczną lub obusieczną (długości ok. 15–20 cm).

Kaiken był używany przez mężczyzn i kobiety. Służył do obrony wewnątrz pomieszczeń i w wąskiej przestrzeni.

Kobiety nosiły go za pasem obi lub w rękawie. Kiedyś nóż ten służył kobietom także do odbierania sobie życia przez przecięcie żyły po lewej stronie szyi[1].


(Uwaga: W przeszłości stosowano zapis transkrypcyjny kwaiken. Forma ta nie jest już stosowana – zapis właściwy to kaiken (jap. 懐剣). W tym samym znaczeniu używa się słowa futokoro-gatana (jap. 懐刀), także w znaczeniu „człowiek zaufany”, „prawa ręka”[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. George Cameron Stone: Glossary of the Construction, Decoration and Use of Arms and Armor in All Countries and in All Times. Dover Publications, 1999. s. 405. [dostęp 2016-07-25]. (ang.).
  2. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, s. 297. ISBN 4-7674-2015-6.