Przejdź do zawartości

Juliusz Engelhardt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juliusz Engelhardt
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1955
Transportnyj

Zawód, zajęcie

ekonomista, wykładowca akademicki

Alma Mater

Politechnika Szczecińska

Stanowisko

wiceminister infrastruktury (2008–2010)

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Juliusz Engelhardt (ur. 1 stycznia 1955 w m. Transportnyj) – polski ekonomista, profesor nauk ekonomicznych, w latach 2008–2010 podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec Bronisław był żołnierzem Armii Krajowej. Nie uznawał dokonanych po wojnie zmian granic i nakazu rozbrojenia. W 1946 został oskarżony przed trybunałem wojskowym wojsk Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Litewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w Wilnie o uczestnictwo w działalności antyradzieckiej podziemnej organizacji i skazany na pracę w łagrze. 15 stycznia 1947 wyjechał z więzienia na Łukiszkach w Wilnie transportem skazanych na pobyt w łagrze[1]

W 1955 jego rodzina przyjechała do Polski i zamieszkała w Boleszkowicach. Juliusz Engelhardt ukończył Technikum Samochodowe w Szczecinie oraz studia na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Transportu Politechniki Szczecińskiej. Obronił następnie doktorat, a w 1996 habilitację na podstawie pracy pt. Restrukturyzacja przedsiębiorstw transportowych. W 1999 prezydent Aleksander Kwaśniewski nadał mu tytuł profesora nauk ekonomicznych. Specjalizuje się w zakresie ekonomiki transportu, w szczególności kolejowego, a także ekonomice przedsiębiorstw.

Na początku lat 80. wykładał na Politechnice Szczecińskiej. Od 1985 zawodowo związany z Uniwersytetem Szczecińskim. Jest dziekanem na Wydziale Zarządzania i Ekonomiki Usług US, a także wykładowcą Wyższej Szkoły Biznesu w Gorzowie Wielkopolskim.

W latach 90. był ekspertem Komisji Handlu i Usług w Sejmie I kadencji, a także doradcą dyrektora generalnego Polskich Kolei Państwowych (1992–1993). Od 1995 do 1996 zajmował stanowisko pierwszego zastępcy dyrektora generalnego PKP, a następnie przez rok wchodził w skład rady PKP jako ekspert ds. ekonomiczno-finansowych. W latach 2004–2005 pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Integracji Europejskiej w Szczecinie. Ponownie należał do rady nadzorczej PKP od 2005 do 2007 roku. Należy do Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, zasiadł w Komitecie Transportu PAN.

Od 2 stycznia 2008 do 21 grudnia 2010 pełnił funkcję podsekretarza stanu ds. transportu kolejowego w Ministerstwie Infrastruktury z rekomendacji Polskiego Stronnictwa Ludowego, którego został członkiem. W 2009 bez powodzenia kandydował do Parlamentu Europejskiego z ramienia PSL[2]. Na funkcji wiceministra zastąpił go Andrzej Massel. Odwołanie z tego stanowiska uzasadniano problemami związanymi z wprowadzeniem w grudniu 2010 nowego rozkładu jazdy na kolei[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Srebrnym (1998)[4] i Złotym (2007)[5] Krzyżem Zasługi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Juliusz Engelhardt. Kolej Transsyberyjska i Bajkalsko-Amurska Magistrala. Mało znane epizody historii. „Logistyka”. Nr 2, s. 5445–5446, 2014. Poznań: Instytut Logistyki i Magazynowania. 
  2. Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2020-05-17].
  3. Engelhardt odwołany. parkiet.com.pl, 22 grudnia 2010. [dostęp 2020-12-14].
  4. M.P. z 1998 r. nr 32, poz. 459
  5. M.P. z 2008 r. nr 3, poz. 30

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]