Przejdź do zawartości

Kõpu (latarnia morska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Latarnia morska Kõpu
Kõpu tuletorn
Zabytek: nr rej. 23453
Ilustracja
Państwo

 Estonia

Prowincja

 Hiuma

Miejscowość

Kõpu

Wysokość wieży

36 m

Wysokość światła

102 m n.p.m.

Zasięg światła

26 Mm

Charakterystyka światła

2 białe błyski 0,2 2,3 0,2 7,3=10s[1]

Data budowy

1646/1650/1770/1949/1960

Administrator

Urząd Transportu Morskiego (Veeteede Amet)[2]

Położenie na mapie prowincji Hiiumaa
Mapa konturowa prowincji Hiiumaa, po lewej znajduje się punkt z opisem „Latarnia morska Kõpu”
Położenie na mapie Estonii
Mapa konturowa Estonii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Latarnia morska Kõpu”
Ziemia58°54′57,48″N 22°11′58,86″E/58,915967 22,199683

Latarnia morska Kõpu (est. Kõpu tuletorn) – latarnia morska na estońskiej wyspie Hiuma, która uznawana jest za najstarszą nad Morzem Bałtyckim. Znajduje się w połowie półwyspu Kõpu, w zachodniej części wyspy, nieopodal miejscowości Kõpu. Ma 36 metrów wysokości. Obiekt 26 października 1999 roku został wpisany na listę narodowych zabytków Estonii pod numerem 23453[3]. Na liście świateł nawigacyjnych Estonii – rejestrze Urzędu Transportu Morskiego[4] (Veeteede Amet) w Tallinnie – ma numer 668[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Historia latarni zaczęła się ponad 500 lat temu. W 1490 roku Hanza zażądała postawienia latarni morskiej na wyspie zwanej wówczas Dagö. Na początku XVI wieku, po uzyskaniu zgody Biskupstwa Ozylii na najwyższym wzniesieniu wyspy (68 metrów n.p.m., dziś zwane Tornimägi czyli Góra Wieżowa) rozpoczęto budowę latarni morskiej. Najintensywniejsze prace miały miejsce w latach 1514–1519, a budowę ukończono w 1531 roku. W tym samym czasie podjęto decyzję o dobudowaniu jeszcze jednej kondygnacji. Kłopoty z uzyskaniem pozwolenia na budowę spowodowały, że budowa latarni została ostatecznie ukończona dopiero w 1649 roku. Dzienniki morskie podają, że latarnia rocznie zużywała 800–1000 sągów drzewa. Po roku 1660 drewniane schody na zewnątrz zostały zastąpione przez żelazne, a w 1810 roku przeniesione do wewnątrz. W roku 1900 otwarty ogień został zastąpiony lampami olejowymi i systemem zwierciadeł, a w roku 1963 zainstalowano oświetlenie elektryczne.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 668 - Kõpu tuletorn. Estonian Maritime Administration. [dostęp 2014-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-25)]. (ang.).
  2. a b NAVIGATSIOONIMÄRGID EESTI VETES / LIST OF LIGHTS ESTONIA. Estonian Maritime Administration. s. 51. [dostęp 2014-06-12]. (est. • ang.).
  3. 27241 Vilsandi tuletorn • Mälestised. Kultuurimälestiste Riiklik Register. [dostęp 2014-06-05]. (est.).
  4. Estonia. Informator Ekonomiczny Ministerstwa Spraw Zagranicznych. [dostęp 2014-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-27)]. (pol.).