Przejdź do zawartości

KSU

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
KSU
Ilustracja
KSU w Sanoku (2011)
Rok założenia

1977

Pochodzenie

Ustrzyki Dolne

Gatunek

punk rock

Wydawnictwo

Mystic Production[1]

Powiązania

Orkiestra Jednej Góry Matragona

Strona internetowa

KSU – polski zespół muzyczny założony w 1977 w Ustrzykach Dolnych. Początkowo wykonywał typową muzykę punk rockową i z tym nurtem jest powszechnie utożsamiany, ale z czasem zaczął grać w stylu bliższym rockowi.

Zespół wydał 11 albumów studyjnych, oprócz tego ukazało się ponad 30 pirackich i bootlegowych wydawnictw – głównie z materiałami koncertowymi.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Koniec lat 70. XX w.

[edytuj | edytuj kod]

Zespół powstał pod koniec lat 70., w źródłach jako data zespołu widnieją 1977[2][3] oraz wiosna 1978[4]. Zespół tworzyli uczniowie szkół średnich i zawodowych: Bogusław „Bohun” Augustyn (śpiew, saksofon), Lesław „Tomkas” Tomków (gitara basowa), Eugeniusz „Siczka” Olejarczyk (gitara), Wojciech „Ptyś” Bodurkiewicz (organy) i Waldemar „Burek” Kuzianik (perkusja)[5][6]. Wcześniej z nastolatkami był związany perkusista Mirosław Wesołkin, który uczył „Burka” gry na instrumencie[5]. Pierwsze próby zespołu odbywały się w kombinacie Zakładu Przemysłu Drzewnego[7]. Początkowo zespół wykonywał covery piosenek Black Sabbath, Deep Purple i Led Zeppelin, następnie zespół grał muzykę punkrockową, wzorując się na twórczości Sex Pistols, Wire, UK Subs i The Damned[2]. W 1979 roku nowym perkusistą został Bogdan „Tuptuś” Tutak[5][2].

Istnieją sprzeczne informacje co do powstania nazwy zespołu. Według wspomnień „Siczki” on wraz z Wesołkinem mieli wymyślić nazwę latem 1979, kiedy bezskutecznie próbowali zatrzymać dowolny samochód jadący do Ustrzyk. Zdaniem „Bohuna” nazwę zespołu wymyślił jego brat Michał Broda (właśc. Maciej Augustyn[8]), sugerując, by posługiwać się skrótem z tablic rejestracyjnej, zaś według „Tomkasa” nazwa zespołu nie odnosi się do tablic rejestracyjnych a do obrazoburczego skrótu Kurwa Samostijniej Ukrainy[9]. Przez pewien czas zespół działał jako KSU 1313[9].

Na początku działalności zespołu muzycy napisali list do Radia Wolna Europa z prośbą o emisję zagranicznej muzyki punkrockowej. Odpowiedź została przyjęta pozytywnie, a rozgłośnia przez kilka tygodni regularnie emitowała twórczość zespołów punkrockowych[10]. W 1979 roku KSU rozpoczęło nawiązywanie kontaktów z innymi zespołami punkrockowymi, które zaczęły pojawiać się w Polsce (głównie w Warszawie i Gdańsku). Za sprawą ogłoszenia w „Magazynie Muzycznym Jazz” około sierpnia 1979 roku zespół nawiązał kontakt z Kazimierzem „Kazesem” Staszewskim, liderem zespołu Poland[11].

Przez pierwsze miesiące działalności zespół gra covery (m.in. Dead Kennedys)[12]. Dużą rolę w ukształtowanie się zespołu miał Michał Broda, który odpowiadał za teksty piosenek i narzucenie ogólnego kierunku działalności KSU[8][13].

KSU od początku istnienia popierało ideę Wolnej Republiki Bieszczad (także: Wolna Republika Bieszczadzka, WRB), która według obiegowej opinii powstała za sprawą „Bohuna” i Brody[14]. WRB miało na celu ochronę Bieszczad i jej kultury[2]. Zdaniem zespołu obszar WRB obejmował Ustrzyki Dolne i okolice (Sanok i Zagórz) oraz wysokie Bieszczady[15]. Zwolennicy WRB początkowo nosili opaski ze skrótem ruchu, stylizowanym na ukraińskim tryzubie, wówczas kojarzący się wyłącznie z Ukraińską Powstańczą Armią. Po reprymendzie Brody opaski zarzucono[16]. Na skutek popierania idei WRB muzycy KSU byli objęci obserwacją przez Służbę Bezpieczeństwa (SB), która 19 marca 1980 roku rozpoczęła akcję „Żyletka”, wymierzoną przeciwko środowisku punkrockowemu w Ustrzykach Dolnych[17]. Wraz z coraz częstszym pisaniem na budynkach haseł WRB i PUNK zaczęły pojawiać się napisy gloryfikujące faszyzm i swastyki. Zdaniem muzyków hasła profaszystowskie i swastyki stanowiły prowokację ze strony SB[18]. Akcja „Żyletka” została zakończona 25 lipca 1980 roku, jednak SB śledziła działalność KSU i jej sympatyków do końca PRL[19].

Lata 80. XX w.

[edytuj | edytuj kod]

Dzięki znajomości ze Staszewskim zespół wystąpił na I Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Rockowych Nowej Fali, który odbywał się w dniach 8–10 sierpnia 1980 roku w Kołobrzegu[20]. Podczas przeglądu doszło do konfliktu pomiędzy KSU a muzykami z Tiltu, którzy w logotypie KSU (przypominający tryzub) domalowali jądra[21]. Zespół zagrał w Kołobrzegu dwa koncerty[12]. KSU odniosło na przeglądzie sukces, relacja ich koncertu została opublikowana na łamach zachodnioniemieckiego czasopisma „Sounds”[2][13]. Zespół otrzymał propozycję nagrania płyty w Republice Federalnej Niemiec, jednak odrzucił propozycję[2].

Po sierpniu 1980 roku zespół prowadził próby w Domu Górnika przy ul. Naftowej w Ustrzykach Dolnych[22]. 30 sierpnia 1980 roku w Domu Górnika odbył się koncert zespołów KSU, Kanał i Poland[23]. Tuż po koncercie z zespołu odszedł „Ptyś”, który uznał, że organy nie ogrywają odpowiedniej roli w zespole[24]. Kolejny koncert KSU (ponownie w Domu Górnika) odbył się 21 sierpnia 1980 roku[25]. Po powołaniu „Tuptusia” do Ludowego Wojska Polskiego zespół zawiesił działalność[2]. Podczas stanu wojennego powstały utwory: „Pod prąd”, „Martwy rok” i „Moje oczy”[26]. W 1982 roku z zespołu odszedł „Tomkas”[27]. 30 listopada 1982 roku zespół zagrał w warszawskim klubie Riviera-Remont[28]. Reaktywowany w 1982 roku zespół borykał się z częstymi zmianami personalnymi w składzie[2].

Jesienią 1983 roku „Siczka” otrzymał powołanie do Pierwszego Warszawskiego Pułku Czołgów Średnich im. Bohaterów Westerplatte[29]. Odbywając służbę wojskową skomponował: „1944”, „Po drugiej stronie drzwi”, „Umarłe drzewa”, „Skazany na 716 dni”. Po odbyciu służby wojskowej „Siczka” rozpoczął ponowne formowanie zespołu[30]. KSU występowało w składzie: „Siczka” (śpiew, gitara), „Dżordż” (gitara basowa) i „Tuptuś” (perkusja)[2]. 10 maja 1986 roku zespół wystąpił w Rzeszowie, w styczniu 1987 roku w warszawskim klubie Stodoła (obok Kultu), w lipcu 1987 roku na festiwalu kultury ukraińskiej w gdańskim klubie Kwadratowa[31].

W maju 1988 roku zespół rozpoczął prace nad debiutanckim albumem muzycznym[32]. W tym samym roku KSU wydał debiutancki album Pod prąd, na którym znalazły się utwory skomponowane przez „Siczkę” w latach 1982–1988. Większość tekstów do kompozycji „Siczki” napisał Michał Broda[33]. Płyta sprzedała się w nakładzie 50 tys. egzemplarzy[34]. Po premierze albumu utwory KSU zadebiutowały w Programie III Polskiego Radia[33]. Utwór „1944” zajął piąte miejsce na Liście przebojów Programu Trzeciego[35]. Działając pod opieką Warszawskiej Agencji Impresaryjnej Aktorów w 1988 roku zespół zagrał kilkadziesiąt koncertów (w lipcu koncertując we Lwowie i Truskawcu z zespołami RSC i Wańka Wstańka) oraz stał się jednym z najpopularniejszych polskich zespołów rockowych[2][36]. W 1989 roku zespół po raz pierwszy pojawił się w telewizji, w programie Non stop kolor prowadzonym przez Wojciecha Manna i Jana Chojnackiego[37].

Lata 90. XX w.

[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie 1989 i 1990 roku zespół nagrał album Ustrzyki. Zespół otrzymał propozycję nagrania teledysku, jednakże w wyniku niewstawienia się na nagranie ze strony „Siczki” i „Tuptusia” klip nie powstał, a Warszawska Agencja Impresaryjna Aktorów zaprzestała współpracy z zespołem. W wyniku skandalu „Dżordż” odszedł z zespołu. Na jego miejsce przyszedł „Qqś”. W 1991 roku zespół nawiązał współpracę z Krzysztofem Rożejem. Według muzyków Rożej doprowadził do wydania około 30 pirackich wydań albumów KSU. W 1992 roku „Siczka” nawiązał współpracę z Martyną Jakubowicz[2]. W listopadzie 1993 roku zespół wydał album Moje Bieszczady, w 1994 roku Na 15-lecie!, a w 1995 roku Bez prądu[3].

W 1997 roku zespół pracował nad albumem Ludzie bez twarzy. Prace przerwano na skutek powodzi tysiąclecia. W 1999 roku w zespole grali: „Siczka” (śpiew, gitara), „Zyga” (gitara), „Kojak” (gitara basowa), „Dziarek” (perkusja)[2].

XXI wiek

[edytuj | edytuj kod]

W 2001 roku KSU wróciło do prac nad albumem Ludzie bez twarzy[2]. Album ukazał się w 2002 roku[3]. W tym samym roku zespół wydał minialbum pt. Kto cię obroni Polsko… będący zapowiedzią albumu Nasze słowa z 2005 roku[38].

W marcu 2004 roku ukazał się album Pod prąd[3]. W 2004 do zespołu dołączył perkusista Sebastian Mnich[39]. W 2005 roku z zespołu odszedł basista i menedżer Paweł Tylko, a nowym gitarzystą basowym został Erik Bobella, który zadebiutował w grupie 8 stycznia 2006 roku koncertem podczas finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w Warszawie[38].

W 2008 zespół obchodził 30-lecie istnienia, z tego powodu wydany został album XXX-lecie, Akustycznie[40][41], zawierający starsze nagrania grupy wykonane w konwencji folkowo-akustycznej i pięć premierowych utworów[42][43].

8 grudnia 2014 grupa wydała album pr. Dwa narody[44]. 24 lutego 2023 ukazał się album pt. 44. Do płyty wydanej w wersji digipak dołączony został Blu-ray 4K UHD z zapisem blisko trzygodzinnego koncertu zarejestrowanego podczas występu dnia 18 sierpnia 2018 z okazji 40-lecia zespołu w Ustrzykach Dolnych[45].

Muzycy

[edytuj | edytuj kod]
Eugeniusz „Siczka” Olejarczyk, wokalista i gitarzysta KSU

Obecny skład

[edytuj | edytuj kod]

Byli muzycy KSU

[edytuj | edytuj kod]
  • Bogdan „Bohun” Augustyn – śpiew, saksofon (1977–1983)
  • Leszek „Plaster” Tomkow – gitara basowa (1977–1982)
  • Wojciech „Ptyś” Bodurkiewicz – instrumenty klawiszowe (1977–1982)
  • Bogdan „Tuptuś” Tutak – perkusja (1979–1995)
  • Artur Solarz – gitara basowa (1989)
  • Adam „Dżordż” Michno – gitara basowa (1982–1991)
  • Bartłomiej „QQŚ” Kądziołka – gitara basowa (1991–1995)
  • Dariusz „Nero” Dziuroń – gitara (1992–1993)
  • Mirosław Wesołkin – perkusja (1978)
  • Waldemar „Burek” Kuzianik – perkusja (1978–1979)
  • Waldemar „Valdi” Moskal – gitara (1995–1996)
  • Piotr „Seru” Sewerniak – gitara (1999)
  • Zygmunt „Zyga” Waśko – gitara (1999–2001)
  • Damian „Cewka” Hombek – gitara (2001)
  • Jakub „Kuba” Ziemba – gitara (2001–2003)
  • Marcin „Nowy” Nowak – gitara basowa (2002–2003)
  • Grzegorz „Gekon” Hejman – gitara (2003–2004)
  • Rafał „Sysy” Grela – perkusja (2003–2004)
  • Paweł „Prezo” Tylko – gitara basowa, management (2003–2005)
  • Sebastian Sipa – gitara basowa (2005)
  • Sebastian Mnich – perkusja (2004–2007)
  • Erik „Tuna” Bobella – gitara basowa (2005–2007)
  • Mateusz „Joseph” Sowa – gitara solowa, gitara akustyczna, piszczałki (2008–2009)
  • Jarosław „Jasiu” Kidawa – gitara solowa, gitara akustyczna, realizacja (2004–2010)
  • Paweł „Kojak” Gawlik – gitary basowe (1999–2003, 2007–2011)
  • Piotr „LEGO” Leszega – gitara solowa, gitara akustyczna, klawisze (2009–2015)
  • Łukasz „Luc” Zawada – gitara basowa (2011–2016)[47]

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy

[edytuj | edytuj kod]
Rok Dane dot. albumu Pozycja na liście
POL
1989 Pod prąd 6[48]
1991 Ustrzyki 2[48]
1993 Moje Bieszczady
  • Data: 1993
  • Wydawca: Melissa
1994 Na 15 lecie!
  • Data: 1994
  • Wydawca: Melissa, Sonic
1995 Bez prądu
  • Data: 1995
  • Wydawca: Melissa
1999 21 (utworów na 21-lecie KSU)
  • Data: 1999
  • Wydawca: Radio Bieszczady
2002 Ludzie bez twarzy
  • Data: 2002
  • Wydawca: Melissa
2004 Kto cię obroni Polsko… (EP)
  • Data: 29 października 2004[49]
  • Wydawca: Sonic
2005 Nasze słowa
  • Data: 24 stycznia 2005[50]
  • Wydawca: Sonic
14[51]
2006 Przystanek Woodstock 2005
  • Data: 5 czerwca 2006[52]
  • Wydawca: Złoty Melon
2008 XXX-lecie, Akustycznie 21[54]
2014 Dwa narody
  • Data: 8 grudnia 2014[55]
  • Wydawca: Mystic Production
43[56]
2021 Akustycznie – Epilog
  • Data: 26 listopada 2021
  • Wydawca: Mystic Production
34[57]
2023 44
  • Data: 24 lutego 2023[58]
  • Wydawca: Mystic Production
2[59]
„–” album nie był notowany

Notowane utwory

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Pozycja na liście Album
LP3
[60]
SLiP
[61]
PiK
[62]
PRR
[63]
1989 „Pod prąd” 11 Pod prąd
„1944 w okopie” 5
„Umarłe drzewa” 8
2004 „Za mgłą” 5 Ludzie bez twarzy
2005 „Nasze słowa” 29 44 Nasze słowa
„Dziwne drzewa” 25
„Kto cię obroni Polsko” 1
2008 „Moje Bieszczady” 16 13 XXX-lecie, Akustycznie
2014 „Rozbity dzban” 4 4 Dwa narody
„–” utwór nie był notowany

Pozycje nieoficjalne

[edytuj | edytuj kod]
Rok Dane dot. albumu
1981 Live Górnik
  • Data: 1981
  • Wydawca: wydanie własne
1983 Demo 83
  • Data: 1983
  • Wydawca: wydanie własne
1986 To znowu my
  • Data: 1986
  • Wydawca: wydanie własne
1986 Jabol Punk (demo)
  • Data: 1986
  • Wydawca: wydanie własne

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Śmierć bohaterom (TVP Rzeszów, 1999)
  • KSU – legenda Bieszczad, legenda rocka (reż. Jerzy Jernas; Garaż-film 2007)[64]
  • Idź pod prąd (reż. Robert Bombała, TVP Rzeszów, 2008)
  • Siczka i KSU. Historia podkarpackiego rocka (reż. Adam Bienias, TVP Rzeszów, 2018)[65]
  • Idź pod prąd (reż. Wiesław Paluch, 2024)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Punkowcy z kontraktem. muzyka.interia.pl, 2008-01-28. [dostęp 2012-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-13)].
  2. a b c d e f g h i j k l m Harley, Historia KSU [online], heavymusic.pl, 17 czerwca 2006 [dostęp 2024-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2010-12-17].
  3. a b c d Nowe pokolenie KSU [online], temi.pl, 22 września 2004 [dostęp 2024-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2009-02-01].
  4. Potaczała 2010 ↓, s. 27.
  5. a b c Krzysztof Potaczała, Punki znad rzeki Strwiąż [online], muzyka.interia.pl, 2 lutego 2015 [dostęp 2024-11-24].
  6. Potaczała 2010 ↓, s. 23.
  7. Potaczała 2010 ↓, s. 28.
  8. a b Jarek Szubrycht, „Aż im Polska pęka wpół”. Dwie legendy sceny rockowej wydały nowe płyty [online], wyborcza.pl, 3 kwietnia 2023 [dostęp 2024-11-24].
  9. a b Potaczała 2010 ↓, s. 29.
  10. Potaczała 2010 ↓, s. 26.
  11. Potaczała 2010 ↓, s. 44.
  12. a b Potaczała 2010 ↓, s. 73.
  13. a b Potaczała 2010 ↓, s. 64.
  14. Potaczała 2010 ↓, s. 103.
  15. Potaczała 2010 ↓, s. 104.
  16. Potaczała 2010 ↓, s. 107.
  17. Potaczała 2010 ↓, s. 103, 161, 173.
  18. Potaczała 2010 ↓, s. 110.
  19. Potaczała 2010 ↓, s. 172, 174.
  20. Potaczała 2010 ↓, s. 56, 60.
  21. Potaczała 2010 ↓, s. 61.
  22. Potaczała 2010 ↓, s. 77.
  23. Potaczała 2010 ↓, s. 78.
  24. Potaczała 2010 ↓, s. 78, 80.
  25. Potaczała 2010 ↓, s. 121.
  26. Potaczała 2010 ↓, s. 135.
  27. Potaczała 2010 ↓, s. 134.
  28. Potaczała 2010 ↓, s. 130.
  29. Potaczała 2010 ↓, s. 179.
  30. Potaczała 2010 ↓, s. 180.
  31. Potaczała 2010 ↓, s. 182, 187, 189.
  32. Potaczała 2010 ↓, s. 199.
  33. a b Potaczała 2010 ↓, s. 202.
  34. Potaczała 2010 ↓, s. 204.
  35. Potaczała 2010 ↓, s. 203.
  36. Potaczała 2010 ↓, s. 203, 207.
  37. Potaczała 2010 ↓, s. 219.
  38. a b Woźniak i Szymańska 2010 ↓, s. 168-170.
  39. Woźniak i Szymańska 2010 ↓, s. 168.
  40. Jubileuszowy album KSU [online], rockmetal.pl, 2 kwietnia 2008 [dostęp 2024-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-12].
  41. Goście na jubileuszowej płycie KSU [online], rockmetal.pl, 17 kwietnia 2008 [dostęp 2024-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-08].
  42. KSU: zaskoczymy nowym brzmieniem [online], 21 kwietnia 2008 [dostęp 2024-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-06].
  43. KSU świętuje [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2024-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-30].
  44. Dwa narody – KSU [online], muzyka.dlastudenta.pl [dostęp 2024-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-25].
  45. Błażej Grygiel, KSU: powrót punkowej legendy. Jaki jest nowy album „44”? [online], eskarock.pl, 24 lutego 2023 [dostęp 2024-11-24].
  46. Pop art - 26.01.2022 r. [online], WNET.fm, 27 stycznia 2022 [dostęp 2024-03-30] (pol.).
  47. Łukasz Zawada (basista) kończy współpracę z KSU [online], nasze.ksu.art.pl, 5 lipca 2016 [dostęp 2018-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-06].
  48. a b OLiS – oficjalna lista sprzedaży: Albumy (29.09.2023–05.10.2023). olis.pl. [dostęp 2023-10-12]. (pol.).
  49. KSU – „Kto Cię obroni Polsko”. muzyka.wp.pl. [dostęp 2011-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)].
  50. KSU – „Nasze słowa”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2012-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-11)].
  51. OLiS – sprzedaż w okresie 07.03.2005 – 13.03.2005. olis.onyx.pl. [dostęp 2011-10-12].
  52. KSU – „Przystanek Woodstock 2005”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2012-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-16)].
  53. KSU – „XXX-lecie, Akustycznie”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)].
  54. OLiS – sprzedaż w okresie 28.04.2008 – 04.05.2008. olis.onyx.pl. [dostęp 2010-02-27].
  55. KSU zapowiada album „Dwa narody”. muzyka.onet.pl, 2014-11-20. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-04)].
  56. OLiS – sprzedaż w okresie 08.12.2014 – 14.12.2014. olis.onyx.pl. [dostęp 2015-01-02].
  57. OLiS – sprzedaż w okresie 26.11.2021 – 02.12.2021. olis.onyx.pl. [dostęp 2021-12-09].
  58. Mystic.pl [online], MYSTIC PRODUCTION [dostęp 2023-02-08] (pol.).
  59. OLiS – oficjalna lista sprzedaży: Albumy (24.02.2023–02.03.2023). olis.pl. [dostęp 2023-04-07]. (pol.).
  60. KSU – Archiwum Listy Przebojów Programu Trzeciego. lp3.pl. [dostęp 2014-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-15)].
  61. SLiP – Statystyki dla wykonawcy KSU. radioszczecin.pl. [dostęp 2013-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-24)].
  62. Archiwum listy przebojów Radia PiK – Notowania z roku 2005. radiopik.pl. [dostęp 2012-10-11].
  63. Polskie Radio Rzeszów Notowanie 1277. Radio Rzeszów. [dostęp 2015-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-23)].
  64. Film dokumentalny o KSU. rockmetal.pl, 2007-11-19. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)].
  65. Siczka i KSU. Historia Podkarpackiego Rocka w TVP3 Rzeszów. stolicabieszczad.pl, 2018-09-11. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-23)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Krzysztof Potaczała, KSU Rejestracja buntu. Opowieść o punk rocku w Bieszczadach, wyd. 1, Rzeszów: Wydawnictwo Libra, 2010, ISBN 978-83-89183-62-0, OCLC 708742453.
  • Iwona Woźniak, Ewa Szymańska, Poznaje się ludzi po śmieciach, [w:] Wywiady Bez Kitu, Kowary: Wydawnictwo Narbook, 2010, ISBN 978-83-62771-00-4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]