Przejdź do zawartości

Kępa Gocławska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kępa Gocławska
Osiedle Warszawy
Ilustracja
Osiedle Ateńska
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Dzielnica

Praga-Południe

W granicach Warszawy

1 kwietnia 1916[1][2]

SIMC

0918838[3]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kępa Gocławska”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kępa Gocławska”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kępa Gocławska”
52,227194°N 21,068177°E/52,227194 21,068177
Pawilon handlowy w osiedlu Ateńska
Kompozycja Ad Astra autorstwa Macieja Szańkowskiego

Kępa Gocławska – część warszawskiej dzielnicy Praga-Południe położona na południowy zachód od Gocławia, leżąca między ulicami Marokańską a Trasą Łazienkowska. Na jej terenie znajduje się osiedle Ateńska (d. osiedle im. Mikołaja Kopernika), część Osiedla Jantar i Rodzinne Ogrody Działkowe Gocław.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o tym terenie datuje się na połowę XVII wieku kiedy to Gocław i Kępa Gocławska liczyły 16 domów (1775). Do końca XVIII wieku teren był częścią dóbr kamionkowskich, które były własnością biskupów płockich (z nadania książęcego). W 1780 r. została kupiona przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Następnie stała się własnością bratanka króla – księcia Stanisława Poniatowskiego (17541833).

Po 1795 r. stała się własnością skarbu państwa.

Teren Kępy Gocławskiej był prawie niezasiedlony z powodu częstych wylewów Wisły (m.in. w 1909 r.). W 1912 r. mieszkało tam 25 osób.

8 kwietnia 1916 generał-gubernator Hans Hartwig von Beseler wydał rozporządzenie włączające do Warszawy (od 1 kwietnia 1916) m.in. Kępę Gocławską, znajdującą się w tamtym czasie w gminie Wawer[4]

W latach 19691974 powstało tam osiedle Kępa Gocławska. Zbudowano je według projektu A. Stefańskiego. Ma ono powierzchnię ok. 14 ha, na której rozmieszczone są budynki 5-11 piętrowe. Granice jego wyznaczają ulice: Saska, Egipska i al. Stanów Zjednoczonych.

Z sytuacją zmian zachodzących w strukturze społecznej Saskiej Kępy, w związku z budową na początku lat 70. blokowisk na jej obrzeżach, związane jest pojęcie Chamowa, które było wyrazem dezaprobaty mieszkańców dzielnicy wobec nowej sytuacji. Pojęcie to utrwalił w swojej twórczości mieszkający na Kępie Gocławskiej Miron Białoszewski[5].

Kępą Gocławską nazywana jest również część tarasu zalewowego zlokalizowanego po prawej stronie Wisły. Znajduje się ona pomiędzy: Jeziorem Gocławskim, a łachą Koło. Nazywana dawniej Kępą Wiślaną. Na jej obszarze znajduje się fragment lotniska Gocław, południowa część osiedla Saska Kępa i północna część osiedla Las.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozporządzenie dot. rozszerzenia warszawskiego okręgu miejskiego i wykonania planu dla zabudowania miasta Warszawy (Dziennik Rozporządzeń dla Jenerał-Gubernatorstwa Warszawskiego 1916 nr 29 poz 79)
  2. Rozporządzenie dot. ustanowienia granic miejskich Warszawy Dziennik Rozporządzeń dla Jenerał-Gubernatorstwa Warszawskiego 1917 nr 63 poz 259
  3. Wyszukiwarka TERYT [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2022-10-12].
  4. Maria Nietyksza, Witold Pruss: Zmiany w układzie przestrzennym Warszawy [w:] Irena Pietrza-Pawłowska (red.) Wielkomiejski rozwój Warszawy do 1918 r.. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 43, s. 1973.
  5. Magdalena Piwowar, Grzegorz Piątek, Jarosław Trybuś: SAS. Ilustrowany atlas architektury Saskiej Kępy. Centrum Architektury, 2012, s. 66. ISBN 978-83-934574-0-3.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]