Przejdź do zawartości

Junkers J 1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Junkers J 1
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Junkers

Typ

samolot doświadczalny

Konstrukcja

metalowa

Załoga

2

Historia
Data oblotu

12 grudnia 1915

Dane techniczne
Napęd

1 x silnik rzędowy 6-cylindrowy Mercedes D.II

Moc

120 KM (88,3 kW)

Wymiary
Rozpiętość

12,95 m

Długość

8,62 m

Wysokość

3,11 m

Powierzchnia nośna

24,6 m²

Masa
Własna

937 kg

Startowa

1 170 kg

Osiągi
Prędkość maks.

170 km/h

Prędkość przelotowa

153 km/h

Dane operacyjne
Użytkownicy
 Cesarstwo Niemieckie

Junkers J 1 – pierwszy na świecie całkowicie metalowy samolot. Konstruktorami maszyny zbudowanej w zakładach Junkersa byli inżynierowie Otto Mader i Hans Steudel.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Do projektowania samolotu przystąpiono w 1914. Wybór materiału, z którego zrobiono samolot wziął się z dużego doświadczenia jakie miał Hugo Junkers z metalem, produkując w swoim przedsiębiorstwie Junkers und Co. w Dessau piece gazowe i kalorymetry. Do nowo budowanej maszyny przylgnął przydomek Blechesel (blaszany osiołek). 12 grudnia 1915 maszyna, za sterami której siedział porucznik Theodor von Mallinckrodt po raz pierwszy wzbiła się w powietrze w miejscowości Döberitz. Nie był to lot z prawdziwego zdarzenia, a bardziej wyskok na wysokość około 3 metrów nad ziemią. Kolejny, tym razem prawdziwy lot na wysokości około 80 metrów wykonał gefrajter Paul Arnold 18 stycznia 1916. Samolot charakteryzował się wyjątkowo dużą jak na tamte czasy prędkością maksymalną, 170 km/h. W ówczesnych samolotach średnia prędkość maksymalna wynosiła około 130 km/h. Jednak duża masa samolotu zmniejszała jego prędkość wznoszenia, wysokość 2000 metrów J 1 osiągał w 32 minuty. Drewniane, kryte płótnem samoloty myśliwskie wzlatywały na tę wysokość w przeciągu 10 minut (np. Fokker E.III liczył ok. 400 kg masy własnej). Było to zasadniczym powodem, dla którego władze wojskowe nie wyraziły zainteresowania konstrukcją Junkersa. Maszyna trafiła w 1926 do Deutsches Museum w Monachium, gdzie w 1944 została zniszczona podczas alianckiego bombardowania miasta.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]
Silnik Daimler D.II

Junkers był pod każdym względem rewolucyjną i wyjątkową konstrukcją w tamtych czasach, był to dwuosobowy, jednopłatowy, wolnonośny średniopłat pokryty stalowymi blachami. Unikatową konstrukcją charakteryzowały się skrzydła pokryte stalowymi płytami, które miało niespotykany w tamtych czasach zmienny profil, dwuwypukły, gruby u nasady przy kadłubie, przechodzący w cienki, wypukło wklęsły na końcach. Kadłub prostokątny w przekroju, wykonany ze spawanych ze sobą rur stalowych pokrytych blachą. Usterzenie pionowe bezstatecznikowe. Stałe, zastrzałowe, dwugoleniowe podwozie główne oraz płoza pod ogonem samolotu. Napęd samolotu stanowił silnik rzędowy Mercedes D.II chłodzony cieczą z dwułopatowym śmigłem.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]