KSU
KSU w Sanoku (2011) | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Wydawnictwo | |
Powiązania | |
Strona internetowa |
KSU – polski zespół muzyczny założony w 1977 w Ustrzykach Dolnych. Początkowo wykonywał typową muzykę punk rockową i z tym nurtem jest powszechnie utożsamiany, ale z czasem zaczął grać w stylu bliższym rockowi.
Zespół wydał 11 albumów studyjnych, oprócz tego ukazało się ponad 30 pirackich i bootlegowych wydawnictw – głównie z materiałami koncertowymi.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Koniec lat 70. XX w.
[edytuj | edytuj kod]Zespół powstał pod koniec lat 70., w źródłach jako data zespołu widnieją 1977[2][3] oraz wiosna 1978[4]. Zespół tworzyli uczniowie szkół średnich i zawodowych: Bogusław „Bohun” Augustyn (śpiew, saksofon), Lesław „Tomkas” Tomków (gitara basowa), Eugeniusz „Siczka” Olejarczyk (gitara), Wojciech „Ptyś” Bodurkiewicz (organy) i Waldemar „Burek” Kuzianik (perkusja)[5][6]. Wcześniej z nastolatkami był związany perkusista Mirosław Wesołkin, który uczył „Burka” gry na instrumencie[5]. Pierwsze próby zespołu odbywały się w kombinacie Zakładu Przemysłu Drzewnego[7]. Początkowo zespół wykonywał covery piosenek Black Sabbath, Deep Purple i Led Zeppelin, następnie zespół grał muzykę punkrockową, wzorując się na twórczości Sex Pistols, Wire, UK Subs i The Damned[2]. W 1979 roku nowym perkusistą został Bogdan „Tuptuś” Tutak[5][2].
Istnieją sprzeczne informacje co do powstania nazwy zespołu. Według wspomnień „Siczki” on wraz z Wesołkinem mieli wymyślić nazwę latem 1979, kiedy bezskutecznie próbowali zatrzymać dowolny samochód jadący do Ustrzyk. Zdaniem „Bohuna” nazwę zespołu wymyślił jego brat Michał Broda (właśc. Maciej Augustyn[8]), sugerując, by posługiwać się skrótem z tablic rejestracyjnej, zaś według „Tomkasa” nazwa zespołu nie odnosi się do tablic rejestracyjnych a do obrazoburczego skrótu Kurwa Samostijniej Ukrainy[9]. Przez pewien czas zespół działał jako KSU 1313[9].
Na początku działalności zespołu muzycy napisali list do Radia Wolna Europa z prośbą o emisję zagranicznej muzyki punkrockowej. Odpowiedź została przyjęta pozytywnie, a rozgłośnia przez kilka tygodni regularnie emitowała twórczość zespołów punkrockowych[10]. W 1979 roku KSU rozpoczęło nawiązywanie kontaktów z innymi zespołami punkrockowymi, które zaczęły pojawiać się w Polsce (głównie w Warszawie i Gdańsku). Za sprawą ogłoszenia w „Magazynie Muzycznym Jazz” około sierpnia 1979 roku zespół nawiązał kontakt z Kazimierzem „Kazesem” Staszewskim, liderem zespołu Poland[11].
Przez pierwsze miesiące działalności zespół gra covery (m.in. Dead Kennedys)[12]. Dużą rolę w ukształtowanie się zespołu miał Michał Broda, który odpowiadał za teksty piosenek i narzucenie ogólnego kierunku działalności KSU[8][13].
KSU od początku istnienia popierało ideę Wolnej Republiki Bieszczad (także: Wolna Republika Bieszczadzka, WRB), która według obiegowej opinii powstała za sprawą „Bohuna” i Brody[14]. WRB miało na celu ochronę Bieszczad i jej kultury[2]. Zdaniem zespołu obszar WRB obejmował Ustrzyki Dolne i okolice (Sanok i Zagórz) oraz wysokie Bieszczady[15]. Zwolennicy WRB początkowo nosili opaski ze skrótem ruchu, stylizowanym na ukraińskim tryzubie, wówczas kojarzący się wyłącznie z Ukraińską Powstańczą Armią. Po reprymendzie Brody opaski zarzucono[16]. Na skutek popierania idei WRB muzycy KSU byli objęci obserwacją przez Służbę Bezpieczeństwa (SB), która 19 marca 1980 roku rozpoczęła akcję „Żyletka”, wymierzoną przeciwko środowisku punkrockowemu w Ustrzykach Dolnych[17]. Wraz z coraz częstszym pisaniem na budynkach haseł WRB i PUNK zaczęły pojawiać się napisy gloryfikujące faszyzm i swastyki. Zdaniem muzyków hasła profaszystowskie i swastyki stanowiły prowokację ze strony SB[18]. Akcja „Żyletka” została zakończona 25 lipca 1980 roku, jednak SB śledziła działalność KSU i jej sympatyków do końca PRL[19].
Lata 80. XX w.
[edytuj | edytuj kod]Dzięki znajomości ze Staszewskim zespół wystąpił na I Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Rockowych Nowej Fali, który odbywał się w dniach 8–10 sierpnia 1980 roku w Kołobrzegu[20]. Podczas przeglądu doszło do konfliktu pomiędzy KSU a muzykami z Tiltu, którzy w logotypie KSU (przypominający tryzub) domalowali jądra[21]. Zespół zagrał w Kołobrzegu dwa koncerty[12]. KSU odniosło na przeglądzie sukces, relacja ich koncertu została opublikowana na łamach zachodnioniemieckiego czasopisma „Sounds”[2][13]. Zespół otrzymał propozycję nagrania płyty w Republice Federalnej Niemiec, jednak odrzucił propozycję[2].
Po sierpniu 1980 roku zespół prowadził próby w Domu Górnika przy ul. Naftowej w Ustrzykach Dolnych[22]. 30 sierpnia 1980 roku w Domu Górnika odbył się koncert zespołów KSU, Kanał i Poland[23]. Tuż po koncercie z zespołu odszedł „Ptyś”, który uznał, że organy nie ogrywają odpowiedniej roli w zespole[24]. Kolejny koncert KSU (ponownie w Domu Górnika) odbył się 21 sierpnia 1980 roku[25]. Po powołaniu „Tuptusia” do Ludowego Wojska Polskiego zespół zawiesił działalność[2]. Podczas stanu wojennego powstały utwory: „Pod prąd”, „Martwy rok” i „Moje oczy”[26]. W 1982 roku z zespołu odszedł „Tomkas”[27]. 30 listopada 1982 roku zespół zagrał w warszawskim klubie Riviera-Remont[28]. Reaktywowany w 1982 roku zespół borykał się z częstymi zmianami personalnymi w składzie[2].
Jesienią 1983 roku „Siczka” otrzymał powołanie do Pierwszego Warszawskiego Pułku Czołgów Średnich im. Bohaterów Westerplatte[29]. Odbywając służbę wojskową skomponował: „1944”, „Po drugiej stronie drzwi”, „Umarłe drzewa”, „Skazany na 716 dni”. Po odbyciu służby wojskowej „Siczka” rozpoczął ponowne formowanie zespołu[30]. KSU występowało w składzie: „Siczka” (śpiew, gitara), „Dżordż” (gitara basowa) i „Tuptuś” (perkusja)[2]. 10 maja 1986 roku zespół wystąpił w Rzeszowie, w styczniu 1987 roku w warszawskim klubie Stodoła (obok Kultu), w lipcu 1987 roku na festiwalu kultury ukraińskiej w gdańskim klubie Kwadratowa[31].
W maju 1988 roku zespół rozpoczął prace nad debiutanckim albumem muzycznym[32]. W tym samym roku KSU wydał debiutancki album Pod prąd, na którym znalazły się utwory skomponowane przez „Siczkę” w latach 1982–1988. Większość tekstów do kompozycji „Siczki” napisał Michał Broda[33]. Płyta sprzedała się w nakładzie 50 tys. egzemplarzy[34]. Po premierze albumu utwory KSU zadebiutowały w Programie III Polskiego Radia[33]. Utwór „1944” zajął piąte miejsce na Liście przebojów Programu Trzeciego[35]. Działając pod opieką Warszawskiej Agencji Impresaryjnej Aktorów w 1988 roku zespół zagrał kilkadziesiąt koncertów (w lipcu koncertując we Lwowie i Truskawcu z zespołami RSC i Wańka Wstańka) oraz stał się jednym z najpopularniejszych polskich zespołów rockowych[2][36]. W 1989 roku zespół po raz pierwszy pojawił się w telewizji, w programie Non stop kolor prowadzonym przez Wojciecha Manna i Jana Chojnackiego[37].
Lata 90. XX w.
[edytuj | edytuj kod]Na przełomie 1989 i 1990 roku zespół nagrał album Ustrzyki. Zespół otrzymał propozycję nagrania teledysku, jednakże w wyniku niewstawienia się na nagranie ze strony „Siczki” i „Tuptusia” klip nie powstał, a Warszawska Agencja Impresaryjna Aktorów zaprzestała współpracy z zespołem. W wyniku skandalu „Dżordż” odszedł z zespołu. Na jego miejsce przyszedł „Qqś”. W 1991 roku zespół nawiązał współpracę z Krzysztofem Rożejem. Według muzyków Rożej doprowadził do wydania około 30 pirackich wydań albumów KSU. W 1992 roku „Siczka” nawiązał współpracę z Martyną Jakubowicz[2]. W listopadzie 1993 roku zespół wydał album Moje Bieszczady, w 1994 roku Na 15-lecie!, a w 1995 roku Bez prądu[3].
W 1997 roku zespół pracował nad albumem Ludzie bez twarzy. Prace przerwano na skutek powodzi tysiąclecia. W 1999 roku w zespole grali: „Siczka” (śpiew, gitara), „Zyga” (gitara), „Kojak” (gitara basowa), „Dziarek” (perkusja)[2].
XXI wiek
[edytuj | edytuj kod]W 2001 roku KSU wróciło do prac nad albumem Ludzie bez twarzy[2]. Album ukazał się w 2002 roku[3]. W tym samym roku zespół wydał minialbum pt. Kto cię obroni Polsko… będący zapowiedzią albumu Nasze słowa z 2005 roku[38].
W marcu 2004 roku ukazał się album Pod prąd[3]. W 2004 do zespołu dołączył perkusista Sebastian Mnich[39]. W 2005 roku z zespołu odszedł basista i menedżer Paweł Tylko, a nowym gitarzystą basowym został Erik Bobella, który zadebiutował w grupie 8 stycznia 2006 roku koncertem podczas finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w Warszawie[38].
W 2008 zespół obchodził 30-lecie istnienia, z tego powodu wydany został album XXX-lecie, Akustycznie[40][41], zawierający starsze nagrania grupy wykonane w konwencji folkowo-akustycznej i pięć premierowych utworów[42][43].
8 grudnia 2014 grupa wydała album pr. Dwa narody[44]. 24 lutego 2023 ukazał się album pt. 44. Do płyty wydanej w wersji digipak dołączony został Blu-ray 4K UHD z zapisem blisko trzygodzinnego koncertu zarejestrowanego podczas występu dnia 18 sierpnia 2018 z okazji 40-lecia zespołu w Ustrzykach Dolnych[45].
Muzycy
[edytuj | edytuj kod]Obecny skład
[edytuj | edytuj kod]- Eugeniusz „Siczka” Olejarczyk – śpiew, gitary, muzyka (od 1977)
- Leszek „Dziaro” Dziarek – perkusja, chóry, programowanie (1999-2003, od 2007)
- Jarosław Kidawa – gitara[46]
- Maciej Biernacki – gitara solowa, gitara akustyczna (od 2017)
- Tomasz "Szamot" Rzeszutek – gitara basowa (od 2017)
- Eliza Kuźnik – skrzypce (od 2012)
- Konrad Oklejewicz – flety (od 2014)
Byli muzycy KSU
[edytuj | edytuj kod]- Bogdan „Bohun” Augustyn – śpiew, saksofon (1977–1983)
- Leszek „Plaster” Tomkow – gitara basowa (1977–1982)
- Wojciech „Ptyś” Bodurkiewicz – instrumenty klawiszowe (1977–1982)
- Bogdan „Tuptuś” Tutak – perkusja (1979–1995)
- Artur Solarz – gitara basowa (1989)
- Adam „Dżordż” Michno – gitara basowa (1982–1991)
- Bartłomiej „QQŚ” Kądziołka – gitara basowa (1991–1995)
- Dariusz „Nero” Dziuroń – gitara (1992–1993)
- Mirosław Wesołkin – perkusja (1978)
- Waldemar „Burek” Kuzianik – perkusja (1978–1979)
- Waldemar „Valdi” Moskal – gitara (1995–1996)
- Piotr „Seru” Sewerniak – gitara (1999)
- Zygmunt „Zyga” Waśko – gitara (1999–2001)
- Damian „Cewka” Hombek – gitara (2001)
- Jakub „Kuba” Ziemba – gitara (2001–2003)
- Marcin „Nowy” Nowak – gitara basowa (2002–2003)
- Grzegorz „Gekon” Hejman – gitara (2003–2004)
- Rafał „Sysy” Grela – perkusja (2003–2004)
- Paweł „Prezo” Tylko – gitara basowa, management (2003–2005)
- Sebastian Sipa – gitara basowa (2005)
- Sebastian Mnich – perkusja (2004–2007)
- Erik „Tuna” Bobella – gitara basowa (2005–2007)
- Mateusz „Joseph” Sowa – gitara solowa, gitara akustyczna, piszczałki (2008–2009)
- Jarosław „Jasiu” Kidawa – gitara solowa, gitara akustyczna, realizacja (2004–2010)
- Paweł „Kojak” Gawlik – gitary basowe (1999–2003, 2007–2011)
- Piotr „LEGO” Leszega – gitara solowa, gitara akustyczna, klawisze (2009–2015)
- Łukasz „Luc” Zawada – gitara basowa (2011–2016)[47]
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]
Albumy[edytuj | edytuj kod]
|
Notowane utwory[edytuj | edytuj kod]
Pozycje nieoficjalne[edytuj | edytuj kod]
|
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- Śmierć bohaterom (TVP Rzeszów, 1999)
- KSU – legenda Bieszczad, legenda rocka (reż. Jerzy Jernas; Garaż-film 2007)[64]
- Idź pod prąd (reż. Robert Bombała, TVP Rzeszów, 2008)
- Siczka i KSU. Historia podkarpackiego rocka (reż. Adam Bienias, TVP Rzeszów, 2018)[65]
- Idź pod prąd (reż. Wiesław Paluch, 2024)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Punkowcy z kontraktem. muzyka.interia.pl, 2008-01-28. [dostęp 2012-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-13)].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Harley, Historia KSU [online], heavymusic.pl, 17 czerwca 2006 [dostęp 2024-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2010-12-17] .
- ↑ a b c d Nowe pokolenie KSU [online], temi.pl, 22 września 2004 [dostęp 2024-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2009-02-01] .
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 27.
- ↑ a b c Krzysztof Potaczała , Punki znad rzeki Strwiąż [online], muzyka.interia.pl, 2 lutego 2015 [dostęp 2024-11-24] .
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 23.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 28.
- ↑ a b Jarek Szubrycht , „Aż im Polska pęka wpół”. Dwie legendy sceny rockowej wydały nowe płyty [online], wyborcza.pl, 3 kwietnia 2023 [dostęp 2024-11-24] .
- ↑ a b Potaczała 2010 ↓, s. 29.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 26.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 44.
- ↑ a b Potaczała 2010 ↓, s. 73.
- ↑ a b Potaczała 2010 ↓, s. 64.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 103.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 104.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 107.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 103, 161, 173.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 110.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 172, 174.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 56, 60.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 61.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 77.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 78.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 78, 80.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 121.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 135.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 134.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 130.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 179.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 180.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 182, 187, 189.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 199.
- ↑ a b Potaczała 2010 ↓, s. 202.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 204.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 203.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 203, 207.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 219.
- ↑ a b Woźniak i Szymańska 2010 ↓, s. 168-170.
- ↑ Woźniak i Szymańska 2010 ↓, s. 168.
- ↑ Jubileuszowy album KSU [online], rockmetal.pl, 2 kwietnia 2008 [dostęp 2024-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-12] .
- ↑ Goście na jubileuszowej płycie KSU [online], rockmetal.pl, 17 kwietnia 2008 [dostęp 2024-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-08] .
- ↑ KSU: zaskoczymy nowym brzmieniem [online], 21 kwietnia 2008 [dostęp 2024-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-06] .
- ↑ KSU świętuje [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2024-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-30] .
- ↑ Dwa narody – KSU [online], muzyka.dlastudenta.pl [dostęp 2024-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-25] .
- ↑ Błażej Grygiel , KSU: powrót punkowej legendy. Jaki jest nowy album „44”? [online], eskarock.pl, 24 lutego 2023 [dostęp 2024-11-24] .
- ↑ Pop art - 26.01.2022 r. [online], WNET.fm, 27 stycznia 2022 [dostęp 2024-03-30] (pol.).
- ↑ Łukasz Zawada (basista) kończy współpracę z KSU [online], nasze.ksu.art.pl, 5 lipca 2016 [dostęp 2018-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-06] .
- ↑ a b OLiS – oficjalna lista sprzedaży: Albumy (29.09.2023–05.10.2023). olis.pl. [dostęp 2023-10-12]. (pol.).
- ↑ KSU – „Kto Cię obroni Polsko”. muzyka.wp.pl. [dostęp 2011-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)].
- ↑ KSU – „Nasze słowa”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2012-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-11)].
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 07.03.2005 – 13.03.2005. olis.onyx.pl. [dostęp 2011-10-12].
- ↑ KSU – „Przystanek Woodstock 2005”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2012-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-16)].
- ↑ KSU – „XXX-lecie, Akustycznie”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)].
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 28.04.2008 – 04.05.2008. olis.onyx.pl. [dostęp 2010-02-27].
- ↑ KSU zapowiada album „Dwa narody”. muzyka.onet.pl, 2014-11-20. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-04)].
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 08.12.2014 – 14.12.2014. olis.onyx.pl. [dostęp 2015-01-02].
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 26.11.2021 – 02.12.2021. olis.onyx.pl. [dostęp 2021-12-09].
- ↑ Mystic.pl [online], MYSTIC PRODUCTION [dostęp 2023-02-08] (pol.).
- ↑ OLiS – oficjalna lista sprzedaży: Albumy (24.02.2023–02.03.2023). olis.pl. [dostęp 2023-04-07]. (pol.).
- ↑ KSU – Archiwum Listy Przebojów Programu Trzeciego. lp3.pl. [dostęp 2014-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-15)].
- ↑ SLiP – Statystyki dla wykonawcy KSU. radioszczecin.pl. [dostęp 2013-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-24)].
- ↑ Archiwum listy przebojów Radia PiK – Notowania z roku 2005. radiopik.pl. [dostęp 2012-10-11].
- ↑ Polskie Radio Rzeszów Notowanie 1277. Radio Rzeszów. [dostęp 2015-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-23)].
- ↑ Film dokumentalny o KSU. rockmetal.pl, 2007-11-19. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)].
- ↑ Siczka i KSU. Historia Podkarpackiego Rocka w TVP3 Rzeszów. stolicabieszczad.pl, 2018-09-11. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-23)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Potaczała , KSU Rejestracja buntu. Opowieść o punk rocku w Bieszczadach, wyd. 1, Rzeszów: Wydawnictwo Libra, 2010, ISBN 978-83-89183-62-0, OCLC 708742453 .
- Iwona Woźniak , Ewa Szymańska , Poznaje się ludzi po śmieciach, [w:] Wywiady Bez Kitu, Kowary: Wydawnictwo Narbook, 2010, ISBN 978-83-62771-00-4 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona zespołu. KSU. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-24)].
- KSU w serwisie YouTube